Ποιός είπε ότι τα παιδιά, μας έχουν τόση ανάγκη όση εμείς νομίζουμε πως μας έχουν;

by - Απριλίου 22, 2017

Ανεξάρτητα-παιδιά

Νομίζω πως θα γίνουν όμορφοι και ανεξάρτητοι άνθρωποι τα σημερινά παιδιά όταν κάποτε θα ανοίξουν τα φτερά τους.


Σήμερα δε θέλω να πω τίποτα σπουδαίο (όχι ότι τις άλλες μέρες λέω σοφά λόγια)... Σήμερα θέλω μόνο να σας  θυμίσω πόσα μπορούν να κάνουν τα παιδιά μόνα τους!  Χωρίς να τρέχουμε εμείς οι πολύξεροι γονείς πίσω τους και να δίνουμε τις πάντα σωστές συμβουλές μας.

Λοιπόν αυτό το Πάσχα πέρασα δύσκολα εξαιτίας μιας ίωσης που με ταλαιπώρησε πολύ. Τα παιδιά αναγκαστικά, έμεναν αρκετές ώρες μόνα τους. Ξέρετε τι διαπίστωσα; πως τελικά δεν με έχουν τόση ανάγκη, όση νομίζω πως με έχουν.

Οκ, αυτό το έβλεπα κάθε μέρα που έμενα ξαπλωμένη για αρκετές ώρες.  Αλλά όταν συνήλθα και πήγα να ανεβάσω τις φωτογραφίες από τη μηχανή στον υπολογιστή, βρήκα πολλές και διάφορες φωτογραφίες που δεν τις είχα βγάλει εγώ.

Λοιπόν αυτές τις ώρες που νόμιζα πως άκουγα τα πάντα, τα παιδιά έφτιαχναν ολόκληρους κόσμους με τα παιχνίδια τους και μετά τους φωτογράφιζαν! Και ναι! οι κόσμοι τους ήταν υπέροχοι! και οι φωτογραφίες τους επίσης!

Καθόλου δε θύμωσα. Χάρηκα ένα οχτάχρονο, ένα εξάχρονο και ένα τετράχρονο που είχαν την ιδέα να φτιάξουν τόσους κόσμους και να τους φωτογραφίσουν. Χωρίς γκρίνιες. Χωρίς τσακωμούς. Χωρίς παρατράγουδα. Και κυρίως χωρίς τη μαμά να τους ζαλίζει με τα "ξέρω" της και τα "σωστά" της.


Ανεξάρτητα-παιδιά



Ανεξάρτητα-παιδιά



Ανεξάρτητα-παιδιά



Ανεξάρτητα-παιδιά



Ανεξάρτητα-παιδιά



Ανεξάρτητα-παιδιά


Μπορεί τελικά, να είναι καλό να μην μας έχουν ανάγκη τα παιδιά μας μεγαλώνοντας. Νομίζω πως θα γίνουν όμορφοι και ανεξάρτητοι άνθρωποι τα σημερινά παιδιά όταν κάποτε θα ανοίξουν τα φτερά τους.
Και μακάρι να τα ανοίξουν και να πετάξουν. Κι ας μείνω εγώ πίσω να μετράω αγωνίες...

"Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Κωνσταντίνο (8 χρ)"

Τις καλησπέρες μου φίλοι!


You May Also Like

20 Comments

  1. Σίγουρα είναι καλό! Καμιά φορά μου βγαίνει το μαμαδιστικο παράπονό μου και νιώθω κάπως όταν συνειδητοποιώ πως περνούν καλά και χωρίς εμένα, αλλά χαίρομαι για την ανεξαρτησία τους. Ταλέντο ο φωτογράφος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εμένα αυτό το παράπονο μου βγαίνει... αλλά σίγουρα χαίρομαι που καταφέρνουν τόσα πολλά μόνα τους!
      Όσο από ταλέντα; έχουμε πολλά εδώ μέσα!!
      Τα φιλιά μου!

      Διαγραφή
  2. Ελένη ξέρεις τι διαπίστωσα τις προάλλες; ο Ντινος ειδικά νε εχει λιγότερο ανάγκη απο όλους! Μόνος του βάζει κορν φλεικς , μόνος του κάνει μπάνιο, ντύνεται , γράφει , συλλαβίζει και τα συναφή..τα βάζω με δον εαυτό μου γιατι ειναι αυστηρή και απαιτητική μαμά αλλα λείπω πως οταν δεν τον πιέζω λειτουργεί άψογα.. τελικά ποσό τον βοηθάω δεν ξέρω ( εινσι και αυτες οι ενοχές) δεν στο χω πει αλλα σα σένα μπορω να τα εξομολογηθώ ολα.. τα κείμενα σου με ξεκλειδώνουν! Υποκλίνομαι στο μεγαλείο σου!( χωρίς υπερβολές)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι ρε συ Εύη που σε ξεκλειδώνω! Αλλά να ξέρεις πως γράφω ότι αισθάνομαι. Ε είμαι και κομματάκι ευαίσθητη και καμιά φορά τα βλέπω όλα πιο τραγικά κι ας μην είναι..

      Διαγραφή
  3. Έτσι είναι Ελένη μου! Και όσο πιο νωρίς το καταλάβει ένας γονιός αυτό, τόσο πιο εντυπωσιακά θα είναι τα αποτελέσματα στην ανάπτυξη του παιδιού και στην μεταξύ μας σχέση. Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μακάρι ρε Μάγδα να το καταφέρουμε και να τα "σπρώξουμε" μακριά μας!

      Διαγραφή
  4. Άξιος γιος της μαμάς ο φωτογράφος-γιος σου. Και βέβαια θα πω εγώ τα παιδιά πρέπει να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις και να γίνονται ανεξάρτητα και αυτό είναι δικό σου κατόρθωμα. Από τους γονείς εξαρτάται πάντα.
    Υπέροχες οι φώτο, μπράβο στα παιδιά σου
    Και σε σένα φυσικά γιατί μόνα τους δεν έμαθαν έτσι
    Χρόνια πολλά και καλά Η Ανάσταση ας φέρει στη ψυχή και στο σπιτικό σου κάθε καλό
    Καλή σου μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι πρέπει να είναι! τα παιδιά και αντοχές έχουν, και όνειρα και απ' όλα! αρκεί αν το καταλαβαίνουμε εμείς και να τα αφήνουμε να πετάνε! Κι όπου φτάσουν!
      Σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια!!

      Διαγραφή
  5. Ελένη μου αυτό που περιγράφεις είναι σπουδαιο. Σημαινει οτι έχεις κανει απίστευτη δουλεια εσύ σαν μάνα!! Μπράβο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Συνυπογράφω τα λεγόμενά σου Ελένη. Έτσι είναι.
    Να έχεις τις ευχές μου και Χριστός Ανέστη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάντα τα παιδιά έχουν ανάγκη του γονείς τους παραπονιάρα μαμά!!!¨οσο μεγαλώνουν αυτή η ανάγκη κρύβεται πίσω από σκέψεις 'μπορώ και μόνος μου"..και αυτό ειναι υπέροχο γιατί μεγαλώνεις τα παιδιά σου με τρόπο τέτοιο που σε έχουν ουσιαστική ανάγκη..όχι για να τους "νταντέυεις" ..(αν και κάτι μου λέει οτι στον κόσμο της μικρής Ελένης δεν μεγαλώνει ποτέ κανείς)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και τι παραπονιάρα εε! χε χε χε
      Λες τελικά να μη μεγαλώσουμε ποτέ εδώ μέσα;;; χα χα χα
      Τα φιλιά μου ρε κορίτσι!

      Διαγραφή
  8. ενταξει, ομολογω οτι σε "ζηλευω" γιατι εμενα ακομα κολλητηρια μου ειναι! χαχαχαχα μακαρι τα παιδια να μεγαλωσουν κ να ειναι ανεξαρτητα και να ειμαστε εκει απλα ως θεατες ή τα βασικα στηριγματα οταν χρειαζεται :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Το απολύτως φυσιολογικό, είναι τα παιδιά να μην κρέμονται στα φουστάνια μας μεγαλώνοντας, όσο κι αν εμείς οι μαμάδες ειδικά, τα θέλουμε πάντα κολλημένα πάνω μας, ίσως επειδή όσο κι αν αυτά μεγαλώνουν, για εμάς είναι μωράκια ακόμη. Ο μεγάλος μου για παράδειγμα, πρώτη χρονιά Γυμνάσιο φέτος και στην αρχή της σχολικής χρονιάς, παρατήρησα αλλαγές ''αντρικές'' καταλαβαίνεις μη κάνω σόκιν το σχόλιο, χαχαχαχα και όσο και αν έπαθα ένα σοκ στην αρχή και όλοι μου έλεγαν ότι είναι φυσιολογικό, είναι της ηλικίας κτλ, ακόμα δε μπορώ να πιστέψω ότι γίνονται κάποια πράγματα, γιατί για μένα παραμένει το μωρό μου, σνιφ. Μεγαλώνουν όμως και εμείς πρέπει να το πάρουμε απόφαση ότι θα ξεφύγουν λίγο πολύ από εμάς... Το μόνο που πρέπει να λέμε, είναι να είναι γερά και ευτυχισμένα και ας είναι και ανεξάρτητα και ότι θέλουν. Σε νιώθω :))))
    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για πάντα μικρά θα τα βλέπουμε εμείς! Και δε θέλω να φαντάζομαι πως θα είμαστε στην ηλικία του μεγάλου σου!! Φαντάζει τόσο μακριά το γυμνάσιο... αλλά κάτι μου λεει πως δεν είναι καθόλου μακριά!
      Εννοείται πως πάντα θα ευχόμαστε να είναι γερά κι ελεύθερα! πάντα!
      Τα φιλιά μου κορίτσι!!

      Διαγραφή

Ο λόγος δικός σας: