Έτσι τα θέλω εγώ τα φεγγάρια…
Φλούδες από παραφαγωμένα καρπούζια
Κούνιες κρεμασμένες σε μηλιές.
Σου το ‘πα και σένα,
μα εσύ με χλεύασες.
Με είπες ολιγαρκή.
Εσύ τα προτιμάς ολόγιομα,
πύρινες μπάλες στην κόψη της θάλασσας,
μια φωτιά στα μάτια σου.
Μα εγώ επιμένω,
έτσι τα θέλω τα φεγγάρια
κολλημένα κόκκινα ζουμιά στα χείλη,
κουρνιαρίσματα σε ίσκιους παχιούς.
Στο βάφτισα πληρότητα!
«Είναι λίγη η πληρότητα σου» μου είπες
«Στα λίγα κρύβεται η ομορφιά» σου είπα.
Ντράπηκα να προσθέσω «κι η αγάπη».
Άπλωσα το χέρι,
σε προκάλεσα
«είσαι για ένα γύρο ακόμα;»
Έδωσες το δικό σου
«πάμε» είπες.
Και να μια άδεια κονίστρα,
στη μέση δυο φτηνοί μονομάχοι.
Εσύ να κυνηγάς ολόγιομα φεγγάρια,
εγώ να βολοδέρνω σε φλούδες και σε κούνιες.
Ένα φοβάμαι…
Μην περάσουν τα χρόνια κ εμείς ακόμα στην κονίστρα
παλεύουμε για ξένα φεγγάρια.
Δυο ταπεινές σκέψεις που ποτέ δεν κατάφεραν να πάρουν ολοκληρωμένη μορφή. Μ' αυτές, συμμετέχω στο δρώμενο της Αριστέας, Κοινωνία ώρα αγάπης !!!
Η φωτογραφία είναι από το pixabay!
Τις καλησπέρες μου!
37 Comments
Υπέροχο!!!!Πραγματικά υπέροχο Ελένη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Δεσποινιώ!!!!!
ΔιαγραφήΤι εγραψες τωρα ρε φιλη!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ ρε φίλη!! χρόνια το σουλουπώνω κι ασουλούπωτο μένει....
ΔιαγραφήΦανταστικό! Ωραία και τα ολόγιομα φεγγάρια αλλά όταν υπάρχουν τα άλλα από παραφαγωμένες καρπουζόφλουδες με κόκκινα ζουμιά στα χείλη τρελαίνεσαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Εγώ τα προτιμώ πάντως φαγωμένα!!! έχουν άλλη χάρη!!
ΔιαγραφήΤις καλημέρες μου Ελένη!!!!
Ελένη μου , μόλις το είδα κι έπραξα τα δέοντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα έρθω πάλι να σε διαβάσω όταν ξεκουραστώ!
Φιλιά και σε ευχαριστώ εκ των προτέρων :)))
Χα χα!!! πολύ μου άρεσε αυτό το "έπραξα τα δέοντα"!!
ΔιαγραφήΕγώ σε ευχαριστώ Αριστέα μου!!!!!!
Αχ..!! τι ομορφο Ελενη μου.. να παλευει ο καθενας για τα δικα του φεγγαρια... με εικαονες ομορφες οπως και η εικονα που εβαλες στην αρχή του ποιηματος..υπεροχη συμμετοχή μπραβο.. !! να περνας ομορφα. οτι και να κανεις φιλακιααααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣμαραγδένια μου, καθένας μας βρίσκει τη δική του ουσία και νόημα εκεί που πιστεύει πως νιώθει καλύτερα!!!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολυ!!!!!
Τα φιλια μου!!!
Ως άνθρωπος που εκτιμά τόσο τη μαγεία της πανσελήνου, όσο και την κάπως ανατολίτικη γοητεία του μισοφέγγαρου, θεωρώ ότι οι δυο μονομάχοι σου θα μπορούσαν εύκολα να καταλήξουν σε έναν συμβιβασμό για τα φεγγάρια τους (το καθένα έχει τη χάρη του, όπως οι κάθε λογής διαφορετικότητες)- αν υπάρχει αγάπη, άλλωστε, δε νιώθεις την ανάγκη να νικήσεις τέτοιες μονομαχίες. Εκτός αν η μαχή τους θρέφει - ή τους δίνει δικαιολογία επικοινωνίας. ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα μπορούσε, βέβαια, η "μονομαχία" να αφορά την αναμέτρησή τους με τις προσωπικές τους επιδιώξεις, που, επειδή είναι διαφορετικές, τους χωρίζουν τραβώντας τους σε άλλες κατευθύνσεις, οπότε και το "μαζί" μικραίνει. Σε κάθε περίπτωση, έχω την εντύπωση πως έναν εγωισμό και μια ανασφάλεια τα διέκρινα. Βέβαια, μπορεί να πέφτω και τελείως έξω.
Μου άρεσε το κείμενό σου. Κυρίως αισθητικά (λόγω των όμορφων εικόνων, λέξεων και φράσεων, εννοώ), γιατί ένιωσα σαν να χρειαζόταν κάπου μια προσθήκη, για να ολοκληρωθεί το νόημά του. Ωστόσο, μια φορά εγώ σε "επισκέφθηκα" δις σήμερα, για να το διαβάσω. :-)
(Τι χαριτωμένο που είναι αυτό το μικρό αερόστατο εδώ δίπλα!)
Και ανασφάλεια και εγωισμό απ' όλα έχει αυτό το κομμάτι σκέψεις! Δυο άνθρωποι παλεύουν να τα βρουν... καθένας με τα αγκάθια που κουβαλάει... Το θετικό είναι πως παρά τα αγκάθια που τους τσιμπάνε όσο κι αν τους πονάνε παλεύουν να τα βρουν. Κι η πάλη μια μορφή αγάπης είναι...
ΔιαγραφήΘα συμφωνήσω πως είναι λειψές αυτές οι σκέψεις... μένουν λειψές εδώ ακι χρόνια... ποτέ δεν ένιωσα, όσες αλλαγές κι αν έκανα πως ολοκληρώθηκαν...
Ελπίζω κάποτε να τα καταφέρω!!!!
Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ!!!!!!
Σε ευχαριστώ για την ανάλυση σου!!!! είναι όμορφο να ακούς πως αντιλαμβάνονται οι άλλοι μαι αράδα λέξεις!!!!
Όσο για το αερόστατο!! Η Εύα (jajala majala) κάνει θαύματα!!!!
Ενδιαφέρουσα η σκέψη σου για τους μονομάχους. Να τη συνεχίσουμε λίγο (επειδή έχω σχετικές εμπειρίες σου το προτείνω);
ΔιαγραφήΚαι αν ... οι δύο "αγκαθωτοί" άνθρωποι παλεύουν μεν ο ένας για τον άλλο (δεν παραιτούνται, δηλαδή), αλλά δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από αυτό; Αν, δηλαδή, απλά προσκαλούν ο ένας τον άλλο σε επόμενους γύρους, χωρίς να φροντίζουν να αλλάζουν κάτι στην πορεία, για να μπορούν να έρθουν πιο κοντά;
Συμφωνώ πως η πάλη όπως την έχεις στο μυαλό σου είναι μια μορφή αγάπης (δείχνει ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο), όταν όμως συνεχίζεται ατέρμονα χωρίς τίποτα εποικοδομητικό να την εμπλουτίζει και να την οδηγεί σε αίσιο τέλος, το μόνο που κάνουν οι μονομάχοι είναι να κρατούν εγκλωβισμένο ο ένας τον άλλο σε γύρο μετά από γύρο, μετά από γύρο, κ.ο.κ.. Από τον φόβο της μοναξιάς, ίσως. Και αυτό δεν είναι αγάπη. Πρέπει να ξέρεις πότε να τα παρατάς, και για το δικό σου καλό και για να αφήνεις ελεύθερο και τον άλλο. Έτσι πιστεύω εγώ, τουλάχιστον. Διαφορετικά, όπως γράφεις, θα περάσουν τα χρόνια και οι μονομάχοι θα συνεχίζουν να παλεύουν για ξένα φεγγάρια, χωρίς να έχουν βρει το δικό τους.
(Αλήθεια, πότε πιστεύεις πως οι μονομάχοι σου θα πρέπει να εγκαταλείψουν την κονίστρα; Με άλλα λόγια, αν ματαιοπονούν, πότε θα το καταλάβουν;)
Καταρχήν χαίρομαι πολύ που έγραψα κάτι και καθόμαστε και το αναλύουμε!!! το μαγικό είναι το πως αντιλαμβάνεται ο καθένας μας αυτό που διαβάζει!!
ΔιαγραφήΘα συμφωνήσω απόλυτα πως πρέπει να καταλαβαίνεις πότε πρέπει να αφήνεις τον άλλον ελεύθερο να φύγει!! Μόνο που αυτό δεν είναι εύκολο να το δεχτείς τη στιγμή που πρέπει. Μέχρι αν το δεχτείς, περνάει χρόνος και μέσα σε αυτό το χρόνο χάνεται μεγάλο μέρος της μαγείας που προκαλεί η αγάπη...
Τώρα το πότε πρέπει οι μονομάχοι να εγκαταλείψουν τη κονίστρα είναι ιδιαίτερο θέμα... γιατί ο καθένας θα την εγκαταλείψει μόνο όταν κρίνει εκείνος απαραίτητο. Και το πότε θα κρίνει κάποιος απαραίτητο να αφήσει τη μάχη του, εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες.
Εγώ πάντως θεωρώ πως τέτοιες μάχες υποδηλώνουν κρυφές μεγάλες αγάπες!!!! Το άσχημο είναι πως μέσα από τις μάχες στο τέλος μπορεί να μείνει μόνο μίσος καημός κι αδιαφορία....
Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ και μιλάμε γαι δυο αράδες που έκατσα κι έγραψα!!!
Έσκισες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ μου άρεσαν οι εικόνες, τα ζουμιά, τα νοήματα και οι αγωνίες για το κυνήγι του φεγγαριού!
Μπράβο ρε Ελενάκι μου!!!
Ρε Μαράκι σε ευχαριστώ!!!!!!! από καρδιάς!!!!
ΔιαγραφήΜε τόσες ομορφιές που γράφεις εσύ, η γνώμη σου έχει άλλη βαρύτητα!!!!
ΥΠΕΡΟΧΟΟΟΟΟΟΟ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Ελένη!
Η Μαριώ μας έχει δίκιο: Έσκισες!!!!
Λάτρεψα ...τα πάντα λάτρεψα!
και περνάω στο παρασύνθημα: Θέλω συμμετοχή στο Συμπόσιο!
Θέλω ταξίδια και ταξιδευτές !!!
Έτσι απλά.....
Φιλιά σταυρωτά και χαίρομαι που σε συναπάντησα σε τούτο τον αχανή χώρο του διαδικτύου κοριτσάρα μου!!!
Ρε Αριστέα σε ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!!
Διαγραφήχαίρομαι τόσο πολύ που σου άρεσε!!!!!!!
Για το παρασύνθημα δε ξέρω.... έχω σκεφτεί... αλλά δεν είμαι σίγουρη....
Θα δούμε... χα χα
Όταν θες κάτι πολύ δε σου βγαίνει όπως το θες....
Δε σου τάζω....
Υπόσχομαι πως θα προσπαθήσω!!!!!!!!!
Κι εγώ χάιρομαι τόσο πολύ που σε αυτό που ξεκίνησα να κάνω δειλά και φοβισμένα βρήκα τόσο υπέροχους ανθρώπους!!!!!!!!!!!!!
τα πιο γλυκά φιλιά μου!!!!!!!!!!!!!!
Περιττό να σου πω ότι σε διαβάζω και σε ξαναδιαβάζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπνευσμένη η μονομαχία σου ! Πολύ!!!!
Είπαμε η μονομαχία είναι κάτι που γράφεται για χρόνια.... ποτέ δεν έχει πάρει μορφή... είναι σαν να αφήνω άναρχες σκέψεις....
ΔιαγραφήΠοτέ δε μου αρέσει αρκετά... αλλά την αγαπώ πάρα πολύ!!!!
Και χαίρομαι πραγματικά που άρεσε και σε άλλους!!!!!
Δεν σου κάνω πλάκα, είχα πολύ καιρό να διαβάσω κάτι τόσο όμορφο και πρωτότυπο!
ΑπάντησηΔιαγραφή(βασικό συστατικό τής επιτυχημένης γραφής!) Επιτέλους, μια φρέσκια ματιά/γραφή!
Καλημερούδια και φιλιά :)
Χαίρομαι ιδιαίτερα Πετρούλα που σου άρεσε!!! Μερικοί έχετε ιδιαίτερη "ματιά"!!!!!!
Διαγραφήσε ευχαριστώ!!!!!!!
τα φιλία μου!!!!!!!
Το λάτρεψα! Μπράβο, Ελένη μου! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ για τη στήριξη!!!!!!!
ΔιαγραφήΕμένα γιατί με συγκινησαν τοσο τούτες οι σκέψεις? ??
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαξιδιαρες..σε πάνε εκεί... Στο φλούδα φεγγάρι κ κρυφοκοιτας...
Υπέροχο....
Μη με ρωτήσεις ξανα τι θα κάνεις από Σεπτέμβρ Π θα έχεις περισσότερο χρονο...
Θα τελειώσεις ολα εκείνα που έμειναν μισά. .
Λατρεύω ολα τα σχόλιά μα εκείνο το μεγάλο...σα να γύρισα στο σχολειό υπέροχη "κριτικη"
Να παίξεις κρυφτό πίσω από μισοφαγωμένα καρπούζια!!!
ΔιαγραφήΤελικά να πάψω να αναρωτιέμαι αν θέλω τέταρτο παιδί λες;;;; χα χα χα
όσο για το σχόλιο είναι φοβερό!!!! και πιο φοβερό από όλα είναι το πως αναλύει και κάνει κριτική ο καθένας από μας!!!! από ποια οπτική γωνία βλέπει τα πράγματα!!!!!
Όχι! Όχι να παίξεις κρυφτό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα κρυφοκοιτας εκείνους τους μονομάχους κάπως έτσι το αντιλαμβάνομαι...
Τι να πω ... Μια μπέμπα θα σας πήγαινε πάντως!!!ειδικά σε κείνον το πατέρα Π κάθε φορά που κρατάει την μπεμπαρα μας στέκονται ακουνιτοι κ οι δύο!!!!♡♡♡♡
Ο Τολ μάτια μου έχει τέτοια απάθεια μέσα του που όλα τα παιδιά τον θαυμάζουν!!! Θαυμάζουν την ικανότητα του να παραμένει ακίνητος για ώρα και να τους χαζογελάει!!!!
ΔιαγραφήΤελικά λέω να μη κάνω άλλο παιδί!!! Καλύτεροι οι μονομάχοι από τη κλειδαρότρυπα!!!!!
Καλησπέρα Λενιώ μου. Καλώς σε βρισκω στο σπιτικό σου. Εξαιρετικό το ποίημά σου ...Ποια ταπεινή σκέψη μας λες...Ποια ανολοκλήρωτη μορφή; Εσύ ματια μου έγραψες ένα ποιητικό ερωτικό ψυχογράφημα με γνώμονα τον εγωισμό και απόδοσες και τις συνέπειες.... εύγε κορίτσι μου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά !
Ω!! έκανα τόσα πολλά;;;
ΔιαγραφήΧρόνια το προσπαθώ το συγκεκριμένο... κι όλο κάτι μου λείπει, κι όλο κα΄τι αλλάζω και ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένη....
Σε ευχαριστώ για τα τόσο όμορφα λόγια σου!!!!!!!!!!!
sta liga kai apla! καληνυχτα!
ΑπάντησηΔιαγραφή...κάπως έτσι Ζιν....
ΔιαγραφήΥπέροχο!!!!πόσο όμορφο!!!δε χορταίνω να το διαβάζω!!!και θα πω στα λίγα κρύβεται η ομορφιά και η αγάπη....
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια!!!
Σε ευχαριστώ πολύ Δέσποινα!!!!!
ΔιαγραφήΧαίρομαι που σου άρεσε!!!!!!!!!!!
Τα φιλιά μου!!!!
Τέλειο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη λάτρεψα αυτή τη μονομαχία!
Σε ευχαριστώ ματάκια!!!!
ΔιαγραφήΕντυπωσιακά ωραίο. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
Ο λόγος δικός σας: