Έχετε φουσκωτή πισίνα για τον κήπο ή το μπαλκόνι; Αν έχετε ήδη μία τέτοια, έχω να σας προτείνω μερικά παιχνίδια για καινούριες εμπειρίες. Αν πάλι δεν έχετε αγοράσει ακόμη, είναι μια εξαιρετική ιδέα για να αποκτήσετε μία και μάλιστα σύντομα. Στο σπίτι μας, εδώ και χρόνια (βλέπε κιόλας 9) κάθε καλοκαίρι μια τέτοια φουσκωτή πισίνα έχει την τιμητική της. Και μη νομίζετε πως μια τέτοια πισινούλα της πλάκας είναι μόνο για να γεμίζει νερό και να δροσίζονται τα παιδιά. Ποτέ δεν την έχουμε δει μόνο έτσι στο σπίτι μας. Όλα μας τα χρόνια βρίσκουμε ιδέες και κολπάκια για να εκμεταλλευόμαστε αυτό το παιχνίδι όσο καλύτερα μπορούμε και κυρίως να μην το βαριόμαστε!
Έμαθες να μη μιλάς από τότε που ήσουν παιδί όταν σου έλεγαν "σώπα" "άστο τώρα" "δεν πειράζει" "μην πεις λόγια που δεν πρέπει" "δεν κάνουν έτσι οι πολιτισμένοι άνθρωποι". Έμαθες να θάβεις μέσα σου ότι σου πίεζε τα σωθικά για να βγει έξω, να γίνει λέξεις, να χαθεί, να σε λυτρώσει. Κι έγινε το μέσα σου ένας απέραντος νεκροθάλαμος από λέξεις και απωθημένα που σάπισαν με τα χρόνια. Μα τώρα ήρθε η ώρα να το αλλάξεις αυτό. Μεγάλωσες πια. Δεν είσαι παιδί.
Απριλίου 15, 2019
4
Comments
Ας μιλήσουμε ειλικρινά και μεταξύ μας ας παραδεχτούμε ότι στον τομέα των μέτρων και των ορίων αποτύχαμε φίλοι γονείς κι εκπαιδευτικοί. Χάσαμε το μέτρο, χάσαμε τη μπάλα, πως το λένε; χάσαμε την ουσία στην ανατροφή τω παιδιών μας την ώρα που καταθέσαμε την ψυχή μας σε έναν σύγχρονο, απαιτητικό και αγχωτικό τρόπο ζωής και αφήσαμε εντελώς στην άκρη το ένστικτό μας.
Μαρτίου 29, 2019
6
Comments
Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για τους μπαμπάδες, γι αυτή την λίγο αδικημένη και ίσως λίγο παρεξηγημένη κατηγορία ανθρώπων. Κι αυτό το κάνω γιατί ψαχουλεύοντας στο διαδίκτυο ή ψάχνοντας πληροφορίες ή ακόμη κι αν εσκεμμένα μπεις σε κάποιο σάιτ ή μπλογκ που να αφορά οικογένειες θα βρεις τα πάντα που να αφορούν τη μαμά και τις ανάγκες της (λύσεις, συμβουλές, δικαιώματα, υποστήριξη κτλ). Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά σχεδόν όλα τα άρθρα μιλούν για τη μητρότητα και το πόσο δύσκολη είναι, πόσο απρόβλεπτη, πόσο κουραστική, πόσο υπέροχη! Για τους μπαμπάδες όμως και την πατρότητα σπάνια βλέπεις κάτι. Ας μιλήσουμε λοιπόν και γι αυτούς. Νομίζω πως το αξίζουν κι αν δεν το αξίζουν όλοι σίγουρα κάποιοι από αυτούς το αξίζουν και μάλιστα με το παραπάνω!
Φεβρουαρίου 21, 2019
4
Comments
Υπάρχει στο σπίτι μου ένα παιδί που πλέον περπατάει τα 6 του χρόνια και θέλω να σας διηγηθώ μια όμορφη ιστορία με πρωταγωνιστή αυτόν τον μικρούλη. Μια γλυκιά ιστορία που κάνει κάθε μάνα να συγκινείται και να νιώθει ένα τικ περηφάνιας. Να λέει ρε παιδί μου: "όλα χάλια μάλλον τα κάνω αλλά δεν μπορεί κάτι όμορφο πήραν τα παιδιά μου από μένα".
Φεβρουαρίου 19, 2019
6
Comments
Φεβρουαρίου 15, 2019
6
Comments
Μια ώρα χρόνο χρειάζεσαι για σένα για να μπορείς να είσαι καλή μαμά, ναι μόνο αυτό έχεις ανάγκη. Μια ώρα για σένα, μια ώρα δική σου, κατά δική σου! Και τι είναι μια ώρα σε ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο; λίγος μόνο χρόνος αλλά πολύτιμος για σένα που τον χρειάζεσαι. Γιατί έχεις ανάγκη να νιώσεις κι εσύ πως είσαι ένας άνθρωπος ξεχωριστός, σαν μια μονάδα κι όχι σαν ένα σύνολο, σαν ένας άνθρωπος που δεν είναι μόνο η αρχή μιας ουράς που πίσω της τρέχουν παιδιά αλλά που έχει όνομα, ανάγκες και "θέλω".
Φεβρουαρίου 15, 2019
2
Comments
Τι δεν το πιστεύεις; κι όμως έτσι είναι. Το ιδανικό δεν υπάρχει πουθενά. Τουλάχιστον εγώ δεν το έχω βρει ακόμη. Και δεν υπάρχει, γιατί περισσότερο απ' όλα εμείς οι άνθρωποι δεν ξέρουμε τι είναι ιδανικό. Όπως επίσης και δεν ξέρουμε πολλές φορές τι θέλουμε, τι μας λείπει, τι ζητάμε και κάπως έτσι καταλήγουμε να ψάχνουμε πολύπλοκα πράγματα και ιδιαίτερες καταστάσεις για να ευτυχίσουμε. Γι αυτό και λέω πως ιδανικές καταστάσεις, ιδανικά πράγματα και ιδανικές σχέσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχει όμως το προσωπικό μας ιδανικό, αυτό που φτιάχνουμε εμείς με τους δικούς μας κανόνες και παίζουμε απάνω του σύμφωνα με όσα εμείς του έχουμε ορίσει.
Ιανουαρίου 29, 2019
6
Comments
Αλήθεια βρίσκετε κι εσείς ξεχασμένα πράγματα στις τσέπες σας που τα έχουν ρίξει τα παιδιά εκεί μέσα όταν εσείς κάπου χαζεύατε ή απλά σας τα χάρισαν ή σας τα έδωσαν μόνο και μόνο για να τους τα φυλάξετε; Εγώ ναι, βρίσκω πολλά τέτοια στις τσέπες μου και να σας πω την αλήθεια μου δεν τα πετάω ποτέ. Τα φυλάω κι εγώ με τη σειρά μου σε γυάλινα βάζα! Έχω την εντύπωση πως αυτοί οι μικροί θησαυροί κάποτε θα πάψουν να βρίσκονται στις τσέπες μου σαν μικρές εκπλήξεις γιατί απλά κάποτε τα παιδιά θα μεγαλώσουν και δεν θα έχουν καμιά όρεξη για τέτοια.
Ιανουαρίου 18, 2019
4
Comments
Ιανουαρίου 12, 2019
8
Comments
Οι γιορτές έχουν ιδιαίτερη αξία όταν υπάρχουν παιδιά για να τις χαρείς μαζί τους. Τα παιδιά (όπως πάντα άλλωστε) δίνουν τη δική τους νότα και χάρη στις γιορτές. Θα χοροπηδήσουν σαν τρελά από τη χαρά τους όταν θα στολίζουν το δέντρο, θα τραγουδήσουν αγγελικά τα κάλαντα, τα ευχαριστηθούν όσο κανείς τα γλυκά και είναι εκείνα που θα τρελαθούν από τη χαρά τους το πρωινό που κάτω από το δέντρο θα περιμένουν τα δώρα τους.
Όλες τις γιορτές του χρόνου χαίρονται τα παιδιά... μα τα Χριστούγεννα τα χαίρονται ένα τικ παραπάνω. Συμφωνείτε;
Δείτε λοιπόν ποια είναι τα 3+1 πράγματα που πρέπει να οπωσδήποτε να κάνετε αυτά τα Χριστούγεννα μαζί με τα παιδιά σας!
Δείτε λοιπόν ποια είναι τα 3+1 πράγματα που πρέπει να οπωσδήποτε να κάνετε αυτά τα Χριστούγεννα μαζί με τα παιδιά σας!
Δεκεμβρίου 17, 2018
2
Comments
Μια αγαπημένη χριστουγεννιάτικη συνήθεια αυτού του σπιτιού είναι και το γράμμα στον άγιο Βασίλη. Είναι κάτι που το κάνουμε από την πρώτη χρονιά που είχαμε παιδί στο σπίτι, ακόμη κι αν τότε ο μικρός Κωνσταντίνος δεν καταλάβαινε και πολλά. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι ακόμη κι εγώ πιστεύω στην ύπαρξη του άγιου Βασίλη (με ότι αυτό συνεπάγεται). Ακόμη κι όταν γράφουμε το γράμμα, εγώ πρώτη από όλους πιστεύω ότι το γράμμα μας θα διαβαστεί. Πως να μην το πιστεύουν και τα παιδιά;
Δεκεμβρίου 12, 2018
2
Comments
Χτυπάει κάποια στιγμή ένα τηλέφωνο και ξέρεις ότι δεν είναι για καλό. Ξέρεις επίσης ότι πρέπει να το σηκώσεις. Από την άλλη μεριά της γραμμής σου λένε ξερά πως το παιδί σου δεν υπάρχει πια. Πως κάποιος το δολοφόνησε. Κάποιος το μαχαίρωσε, κάποιος το πυροβόλησε, κάποιος το ανάγκασε να αυτοκτονήσει. Κι είναι εδώ που ο χρόνος σπάει και κόβεται στα δύο. Στο πριν και στο από δω και πέρα. Το μωρό σου δεν υπάρχει πια. Το αγοράκι σου, το κοριτσάκι σου, απλά δεν υπάρχει πια.
Δεκεμβρίου 06, 2018
6
Comments
Ξέρω έναν κύριο (θα 'ναι κοντά στα 50 μπορεί και λίγο παραπάνω) που τον συναντώ αρκετές από τις ημέρες της βδομάδας. Δεν έχει πάνω του κάτι το ιδιαίτερο. Δεν είναι όμορφος ούτε άσχημος. Δεν είναι ψηλός ούτε κοντός. Τελοσπάντων δεν έχει πάνω του κάτι που σε κάνει να τον παρατηρείς ή να τον προσέξεις μέσα στο πλήθος. Είναι όμως ένας συμπαθέστατος κύριος!
Δεκεμβρίου 05, 2018
No Comments
Μια μέρα λίγο πριν από τα Χριστούγεννα είδα στην άκρη κάποιου δρόμου, έξω από μια πόλη του νότου, μια παράγκα. Ξέρετε από αυτές που είναι φτιαγμένες με ξύλα, νάιλον, πλαστικό και γενικά ότι βρεθεί στον δρόμο του "μάστορα" με την ελπίδα ότι το κατάλυμα που φαντάζομαι (και θέλω να πιστεύω) είναι προσωρινό δεν θα μπάζει κρύο (πολύ) και νερό (πολύ).
Δεκεμβρίου 02, 2018
4
Comments
Εκεί κρύβεται όλη η ουσία της ημέρας που έφυγε. Τα χεράκια που σφίγγουν τον λαιμό μου με δύναμη καθώς με τραβάνε κοντά τους για να με φιλήσουν. Τα χεράκια που μετά από πολλά φιλιά δεν με αφήνουν να φύγω και με κρατάνε εκεί στο μονό κρεβάτι μισό-ξαπλωμένη μισό-όρθια. Εκεί που η ανάσα τους χαϊδεύει το μάγουλό μου, εκεί που η θέρμη της αγκαλιάς τους ζεσταίνει το σώμα μου.
Νοεμβρίου 29, 2018
4
Comments
Το παρακάτω κείμενο δεν έχει θεωρίες και φιλοσοφίες. Σήμερα δεν μπόρεσα να σκεφτώ τίποτα έξυπνο. Στο παρακάτω κείμενο απλώς παρουσιάζονται εμπρός μας όλα τα παιδιά αυτού του κόσμου. Παιδιά που μας είναι γνώριμα, που τα συναντάμε κάθε μέρα αλλά και παιδιά πέρα για πέρα διαφορετικά. Γιατί ναι, κάποτε πρέπει να δεχτούμε όλα τα διαφορετικά πλάσματα αυτού του κόσμου όπως είναι χωρίς την ανόητη εμμονή μας να στιγματίζουμε κάθε τι αλλιώτικο.
Νοεμβρίου 20, 2018
4
Comments
Νοεμβρίου 16, 2018
4
Comments
Αυτή την ανάρτηση δεν την έγραψα εγώ. Αυτή η ανάρτηση γράφτηκε από όλους εσάς, τους φίλους του καρυδότσουφλου. Κι είναι αληθινή γιατί μιλήσατε όλοι σας. Μιλήσατε με την ψυχή σας κι αυτό είναι που αξίζει. Γιατί καλά τα λέω εγώ και μπράβο μου με τις ωραίες ιδέες μου και τις χειροτεχνίες μου κι εκείνες τις άναρχες σκέψεις... αλλά πως να το κάνουμε... η ψυχή του μπλογκ (και του κάθε μπλογκ) είναι οι αναγνώστες και μόνο οι αναγνώστες!
Η ψυχή του καρυδότσουφλου είστε εσείς!
Η ψυχή του καρυδότσουφλου είστε εσείς!
Γι αυτό λοιπόν αυτή την ανάρτηση σας την αφιερώνω με όλη μου την ψυχή! να είστε καλά φίλοι κι από δω και πέρα υπόσχομαι να κάνουμε μαζί κι άλλες πολλές τέτοιες συζητήσεις.
Νοεμβρίου 14, 2018
4
Comments
Ήρθε η πολυπόθητη ώρα να γεννήσεις. Σαν νέα μαμά κι ενώ προχωράς προς το άγνωστο, τα θες όλα έτοιμα και σαφέστατα χωρίς εκκρεμότητες. Κάθε λεπτομέρεια που δεν έχει τακτοποιηθεί φέρνει άγχος γιατί η γυναίκα από τη φύση της πρέπει να ετοιμάσει τη "φωλιά" της πριν φύγει για το μαιευτήριο. Κάπου εδώ πρέπει να ετοιμαστεί και η βαλίτσα του μαιευτηρίου. Εδώ σημειώστε μια μικρή λεπτομέρεια. Η βαλίτσα δεν είναι η ίδια -καθόλου ίδια όμως- για κάθε παιδί που γεννάει μια γυναίκα. Τι εννοώ; θα σας πω...
Νοεμβρίου 08, 2018
4
Comments