Τα Τρίκαλα και ο Ληθαίος ποταμός είναι ένα και το αυτό. Είναι το στολίδι της πόλης, εκείνο που τη χαρακτηρίζει και για όσους ζουν εκεί είναι απλά η καθημερινότητά τους. Όποιος έχει περάσει έστω και για λίγο από τα Τρίκαλα αυτό που θα θυμάται (ανάμεσα στα άλλα πολλά όμορφα) είναι η κεντρική τοξωτή γέφυρα, η πλούσια βλάστηση στο κέντρο της πόλης και ο κόσμος τριγύρω. Λες και όλοι όσοι ζουν εκεί έχουν σαν κεντρικό άξονα τη γέφυρα.
Έτσι κι εμείς περάσαμε για λίγο από τα Τρίκαλα και αποκομίσαμε τις καλύτερες εντυπώσεις! Η επίσκεψή μας στην όμορφη πόλη κράτησε περίπου ένα δίωρο. Ήταν αρκετό όμως για να υποσχεθούμε να επιστρέψουμε! Μας έκανε εντύπωση το μεσημέρι που περάσαμε από τα Τρίκαλα η τόση πολυκοσμία γι αυτό και λέω ότι εκείνο το σημείο λειτουργεί σαν κεντρικός άξονας της πόλης. Κι εδώ που τα λέμε δικαίως συμβαίνει αυτό. Δεν διασχίζει πολλές πόλεις ένα τέτοιο ποτάμι, ούτε όλες οι πόλεις διαθέτουν τέτοιες γέφυρες που πάνω τους στήνεται μια μικρή πλατεία.
Η διαδρομή από την Αθήνα μέσω Λαμίας που είναι και ο συντομότερος δρόμος είναι 345 χλμ. ενώ μέσω Λάρισας από όπου πήγαμε εμείς είναι 400 χιλιόμετρα. Η διαδρομή μέσω Λάρισας επειδή γίνεται μέσω κλειστών αυτοκινητόδρομων είναι λίγο βαρετή. Από τη Λαμία είναι πιο ευχάριστα τα πράγματα ειδικά αν υπάρχουν παιδιά στο αυτοκίνητο που βαριούνται και κουράζονται εύκολα.
Εδώ να πω πως η διαδρομή από Λάρισα μέχρι Τρίκαλα κόβει για λίγο την ανάσα με τους απέραντους κάμπους και τα υψώματα! Εμείς εδώ στα νότια δεν έχουμε κάμπους και ατέλειωτες πεδιάδες οπότε εκείνο το κομμάτι του δρόμου ευτυχώς κράτησε κάτι λιγότερο από μια ώρα οπότε και το ευχαριστήθηκα, το θαύμασα κι ένιωσα τι θα πει διαφορετικό τοπίο!
Ο Ληθαίος ποταμός είναι ένα από τα 4 ποτάμια των Τρικάλων και είναι αυτό που διασχίζει την πόλη διαγώνια. Πηγάζει από τα Αντιχάσια Όρη, έχει μήκος 36 χλμ και εκβάλει στον Πηνειό. Ο Στράβωνας υποστήριζε πως στις όχθες του Ληθαίου γεννήθηκε ο Ασκληπιός - ο πατέρας της ιατρικής. Τα νερά του ποταμού επίσης, χρησιμοποιούνται για άρδευση 14,000 στρεμμάτων κι αυτό είναι που λέμε σωστή διαχείριση των πόρων.
Οι όχθες του Ληθαίου συνδέονται με 10 γέφυρες, εκ των οποίων οι μισές είναι για τους πεζούς. Η κεντρική γέφυρα είναι μεταλλική και τοξωτή και κατασκευάστηκε στη Γαλλία το 1886 από Γάλλους μηχανικούς ενώ ανακατασκευάστηκε το 1996. Πάνω από τη γέφυρα είναι στημένη μια μίνι πλατεία με παγκάκια κι εννοείται εξαιρετική θέα κι από τις δυο πλευρές. Παντού τεχνητοί καταρράκτες, νερά και φύση!
Στις όχθες η βλάστηση είναι πλούσια και φαντάζομαι μοναδική κάθε εποχή. Πλατάνια, λεύκες, ιτιές καστανιές, αναρριχώμενα φυτά κάτω από τις γέφυρες και πολλά εποχιακά φυτά. Εμείς μήνα Δεκέμβριο βρήκαμε τα περισσότερα δέντρα γυμνά, κάποια κρατούσαν ακόμη πάνω τους τα χρυσαφένια φύλλα τους αλλά φαντάζομαι την άνοιξη οι όχθες θα σκίζουν από χρώματα και αρώματα!
Οι ντόπιοι λένε χαριτολογώντας πως τα Τρίκαλα είναι η αδερφή πόλη του Άμστερνταμ. Ίσως και να έχουν δίκιο αφού εκτός των άλλων στα Τρίκαλα συναντήσαμε πολλούς ποδηλάτες κι αυτό μας εξέπληξε ευχάριστα! Επίσης αυτό που μας έκανε μεγάλη εντύπωση από τους οδηγούς στους δρόμους της πόλης ήταν πως πάντα - μα πάντα όμως- προτεραιότητα είχαν οι πεζοί. Τα αυτοκίνητα σταματούσαν επιτόπου όταν κάποιος έπρεπε να περάσει τον δρόμο. Κι αυτό ειλικρινά δεν το έχουμε δει αλλού.
Επίσης μας άρεσε πάρα πολύ η εικόνα με τις βαρκάδες στον ποταμό. Εμείς δεν είχαμε χρόνο για κάτι τέτοιο (προορισμός μας ήταν ο Μύλος των Ξωτικών) αλλά καθώς διασχίζαμε την όχθη προς την κεντρική γέφυρα ακολουθώντας ένα φιδίσιο μονοπάτι, καμαρώναμε παιδιά μέσα σε βαρκούλες και την βαρκάδα τους βγαλμένα λες όλα από άλλη εποχή!
Μια βόλτα στον πεζόδρομο προς αναζήτηση φαγητού μας άφησε πολλές εκπλήξεις. Μπαίνεις στα σοκάκια γύρω από την κεντρική πλατεία - απέναντι από την κεντρική γέφυρα και απλά... χάνεσαι! Ταβερνάκια, κουτούκια, τσιπουράδικα, δεν ξέρεις τι να πρωτοδιαλέξεις! Βέβαια παραμονές πρωτοχρονιάς που βρεθήκαμε εμείς στα Τρίκαλα είχε παντού κόσμο οπότε και οι βόλτες μας δεν ήταν τόσο άνετες όσο θα θέλαμε.
Ξέρετε, πιστεύω πως για να γνωρίσεις μια πόλη πρέπει να την επισκεφτείς μια εποχή που δεν έχει πολύ κόσμο και φυσικά να έχεις χρόνο για να την περπατήσεις, να τη μάθεις, να τη γευτείς. Επειδή όμως τα Τρίκαλα μας άφησαν τις καλύτερες εντυπώσεις αφήσαμε ανοιχτούς λογαριασμούς και σίγουρα θα επιστρέψουμε! Έχω ακούσει τα καλύτερα για την παλιά πόλη των Τρικάλων, για το Κουρσούμ Τζαμί, για το φρούριο των Τρικάλων με το ρολόι και φυσικά για το πέτρινο γεφύρι της Παλαιοκαρυάς.
Αν αποφασίσετε να πάτε προς αυτή την πόλη ρίξτε και μια ματιά στα κορίτσια του Ανθομέλι. Η Κατερίνα πέρασε από τα Τρίκαλα και είχε στη διάθεσή της περισσότερες ώρες από εμάς!
Επίσης δείτε και την εκδρομή μας στα πανέμορφα Μετέωρα!
Μέχρι την επόμενη εξόρμησή μας ...
καλά να περνάτε!
2 Comments
Υπέροχες φωτογραφίες!!Βρεθήκαμε και εμείς στα Τρίκαλα παραμονές Χριστουγέννων, θα κάνω κάποια στιγμή ανάρτηση, για το Μύλο των Ξωτικών!!Πήγαμε στην Παλαιοκαρυά κτλ.Είναι πράγματι υπέροχη πόλη τα Τρίκαλα με πολλούς θησαυρούς γύρω της!!!Καλημέρα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις Ιωάννα, κάπως έτσι φαντάζομαι είναι όλη η Ελλάδα, γεμάτη θησαυρούς! χ΄ρονο όρεξη και λεφτά για να τη μάθουμε χρειάζονται!!!
Διαγραφήτα φιλία μου από τα νότια της χώρας!!!
Ο λόγος δικός σας: