Η επίσκεψη τελικά στα Μετέωρα πρέπει να πηγαίνει πακέτο με την επίσκεψη στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών στην Καλαμπάκα. Ήμασταν τυχεροί που έστω και τελευταία στιγμή επιλέξαμε αυτή τη βόλτα και πραγματικά δεν το μετανιώσαμε καθόλου μιας και δεν περιμέναμε να συναντήσουμε κάτι τόσο προσεγμένο και εντυπωσιακό. Χαίρομαι που τελικά άρχισε να χιονίζει όταν ήμασταν πάνω στα Μετέωρα και τελικά κατεβήκαμε γρηγορότερα από ότι υπολογίζαμε ξανά στην πόλη της Καλαμπάκας και ακυρώθηκε η βόλτα μας στη λίμνη Πλαστήρα.
Ήμασταν λοιπόν ανάμεσα στην επίσκεψή μας σε αυτό το μουσείο και ανάμεσα σε ένα πέρασμα από τη λίμνη Πλαστήρα στην Καρδίτσα. Και οι δυο επιλογές είχαν να μας δώσουν και κάτι διαφορετικό αλλά και τα δυο αυτά δεν χωρούσαν στον χρόνο μας γιατί οι μέρες που μας αναλογούσαν σε αυτό το όμορφο σημείο του βορρά ήταν μόλις δύο. Λόγω καιρικών συνθηκών όμως επιλέξαμε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών και νομίζω η επιλογή μας ήταν εξαιρετική. Κι αυτό το λέω γιατί παρόλο που δεν ήταν η πρώτη φορά που επισκεφτήκαμε ένα μουσείο με ταριχευμένα ζώα το συγκεκριμένο μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις!
Ξέρετε τα παιδιά δεν εντυπωσιάζονται εύκολα από τη λέξη μουσείο. Το μυαλό τους ίσως πάει σε κάτι πιο ιστορικό και αρχαιολογικό και ίσως να νομίζουν πως θα βαρεθούν. Τα παιδιά μου παρόλο που έχουν πάει σε πολλά και διαφορετικά μουσεία και παρόλο που έχουν αποκομίσεις τις καλύτερες εντυπώσεις ειδικά από τα πιο παράξενα του είδους, ακόμα στέκονται με απορία μπροστά από κάθε καινούριο που συνοδεύεται από τη λέξη μουσείο.
Έτσι έγινε και με το Μουσείο της Καλαμπάκας. Όλα αυτά όμως μέχρι να μπουν μέσα. Γιατί όταν μπαίνεις σε ένα τέτοιο μουσείο μεταφέρεσαι αυτόματα εκεί έξω στη φύση, στα βουνά, στις λίμνες, στις παγωμένες γωνιές της Γης, στα ποτάμια, στα βράχια των Μετεώρων. Πραγματικά όλος ο χώρος του μουσείου είναι φτιαγμένος ώστε να παρομοιάζει απόλυτα το φυσικό περιβάλλον των ζώων ώστε ο επισκέπτης να έχει μια πλήρη εικόνα του τόπου που ζει το κάθε ζώο.
Στο ισόγειο του μουσείου εκθέτονται 350 είδη ζώων (θηλαστικών και ενδημικών και αποδημητικών πτηνών) καθώς και εξαφανισμένα πτηνά. Επίσης υπάρχουν παντού ενημερωτικές πινακίδες με περιγραφές των ζώων και πτηνών που είναι προστατευμένα με σκοπό να μην εξαφανιστούν. Σε κάθε επεξηγηματική πινακίδα που αφορά το κάθε ζώο αναφέρεται η ονομασία του, το βάρος του και το μέγεθός του και όπως είπαμε το κάθε ζώο απεικονίζεται στο φυσικό του περιβάλλον.
Είδαμε πως είναι η ζωή των πτηνών και των θηλαστικών σε ένα έλος, σε μία λίμνη, σε ένα δάσος, σε ένα οροπέδιο, στα χιόνια ακόμη και στα βράχια των Μετεώρων. Όταν τα παιδιά κατάφερναν κι έμεναν στάσιμα διαβάζαμε και για τους κίνδυνους που αντιμετωπίζουν τα ζώα, ποια είναι υπό εξαφάνιση και με ποιον τρόπο προστατεύονται ώστε να μην εκλείψει το είδος τους.
Ξέρατε ότι από τα 475 είδη πουλιών που ζουν στην Ευρώπη τα 436 ευδοκιμούν στην Ελλάδα ή τη διασχίζουν κατά την αποδημία τους;
Δυστυχώς μας στεναχώρησε πως πολλά είδη πουλιών βρίσκονται υπό εξαφάνιση στη χώρα μας αλλά και στον κόσμο και πως γίνονται προσπάθειες να σωθεί το είδος τους. Αυτό πάει ενάντια στη φύση και γι αυτό φταίει μόνο ο άνθρωπος. Πόσο άδικο αλήθεια για τον πλανήτη μας, ο οποίος μας φιλοξενεί και μας προσφέρει τα καλύτερά του!
Ανεβαίνοντας στον πρώτο όροφο συναντάμε μια πλούσια συλλογή μανιταριών με περίπου 250 γλυπτά και ξυλώδη εκθέματα όλα στο φυσικό τους περιβάλλον. Δηλαδή βλέπεις το κάθε μανιτάρι πως είναι στο περιβάλλον που ευδοκιμεί. Κάποια φυτρώνουν στο έδαφος δάσους, κάποια φυτρώνουν σε κορμούς δέντρων, άλλα χρειάζονται σκοτάδι και άλλα χρειάζονται ήλιο. Το αποτέλεσμα κι εδώ είναι εκπληκτικό μιας κι εμείς δεν είχαμε συναντήσει ξανά τίποτα τέτοιο.
Το ξέρατε ότι σχεδόν όλα τα όμορφα και πολύχρωμα μανιτάρια είναι τοξικά ή δηλητηριώδη;
Εδώ επίσης μαθαίνουμε πως η συγκομιδή μανιταριών είναι εξαιρετικά δύσκολη και επικίνδυνη δουλειά. Πρέπει όποιος κάνει αυτή τη δουλειά να είναι πολύ καλός γνώστης του αντικειμένου. Κάποια μανιτάρια μοιάζουν μεταξύ τους και μπορεί να νομίζει κανείς πως τρώγονται αλλά στην πραγματικότητα να προκαλούν ζημιά έως και θάνατο στον άνθρωπο.
Τα μανιτάρια με κόκκινο καπέλο και λευκές νιφάδες (αμανίτης ο μυγοκτόνος) είναι συνήθως τοξικά και παραισθησιογόνα. Ακόμη ο μύθος θέλει τον Αμανίτη αυτό να έχει χαρίσει τα χρώματά του στον ίδιο τον Άγιο Βασίλη!
Στο μουσείο όλα τα εκθέματα των μανιταριών συνοδεύονται από ενδείξεις για τον αν είναι βρώσιμα ή όχι, τοξικά και δηλητηριώδη.
Εξαιρετικά επίσης είναι και τα εκθέματα της τρούφας με κορυφαίο έκθεμα της πιο σπάνιας τρούφας στον κόσμο. Στην Ελλάδα η σπάνια λευκή τρούφα ευδοκιμεί στη Δυτική Μακεδονία.
Ξέρατε ότι η συλλογή τρούφας γίνεται με εκπαιδευμένα σκυλιά ή γουρούνια και το εντυπωσιακό είναι πως τα ζώα δεν τρώνε την τρούφα παρά μόνο τη συλλέγουν;
Το παράξενο που μάθαμε σε αυτό το πρωτότυπο μουσείο ήταν για τον Ότζι τον μουμιοποιημένο άνθρωπο που βρέθηκε στις Άλπεις το 1991 και υπολογίζεται πως έζησε πριν το 3000π.Χ. και πάνω του βρέθηκαν 3 ειδών μανιτάρια. Μία φομιτόψη που βοηθούσε τους ανθρώπους να ανάβουν φωτιές, ένας πιπτοπόρος της σημύδας που βοηθούσε στην αντιμετώπιση γαστρεντερολογικών προβλημάτων και ένα τελευταίο είδος που μέχρι και σήμερα δεν έχει ταυτοποιηθεί. Απίστευτο; ε ναι!
Στο τέλος της έκθεσης αξίζει να δοκιμάστε τα μανιτάρια που προσφέρει το ειδικό κατάστημα του μουσείου στα πλαίσια της γευσιγνωσίας. Εντάξει σε σπίτι με μπαμπά μάγειρα ζούμε κι έχουμε γευτεί αρκετές μανιταρολιχουδιές και πραγματικά αγαπάμε τα μανιτάρια αλλά μανιτάρια σε γλυκό του κουταλιού δεν είχαμε δοκιμάσει ποτέ και πραγματικά είναι εξαιρετική γεύση! Μακάρι να μπορούσα να φάω κι άλλο! Εννοείται πως πήραμε και για το σπίτι μανιταρολιχουδιές και τις τιμήσαμε δεόντως!
Αν αποφασίσετε να επισκεφτείτε το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μετεώρων και Μουσείο Μανιταριών στην Καλαμπάκα ρίξτε πρώτα μια ματιά εδώ και ενημερωθείτε για δράσεις που τρέχουν. Αξίζει αν είναι εφικτό να αφιερώσετε λίγο περισσότερο χρόνο σε κάτι τόσο ιδιαίτερο κι ακόμη γιατί όχι να πάρετε μέρος σε ένα κυνήγι τρούφας στα Μετέωρα;
Εμείς πήγαμε μόνο για δυο μέρες και μέσα σε αυτές κλείσαμε λίγο από Τρίκαλα και φυσικά Μύλο Ξωτικών, λίγο από Μετέωρα και λίγο από αυτό το μουσείο! Φυσικά και άξιζαν τα 1000 και βάλε χιλιόμετρα που γράψαμε αλλά δυστυχώς ο χρόνος μας δεν χώρεσε τίποτα άλλο. Ανοίξαμε όμως εμείς οι νότιοι ανοιχτούς λογαριασμούς με την περιοχή και σίγουρα θα την επισκεφτούμε ξανά!
Αν θέλετε ρίξτε μια ματιά στην εκδρομή μας στα επιβλητικά Μετέωρα και στην ολιγόωρη στάση μας στα Τρίκαλα!
Μέχρι την επόμενη βόλτα μας
σας χαιρετώ από τα νότια της χώρας!
2 Comments
Έχω επισκεφτεί τα Μετέωρα πριν αρκετά χρόνια αλλά δεν γνώριζα καν την ύπαρξη του μουσείου. Πραγματικά εντυπωσιακό το τμήμα των μανιταριών! Πολύ καλή δουλειά Ελένη μου, μου άρεσαν πραγματικά πολύ τα όσα διάβασα και έμαθα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν άμαθες κάτι μέσα από αυτή την ανάρτηση τότε Τούλα είμαι διπλά χαρούμενη!!!!
ΔιαγραφήΠράγματι το μέρος είναι εξαιρετικό και αξίζει σίγουρα μια επίσκεψη σαν βρεθείτε σε εκείνα τα μέρη!!!
Ο λόγος δικός σας: