Το ιδανικό δεν υπάρχει, εσύ το φτιάχνεις!
Τι δεν το πιστεύεις; κι όμως έτσι είναι. Το ιδανικό δεν υπάρχει πουθενά. Τουλάχιστον εγώ δεν το έχω βρει ακόμη. Και δεν υπάρχει, γιατί περισσότερο απ' όλα εμείς οι άνθρωποι δεν ξέρουμε τι είναι ιδανικό. Όπως επίσης και δεν ξέρουμε πολλές φορές τι θέλουμε, τι μας λείπει, τι ζητάμε και κάπως έτσι καταλήγουμε να ψάχνουμε πολύπλοκα πράγματα και ιδιαίτερες καταστάσεις για να ευτυχίσουμε. Γι αυτό και λέω πως ιδανικές καταστάσεις, ιδανικά πράγματα και ιδανικές σχέσεις δεν υπάρχουν. Υπάρχει όμως το προσωπικό μας ιδανικό, αυτό που φτιάχνουμε εμείς με τους δικούς μας κανόνες και παίζουμε απάνω του σύμφωνα με όσα εμείς του έχουμε ορίσει.
Δεν υπάρχει ιδανικό σπίτι, δεν υπάρχει ίσως και ιδανικό αυτοκίνητο, δεν υπάρχουν ιδανικά πάρτι γενεθλίων, δεν υπάρχει ιδανικό μέρος για διακοπές εκ των πραγμάτων όπως και δεν υπάρχει ιδανικός σύντροφος, ιδανικός φίλος και πάει λέγοντας. Τίποτα δεν είναι τέλειο από μόνο του. Καλύτερα, τίποτα δεν μπορεί να είναι τέλειο αν δεν ταιριάζει σε εμάς. Το τέλειο είναι δική μας υπόθεση να το φτιάξουμε. Κι όταν λέω τέλειο εννοώ μόνο εκείνο που αρέσει σε εμάς πραγματικά.
Ας πάρουμε παράδειγμα τη σχέση μας με τον σύντροφό μας. Υπάρχει τέλειος σύντροφος; δεν νομίζω ή έστω εγώ δεν έχω ακούσει καμιά γυναίκα να λέει πως ζει με τον τέλειο άντρα. Και το αντίστροφο, δεν έχω ακούσει κανέναν άντρα να λέει πως ζει με την τέλεια γυναίκα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα στραβά τους και τα ανάποδα τους κι αυτό είναι κανόνας. Άρα τι κάνουμε μέσα σε μια σχέση που κανείς δεν είναι τέλειος; φτιάχνουμε εμείς μόνοι μας τις ιδανικές συνθήκες. Αρκεί να δίνουμε χώρο να υπάρξουν γύρω μας αυτοί που αγαπάμε αλλά με τον δικό τους τρόπο όχι με τον τρόπο που θέλουμε εμείς. Μαθαίνουμε να σεβόμαστε τα ελαττώματα των άλλων, μαθαίνουμε να ακούμε τους άλλους και να μπαίνουμε στη θέση τους, μαθαίνουμε να μην μας ενοχλεί κάθε τι που δεν είναι όπως το θέλουμε. Μαθαίνουμε να είμαστε χαρούμενοι, να γελάμε και να περνάμε καλά με τον άνθρωπό μας και πιο πολύ μαθαίνουμε να μην γκρινιάζουμε. Ξέρω, αυτό δεν είναι εύκολο να γίνεται πάντα αλλά πιστέψτε με είναι εφικτό να γίνει η καθημερινότητά μας. Η θετική σκέψη και η αισιοδοξία οφείλουν αλλά και πρέπει να ορίζουν την καθημερινότητά μας!
Και σίγουρα δεν εννοώ πως περνάω καλά σημαίνει πως κάνω απαραίτητα κάτι ιδιαίτερο ή πρωτότυπο ούτε σημαίνει πως για να περάσω καλά πρέπει να πάω ένα ταξίδι με μοναδικό προορισμό ή να πρέπει να βγω έξω και να πάω για φαγητό σε ένα ιδιαίτερο εστιατόριο. Περνάω καλά σημαίνει απολαμβάνω τις απλές καθημερινές στιγμές. Μια κούπα καφέ με μια φίλη, μια βόλτα στην πόλη και ύστερα στάση για σουβλάκι, ένας περίπατος στην παραλία με ένα κουτάκι μπύρα, μια εκδρομή την Κυριακή. Και φυσικά δεν είναι απαραίτητο για να περάσουμε καλά να διαθέσουμε κι ένα κάρο λεφτά. Έτσι δεν είναι;
Το ίδιο ισχύει και με τη σχέση μας με τα παιδιά μας. Αν εμείς δεν δώσουμε χώρο να υπάρξουν τα παιδιά μας κοντά μας με τον δικό τους χαρακτήρα, με τις δικές τους διεκδικήσεις και με τα δικά τους όνειρα η σχέση μας ποτέ δεν θα είναι καλή. Φτιάχνουμε ας πούμε στη σχέση μας μια "σούπα" με ανάμικτα όνειρα, ανάμικτα θέλω, ανάμικτα ενδιαφέροντα και ανοίγουμε τα μάτια ώστε να πάρουμε από τους άλλους (ναι! ακόμη και από τα παιδιά μας) ότι περισσότερο μπορούμε, να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας και να φτιάξουμε παρέα όλα μας τα ιδανικά!
Ξέρετε ακόμη πως ο κόσμος μας δεν είναι ιδανικός ούτε νομίζω πως μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να τον αλλάξουμε ριζικά. Τα χρόνια όμως που μας αναλογούν για να ζήσουμε σε αυτή τη ζωή μπορούμε να τα κάνουμε ιδανικά. Ιδανικά μόνο για εμάς, όχι για τους άλλους. Ιδανικά για τις δικές μας ζωές, για τα παιδιά μας, για όσους αγαπάμε και πάνω απ' όλα για την ευτυχία που μας αναλογεί και που μας αξίζει.
Οι φωτογραφίες είναι από το pixabay.
Μέχρι τις επόμενες σκέψεις
σας φιλώ από τα νότια της χώρας
6 Comments
Ελενη μου οι σκέψεις σου με τυρανούσαν κι εμένα (κυριολεκτικά) σε όλες τις γιορτές που λόγω ιώσεων δεν μπορούσα να προσφέρω στην οικογένειά μου αυτό που εγώ θεωρούσα ιδανικό! Μεγάλη συζήτηση γιατί πολλές φορές η επιδίωξη και η αναζήτηση του ιδανικού μας κουράζει πολύ, ειδικά αυτόν που στην οικογένεια έχει αναλάβει τον ρόλο του της δημιουργίας αναμνήσεων και όμορφων στιγμών! Αστα, άστα! Κάλη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμιά φορά αναρωτιέμαι αν αγχωνόμαστε περισσότερο από όσο πρέπει σχετικά με τις όμορφες αναμνήσεις που πασχίζουμε να δημιουργήσουμε στα παιδιά μας και με τις όμορφες στιγμές. Δεν ξέρω πόσο χαιρόμαστε εμείς μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία. Αν δηλαδή μέσα από όλο αυτό εμείς παίρνουμε τη χαρά που μας αξίζει...
ΔιαγραφήΠολύ σωστά Όλα όσα έγραψες Ελένη μου .
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το πο ασήμαντο μπορούμε να υο κάνουμε ιδανικό κσι το αντίστροφο .
Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά
Όλα στο χέρι μας είναι... έτσι νομίζω! έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου από τα νότια της χώρας!
Πολύ σωστή και θετική η σκέψη σου Ελένη μου. Πραγματικά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές καλησπέρες.
χαίρομαι που συμφωνούμε Γιάννη!!!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα από τον νότο!!!
Ο λόγος δικός σας: