Ξέρω δυο κατηγορίες γονιών...
Το μυστηριώδες ταξίδι της μητρότητας ξεκίνησε για μένα πριν από 8 χρόνια. Δεν θα σας πω πως τα φανταζόμουν τα πράγματα και πως τελικά με χαστούκισε η πραγματικότητα και εδώ και 8 χρόνια βλέπω λογιών λογιών έντομα (πεταλούδες, πασχαλίτσες κτλ) να πετάνε στα μάτια μου σε όλα τα χρώματα της γης.
Κατέληξα όμως σε ένα πράγμα: πως οι γονείς χωρίζονται σε δυο βασικές κατηγορίες. Όπως και οι άνθρωποι γενικότερα.
Η πρώτη κατηγορία γονιών είναι εκείνοι που γεννήθηκαν για να γίνουν γονείς και κατά ένα παράξενα μαγικό τρόπο γεννήθηκαν να γνωρίζουν τα πάντα σχετικά με τα παιδιά.
Είναι οι γονείς που έχουν χτίσει την τέλεια ζωή για τα παιδιά τους. Εκείνοι που ξέρουν όλα τα σωστά για όλα τα παιδιά (όχι μόνο για τα δικά τους) του κόσμου. Εκείνοι που έχουν γνώμη για όλα. Εκείνοι που θα σε σταματήσουν στο δρόμο να σε συμβουλέψουν (στη καλύτερη) ή να σε κρίνουν και γιατί όχι; να σε κατηγορήσουν ανοιχτά για τα εγκλήματα που κάνεις (ας πούμε να κουβαλάει το παιδί την τσάντα με το ψωμί).
Γιατί εσύ δεν ξέρεις να τους διαβάζεις τα σωστά βιβλία ούτε να τους βάζεις να βλέπουν τις ιδανικές ταινίες, γιατί εσύ δεν ξέρεις να τα πηγαίνεις στα σωστά μέρη, γιατί δεν έχεις καλό παιδίατρο, γιατί δεν ξέρεις όλα τα "πρέπει" για τη διατροφή τους, γιατί αυτά που εσύ προσπαθείς να τους μάθεις (πως ο πόλεμος είναι παραλογισμός) είναι ανώφελα και ανόητα, γιατί αυτά που εσύ θες να τους περάσεις στο χαρακτήρα (να μην είναι ρατσιστές) είναι χαζά και ξεπερασμένα. Και φυσικά τέλειοι γονείς ισούνται με τέλεια παιδιά.
Ξέρω όμως και κάτι άλλους γονείς.
Εκείνους που κατά τη γέννα τους (και μη πω πως θα το πάνε και μέχρι το θάνατο τους) είναι όντα που δεν ξέρουν τι τους γίνεται και συνέχεια προσπαθούν να μαθαίνουν. Άνθρωποι που ποτέ δεν είναι σίγουροι αν είναι σωστοί γονείς και κατ' επέκταση σωστοί άνθρωποι. Άνθρωποι που κάνουν λάθη και μετά τα ξεψαχνίζουν και προσπαθούν να τα διορθώσουν, να τα αλλάξουν και να αλλάξουν κι οι ίδιοι μέσα από αυτά Που κάθονται και ψάχνονται σε βιβλία, στο διαδίκτυο, σε συζητήσεις για να αφουγκραστούν τους άλλους γονείς και τα άλλα παιδιά.
Εκείνοι οι γονείς που κουράζονται, που απελπίζονται και που κλαίνε γιατί δεν ξέρουν πως να χειριστούν πράγματα και καταστάσεις. Εκείνοι που δεν είναι καθόλου σίγουροι πως τα πάνε καλά.
Εκείνοι που αποφάσισαν πως θέλουν να μεγαλώσουν ξανά για δεύτερη φορά μαζί με τα παιδιά τους.
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ μέσα σε αυτά τα 8 περιπετειώδη χρόνια της μητρότητας αυτές, τις δυο κατηγορίες γονιών έχω ξεχωρίσει. Και αν κρίνω από το πόσο συχνά κλαίω μάλλον ανήκω στη δεύτερη κατηγορία... και δεν είμαι καθόλου σίγουρη πόσο καλά θα τα καταφέρω με αυτά τα 3 μικρά ανθρωπάκια που πρέπει να μεγαλώσω.
"Η φωτογραφία είναι από το pixabay!
Καλησπέρες άνθρωποι!
38 Comments
Έχεις δίκιο, και επειδή ανήκουμε στην δεύτερη κατηγορία είμαι σίγουρη πως η προσπάθεια το κλάμα η αγάπη και όλα αυτά
ΑπάντησηΔιαγραφήτα συναισθήματα που νιώθουμε μας σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αφήνουμε τα παιδιά να μας δείξουν πολλές φορές τον δρόμο γινόμαστε καλύτεροι ξεπερνώντας πολλες φορές τον ίδιο μας εαυτό.
Άλλωστε δεν μας συγκινεί η τελειότητα αλλιώς θα είμασταν τέλειοι.
Φιλιά Ελένη μου.
Τα παιδιά ξέρουν σίγουρα πιο πολλά από μας!!
ΔιαγραφήΕλενη μου κατά την αποψη μου δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι και κατ επέκταση ούτε τέλειοι γονείς. Κι επειδή όταν έγινα μητέρα κανεις δεν μου έδωσε "εγχειρίδιο χρήσης" συνεχώς ψάχνω και βρισκω, πέφτω και σηκώνομαι, γελάω και κλαίω, όμως ειμαι πάντα κοντά στα παιδια μου για να αφουγκραστώ το οτιδήποτε! Σε φιλώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωτηρία
www.mylittleworld.gr
Νομίζουν όμως πως είναι τέλειοι...
ΔιαγραφήΣ' αγαπώ ρε! Μαζί κλαίμε να ξέρεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ σ' αγαπώ!!! το ξέρεις.
ΔιαγραφήΚλαίω μ' αυτή τη φωτογραφία!... Θεϊκή ρε Ελενάκι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην πρώτη κατηγορία, κλαίνε συνήθως τα παιδιά.
Ευτυχώς που ανήκεις στη δεύτερη.
Φιλιά ρε μανούλα!
Τα φιλιά μου Μαράκι!
ΔιαγραφήΗ φωτογραφία δεν είναι δική μου... αλλά κάποτε θα βγάλω μια τέτοια!
Μα τι κειμεναρα είναι αυτή;; Χθες έκλαψα πάλι και εγώ... Κάθε δευτερόλεπτο και μια ανακάλυψη η μητρότητα, έτσι είναι, σε καθοδηγεί και το παιδί. Άρα εσένα τρία παιδιά. Πόσο κλάμα.. Μα πόση αγάπη, εμπειρία, πόσες πασχαλίτσες... Ελπίζω μόνο κάποια στιγμή να μας πουν τα ίδια πψς κάτι κάναμε σωστά.. Η φωτογραφία είναι υπέροχη... Είναι τα δικά σας χέρια; Την λάτρεψα... Μια μεγάλη αγκαλιά..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ το ελπίζω ρε Γιαννάκο μου!!
ΔιαγραφήΗ φωτογραφία δεν είναι δική μου... αλλά κάποτε θα βγάλω μια τέτοια!
Η Μαριώ έχει δίκιο: θεϊκή φωτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ να πω ότι δεν υπάρχουν δύο κατηγορίες γονιών μα άπειρες. Όσοι και οι γονείς μην σου πω. Κάθε γονιός είναι μοναδικός και δεν μοιάζει με άλλον. Τα στοιχεία που έβαλες στη δεύτερη κατηγορία μπορεί να μην είναι μαζεμένα όλα σε κάποιους γονείς, αλλά όσα έγραψες εκεί είναι υπέροχα και μακάρι να έκλαιγαν πολλοί γονείς και να είχαν τις αγωνίες σου!
Σταμάτα να είσαι ενοχική καρδούλα μου. Ως τώρα, όσα καταθέτεις ( ακόμα και με εκείνες τις τρομερές "καταστάσεις" που διαβάζω στο φέις κατά καιρούς και λιώνω...πεθαίνω λέμε!) δείχνουν ότι είσαι μια μαμά που προσπαθεί... αγαπώντας! Και αυτό είναι πραγματικά συγκινητικό και ελπιδοφόρο!
Ελενάκι μου, σ' αγαπώ! ♥
Ελπίζω κι εύχομαι Αριστάκο μου, να έχεις σε όλα δίκιο!!!! και αν συνεχίζω να σε πεθαίνω στο φεις!!!
ΔιαγραφήΠόσο μαγικό αλλά και δύσκολο είναι αυτο το ταξίδι τελικά... Πώς φανταζόμασταν τη ζωή μας με τα παιδιά τότε που προσπαθούσαμε να γίνουμε γονείς ή τότε που βλέπαμε την κοιλίτσα μας να φουσκώνει και τα περμένμε με λαχτάρα; Ε, καμία σχέση. Ερχεται η πραγματικότητα και σου τα ανατρέπει όλα και σε γεμίζει αμφιβολίες κι ανασφάλειες για ό,τι κι αν κάνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μόνο που δεν έχουμε ανάγκη είναι τους "τέλειους" γονείς ναμας κριτικάρουν γα το κάθε τι. Απλά ας ζήσουμε αυτο το ταξίδι με όλη μας την καρδιά και όλες τις αισθήσεις!
Αυτό πάλι... πως τα νομίζαμε όλα και πως τελικά είναι στη πραγματικότητα.... καμία σχέση!
ΔιαγραφήΠόσο ανάγκη είχα να διαβάσω κάτι τέτοιο τη δεδομένη στιγμή. Για το πρώτο σκέλος aka τέλειοι γονείς δεν με αφορούν γιατί δεν τους δίνω σημασία κιόλας βασικά δεν αφήνω να μου δίνουν συμβουλές. Αλλά όσα γράφεις για το δεύτερο club γονιών τι να πω με έκανε να νιώσω λίγο καλύτερα!! Ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που σε έκανα με δυο αράδες λέξεις να νιώσεις καλά!!!!
ΔιαγραφήΜόνο αυτό 💝 Αγάπη για όσα έγραψες, αισθάνεσαι, βιώνεις και προσπαθείς πάντα για το καλύτερο!
ΑπάντησηΔιαγραφή💝💝💝
Σε ευχαριστώ Μαράκι αγαπημένο!!!
ΔιαγραφήΓλυκιά μου Ελένη! !! Πολύ ωραία τα έγραψες και πολύ σωστό. Το σωστός γονέας όμως είναι υποκειμενικό και δεν γνωρίζω αν υπάρχει πραγματικά. Φιλάκια Καλή μου, Καλή συνέχεια στον αγώνα σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια καλή μου Νικη και σε εσένα!!!
ΔιαγραφήΗ φωτογραφία είναι ένα όνειρο που με κάνει να πιστεύω πως ευτυχώς δεν είσαι της πρώτης κατηγορίας μαμά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχισε έτσι και μην αλλάξεις.
Καλημέρα!
Η φωτογραφία δεν είναι δική μου... αλλά κάποτε θέλω να βγάλω μια τέτοια!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου Μαρία!!
Η πρώτη κατηγορία είναι οι άνθρωποι που επιβεβαιώνονται και τρέφονται μέσα από τα λάθη των άλλων και η δεύτερη κατηγορία είναι οι άνθρωποι που ο πρώτος που κρίνουν πάντα είναι ο εαυτός τους... Είναι δύσκολο να αλλάξει μυαλά η πρώτη κατηγορία. Και ελπίζω η δεύτερη κατηγορία να μην επηρεάζεται τόσο από την πρώτη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Κι εγώ κλαίω συχνά κι ακόμα ψάχνομαι αν όσα κάνω είναι σωστά ή εντελώς λάθος! Προσπαθώ να διατηρώ την ψυχραιμία μου μαζί τους (δεν είναι πάντα εύκολο!!) και να περνάω (ποιοτικό) χρόνο μαζί τους (κι αυτό δεν είναι εύκολο...)... Φιλάκια και καλή υπομονή και δύναμη!
Τελικά τίποτα δεν είναι εύκολο σε ετούτο το ταξίδι της μητρότητας! αλλά χαίρομαι που δεν είμαι μόνη...!!
ΔιαγραφήΜια χαρά θα τα καταφέρεις να είσαι σίγουρη όπως σου έχω ξαναπεί! Όσο για την πρώτη κατηγορία, άσε γιατί αν ανοίξω το στόμα μου!Δεν μπορείς να φανταστείς πόσους τέτοιους γονείς έχω γνωρίσει στην εκπαιδευτική μου ζωή!AriadnefromGreece!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι σίγουρη καθόλου Αριάδνη μου.... αλλά προσπαθώ!
ΔιαγραφήΑχ βρε Ελενη μου πως να γίνουμε τελειοι γονεις..δεν χρειαζεται άπλωστε.. αφου ούτε τελειοι ανθρωποι είμαστε...και οποιος το πιστευει αυτό ειναι βαθια νυχτωμένος.. φιλη μου όσο και να μεγαλωσουν τα παιδια μας παντα θα μαθενουμε απο αυτα.. ακομα και οταν γινουν και εκεινα μανούλες..το λεω εκ πειρας.. τωρα μαθενω απο τα εγγονια μου...ολα γινονται οταν υπαρχει μονο αγαπη..!!! φιλακιααα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό κι αν είναι μοναδικό συναίσθημα! να σε μαθαίνουν πράγματα τα εγγόνια σου!
ΔιαγραφήΕλένη μου κανένας δεν γεννιέται γονιός απλά γίνεσαι και δίνεις αυτά που έχεις στα παιδιά σου , με λάθη βεβαίως που έχεις αναλύσει αλλά το κάνεις μόνη σου χωρίς υποδείξεις , αγαπη χρειάζονται τα μικρά και τη σιγουριά ότι οι γονείς είναι εκεί για αυτά !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου !!
Από αγάπη άφθονη!
ΔιαγραφήΌμορφη ανάρτηση
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Σε ευχαριστώ!!
ΔιαγραφήΝαι, υπάρχουν οι τέλειοι γονείς, αλλά μόνο στη φαντασία τους...ωστόσο αντιλαμβάνομαι απόλυτα τι εννοείς χωρίζοντάς τους ακριβώς σε αυτές τις κατηγορίες, γιατί είναι οι κυρίαρχες...έπονται οι υποκατηγορίες και εννοείται και οι κατηγορίες από τους "τέλειους"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Αχ ρε συ Μαρία ναι... στη φαντασία τους που δεν ε΄χει αρχή και τέλος.
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου!!
Έτσι ακριβώς Ελενη μου! Έχεις δίκιο! Μόνο αγάπη κ μία ανοιχτή αγκαλιά γεμάτη κατανόηση χρειάζονται κ τίποτα άλλο! Καλοί γονείς καλά παιδιά! Σε φιλώ γλυκά κ σενα κ τα αντρακια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου και σε εσάς!!!
Διαγραφήολοι εχουμε αμφιβολιες. Ακομη και αυτοι που το παιζουν τελειοι γονεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάντως ένα σωρό...
ΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: