Όλα όσα βρίσκω στις τσέπες μου τα λένε αγάπη!
Αλήθεια βρίσκετε κι εσείς ξεχασμένα πράγματα στις τσέπες σας που τα έχουν ρίξει τα παιδιά εκεί μέσα όταν εσείς κάπου χαζεύατε ή απλά σας τα χάρισαν ή σας τα έδωσαν μόνο και μόνο για να τους τα φυλάξετε; Εγώ ναι, βρίσκω πολλά τέτοια στις τσέπες μου και να σας πω την αλήθεια μου δεν τα πετάω ποτέ. Τα φυλάω κι εγώ με τη σειρά μου σε γυάλινα βάζα! Έχω την εντύπωση πως αυτοί οι μικροί θησαυροί κάποτε θα πάψουν να βρίσκονται στις τσέπες μου σαν μικρές εκπλήξεις γιατί απλά κάποτε τα παιδιά θα μεγαλώσουν και δεν θα έχουν καμιά όρεξη για τέτοια.
Όπου κι αν βρεθούμε τα παιδιά πάντα κάτι θα βρουν που θέλουν να τους το προσέχω για να μην το χάσουν και γιατί αργότερα θα το χρειαστούν. Μεταξύ μας τώρα, ποτέ δεν χρειάζονται τίποτα από όλα όσα μου ζητάνε να τους προσέχω για όση ώρα παίζουν κι αν εγώ τα πέταγα ούτε που θα τα αναζητούσαν αλλά ούτε και που θα θυμούνταν ποτέ την ύπαρξη τους. Παρόλα αυτά μου αρέσει να ρίχνω μικρά και ασήμαντα πράγματα στις τσέπες μου. Ξέρετε, από τη στιγμή που τα αγόρια μου, μου δίνουν κάτι τέτοιο (για τον οποιοδήποτε λόγο) το ασήμαντο και μικρό μετουσιώνεται σε σπουδαίο και τρανό. Τι, δεν με πιστεύετε; ε τότε είναι καιρός να ρίξετε μια ματιά και στις δικές σας τσέπες!
Μέσα λοιπόν στις τσέπες μου ανακαλύπτω πετρούλες, κοχύλια (ακόμα και μέσα στον χειμώνα), χάρτινα βαρκάκια, μολύβια, παιχνιδάκια, ζάρια, λουλούδια, ξυλαράκια, σπάγκους... ακόμη και μασημένες τσίχλες ή μισοφαγωμένα κουλούρια... τι να σας λέω τώρα! όλη η ομορφιά του κόσμου έρχεται και στριμώχνεται στις τσέπες μου. Και να... μερικά πράγματα που έχουν κάτι όλο δικό τους πάνω τους και φωλιασμένη εκεί μέσα όλη τους την αγάπη τα φυλάω σαν ότι πολυτιμότερο έπεσε στα χέρια μου. Όπως εκείνο το βαρκάκι που έγραψε πάνω ο Νικόλας εκείνο το "μανούλα" το έκανα για καιρό σελιδοδείκτη για να βλέπω εκείνο το "σ' αγαπώ" κάθε μέρα και να καμαρώνω που είμαι μαμά αυτών των τριών υπέροχων αγοριών. Βέβαια με τον καιρό το χαρτί άρχισε να παλιώνει οπότε έριξα το βαρκάκι μέσα στο βάζο μαζί με τα υπόλοιπα πράγματα που έχω ανασύρει από τις τσέπες μου κατά καιρούς.
Εσείς ψάχνετε στις τσέπες σας;
κι αν ναι, τι βρίσκετε εκεί μέσα ξεχασμένο;
4 Comments
Βρίσκω και εγώ πολύτιμη αγάπη... Όπως εκεινα τα τρία χαλικακια που με ενέπνευσαν πέρσι θυμάσαι? Οπότε ναι, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου μανουλα εγω τα αφήνω κάποια πάντα στις τσέπες μου γιατί μόλις τα αγγίζω χαμογελώ αυθόρμητα.. Τώρα φυλάω σαν θησαυρό και μερικά πράγματα που μου φέρνει από το νήπιο, χαλίκια πάλι, αυτοκόλλητα από φίλους κομμένα καλαμάκια και τσοχες... Όλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως δεν τα θυμάμαι ρε κορίτσι;; και να ήταν μόνο τα χαλικάκια... ένα σωρό είναι! κι αν πούμε πως τα μαζεύουμε όλα θέλουμε κοντέινερ για να τα αποθηκεύσουμε!!!
ΔιαγραφήΚαι ναι συμφωνώ πως αυτοί οι μικροί θησαυροί είναι ανεκτίμητοι!!!!!
Φυλάω και εγώ μικρούς θησαυρούς στις τσέπες και την τσάντα μου. Η μικρή πάντα μου δίνει κάτι να της φυλάξω ή ρίχνει μόνη της στην τσάντα μου, πολλές φορές μου δίνει επίσης χαλικάκια όταν φεύγω στη δουλειά για καλή τύχη. Μόνο που η δική μου κόρη αν μου δώσει κάτι να της φυλάξω, θα το ζητήσει και πάλι πίσω ίσως και μετά από μία εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω πω ρε συ!!!! αυτό που σου λέει για καλή τύχη είναι μοναδικό!!! μπράβο της!
ΔιαγραφήΕμένα πάλι μπορεί να τα θυμηθούν μετά από μήνες... χα χα χα
Ο λόγος δικός σας: