Δεν είναι κακή ιδέα μια βόλτα εκεί έξω! Πόσα μπορείς να βρεις δε φαντάζεσαι. Και το φθινόπωρο βρίσκεις ένα σωρό καρπούς. Τέτοιοι είναι και τα βελανίδια.
Πάντα είχα στο μυαλό μου πως το να καταφέρεις να φτιάξεις έναν μελωδό και μάλιστα ο μελωδός να τραγουδάει ήταν πολύ δύσκολο. Ευτυχώς που τα γεγονότα με διέψευσαν!
Υπάρχουν παιδιά που περιμένουν να ανοίξουν τα σχολεία. Υπάρχουν επίσης και γονείς που περιμένουν με λαχτάρα να ανοίξουν τα σχολεία. Εγώ δεν είμαι από αυτούς. Εμένα η 11η Σεπτέμβρη με πειράζει. Πολύ.
Αυτό το καλοκαίρι άφησα τα παιδιά να κάνουν του κεφαλιού τους! Και είναι αλήθεια. Αυτό το καλοκαίρι δεν ασχολήθηκα καθόλου με τα παιδιά μου. Δεν κάναμε κατασκευές. Δεν διαβάσαμε βιβλία. Δεν είδαμε καμιά ταινία όλοι μαζί. Δεν τους έμαθα κανένα καινούριο παιχνίδι.
Πίνουμε τα τσιπουράκια μας, τα ουζάκια μας ή ότι τραβάει η όρεξη μας και .... όχι δεν πετάμε τα μικρά μπουκαλάκια. Μπορούμε να κάνουμε εύκολη και γρήγορη κατασκευούλα για να γεμίσουμε χρώμα το σπίτι μας!
"Όχι πάλι" είναι η πρώτη σκέψη που μου έρχεται στο μυαλό όταν μόλις ένα δίωρο που αποκοιμήθηκαν, ζητάει κάποιος να κοιμηθώ μαζί του στο κρεβάτι του. Πάω να του εξηγήσω πως θέλω να κοιμηθώ κι εγώ σαν άνθρωπος ένα βράδυ. Να απλωθώ στο κρεβάτι μου. Να κοιμηθώ αγκαλιά με κάποιον ενήλικα.
5 λεξούλες ίσα ίσα... μία φράση μόνο. Μα μέσα σε εκείνες τις 5 λεξούλες συσσωρεύεται και συρρικνώνεται μια τεράστια αλήθεια.
Εκείνη η αλήθεια που όλοι φοβούνται. Μικροί και μεγάλοι. Γιατί όταν ένα παιδί λέει στη μαμά του πως δε θέλει εκείνη να πεθάνει, το εννοεί. Το έχει σκεφτεί. Και το φοβάται. Αναμφίβολα το φοβάται.
Συγνώμη αγάπες μου που σας το χαλάω αλλά δυστυχώς (ή ευτυχώς) στο σπίτι μας δεν έχουμε υπηρέτες καθώς και δε διαθέτουμε μαγικά φίλτρα ούτε και ξόρκια!Ναι! σωστά μαντέψατε. Τα πράγματα δεν γίνονται από μόνα τους. Τι κρίμα ε;