Το γράμμα στον άγιο Βασίλη είναι υπόθεση των παιδιών
Μια αγαπημένη χριστουγεννιάτικη συνήθεια αυτού του σπιτιού είναι και το γράμμα στον άγιο Βασίλη. Είναι κάτι που το κάνουμε από την πρώτη χρονιά που είχαμε παιδί στο σπίτι, ακόμη κι αν τότε ο μικρός Κωνσταντίνος δεν καταλάβαινε και πολλά. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι ακόμη κι εγώ πιστεύω στην ύπαρξη του άγιου Βασίλη (με ότι αυτό συνεπάγεται). Ακόμη κι όταν γράφουμε το γράμμα, εγώ πρώτη από όλους πιστεύω ότι το γράμμα μας θα διαβαστεί. Πως να μην το πιστεύουν και τα παιδιά;
Αυτό που πάντα προσέχω σε ένα τέτοιο γράμμα είναι να μην καταντήσει το γράμμα μας μια σκέτη παραγγελία. Αυτό προσπαθώ εδώ και χρόνια και μπορώ να πω πως σε μεγάλο βαθμό τα έχω καταφέρει. Μάλιστα μια χρονιά κατάφερα να μην ζητήσουμε καν δώρο απλά να στείλουμε ένα γράμμα γεμάτο με ευχές ζητώντας από τον άγιο Βασίλη να μας φέρει ότι αυτός θέλει. Επειδή όμως τα παιδιά είναι παιδιά και προσμένουν με λαχτάρα το δώρο τους κάτω από το δέντρο, αφού ευχηθούν στο γράμμα τι θα ήθελαν για τα παιδιά όλης της Γης στο τέλος γράφουμε τι δώρα θα θέλαμε. Στο γράμμα μας είμαστε πάντα ευγενικοί και ποτέ απαιτητικοί. Ο άγιος Βασίλης δεν είναι παχνιδάδικο, είναι το σύμβολο της καλοσύνης και της μαγείας.
Φέτος λοιπόν τα παιδιά έφτιαξαν τις ζωγραφιές τους, τις κάρτες τους, ξεκρέμασαν και από το δέντρο μας 2 στολίδια, έβαλαν κι εμένα να γράψω ένα μεγάλο γράμμα "γιατί ρε μαμά δεν ξέρουμε σωστά τα η και τα ο" και με πολλή αγάπη έφτιαξαν ένα υπέροχο γράμμα που (θεωρητικά) θα ταξιδέψει πολύ μακριά, εκεί που έχει πάντα κρύο και χιόνι.
Η αλήθεια όμως είναι πως ποτέ δεν έχω στείλει τα γράμματά μας πουθενά. Είναι γραμμένα με τόση αγάπη και με τόση ψυχή που δεν θέλω να φύγουν από δω και να καταλήξουν σε κάποια ανακύκλωση. Κρατάω όλα τους τα γράμματα και τα φυλάω σε μέρος μυστικό. Σε εκείνους τους φακέλους έχω κλειδώσει ένα γλυκό μέρος της αθωότητάς τους!
Κάποιες φορές έχουμε ρίξει στο κόκκινο κουτί του ταχυδρομείου ένα μικρό γράμμα, έτσι για τη χαρά του γραμματοκιβωτίου, αλλά πάντα το βασικό γράμμα μένει φυλαγμένο στο σπίτι μας!
Είναι όμορφο και αναμφίβολα ελπιδοφόρο να βλέπεις χέρια 9χρονου, 8χρονου και 6χρονου παιδιού να γράφουν ευχές για όλα τα παιδιά της Γης και να ζητάνε, νερό, φαγητό, σπίτι, ζεστασιά, αγάπη, ειρήνη και τόσα άλλα αυτονόητα πράγματα. Χαίρομαι που το κάνουμε αυτό. Χαίρομαι που το γράμμα μας δεν είναι (μόνο) παραγγελία, χαίρομαι που τα παιδιά μου εύχονται τα αυτονόητα γι αυτούς που δεν τα έχουν.
Εσείς γράφετε γράμμα στον Άγιο Βασίλη με τα παιδιά σας; αν ναι, θα χαρώ πολύ να μου πείτε γι αυτό!
μέχρι την επόμενη φορά
να περνάτε όμορφα!
2 Comments
Τι μου θυμίζεις Ελένη !
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα στο σπιτικό μας, οι δύο μας κόρες έστελναν τα γράμματά τους στον Άγιο Βασίλη βάζοντάς τα στα κλαδιά του δέντρου.
Και πως έκαναν σαν κάποια στιγμή τα έχαναν (...). Και φυσικά το βράδυ της Πρωτοχρονιάς, η προσμονή του ανοίγματος.
Όμορφες στιγμές γεμάτες νοσταλγία. Αυτά τα γράμματα τα έχω να ξέρεις !
Φιλιά πολλά σε όλους σας και όμορφες γιορτές.
Αχ Γιάννη, αυτά νομίζω θα θυμούνται και τα παιδιά αλλά κι εμείς! άλλωστε παιδιά δεν είμαστε κι εμείς; κι ας κατοικούμε πια σε σώμα ενηλίκων.
ΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: