Εσύ, έχεις αποφασίσει τι θέλεις να είσαι; ευτυχισμένος ή μίζερος άνθρωπος;
Έχεις σκεφτεί ποτέ σου ότι είναι δική μας επιλογή η ευτυχία ή η μιζέρια; Ότι μέσα κατοικούν τα πάντα κι είναι καθαρά δική μας επιλογή τι θα ταΐσουμε και τελικά τι θα υιοθετήσουμε από αυτά;
Εγώ λοιπόν θα σου διηγηθώ ένα ινδιάνικο μύθο, τον μύθο των δύο λύκων. Αγαπώ πολύ τέτοιες ιστορίες, είναι πάντοτε τόσο διδακτικές! Οι Ινδιάνοι Cherokee φημίζονται άλλωστε για τέτοιους μύθους που μέσα από απλές ιστορίες περνάνε τα μεγαλύτερα μαθήματα σοφίας στους ανθρώπους. Και πιστέψτε με οι άνθρωποι σήμερα έχουμε μεγάλη ανάγκη από τέτοια μαθήματα γιατί μου φαίνεται σαν να χάσαμε όλες μας τις αξίες και τρέχουμε πίσω από δήθεν σπουδαία πράγματα για να ευτυχίσουμε. Κάτι σαν ευτυχία με το στανιό... Μα ξεχνάμε πως η ευτυχία είναι καθαρά ένα υποκειμενικό θέμα. Καθαρά δική μας επιλογή!
Ένας παππούς λοιπόν της φυλής των Ινδιάνων Τσερόκι θέλησε να διδάξει στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων. Πρόκειται για τη μάχη όλων όσων κατοικούν μέσα μας και παλεύουν για το ποιο θα επικρατήσει. Είναι γνωστό άλλωστε στους αιώνες πως η επικράτηση του ισχυρότερου είναι εκείνη που κινεί όλα τα νήματα. Εκείνος που θα επικρατήσει θα αποκτήσει εξουσία, θα παίρνει αποφάσεις, θα γίνει ο αρχηγός όλων. Και ποιος δεν θέλει να είναι αρχηγός; Ξέρετε όλοι σας φαντάζομαι πως μέσα μας κατοικούν όλων των ειδών τα συναισθήματα χωρισμένα σε δυο επιβλητικά σώματα, στα σώματα δυο λύκων. Στο ένα σώμα κατοικούν όλα τα καλά μας πράγματα όπως η χαρά, η ευτυχία, η αγάπη, η ειρήνη, η αισιοδοξία, η ελπίδα, τα όνειρα, η ευγένεια, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια και οτιδήποτε καλό και όμορφο σχηματίζεται άγουρο μέσα μας.
Από την άλλη πλευρά δε, κατοικούν όλα τα άσχημα μας πράγματα. Η κακία, η δυστυχία, η μιζέρια, η ζήλια, η θλίψη, ο θυμός, η αλαζονεία, η απληστία, η ματαιοδοξία, τα ψέματα κι ότι άλλο άγουρο γεννιέται και μεγαλώνει.
Ο παππούς Τσερόκι λοιπόν εξήγησε στον εγγονό του για τους δυο αυτούς λύκους έτοιμοι κι οι δυο να φαγωθούν για το ποιος θα επικρατήσει. Ο καλός λύκος και ο κακός λύκος.
"Και ποιος νικάει παππού;" ρώτησε το παιδί;
"Ο λύκος που ταΐζεις παιδί μου" απάντησε εκείνος με όλη τη σοφία των χρόνων που βάραιναν τις πλάτες του.
Τι θέλω να πω με όλα αυτά; μα το αυτονόητο. Μέσα μας κατοικούν όλα τα συναισθήματα, πραγματικά τα πάντα. Όλα γεννήθηκαν κάποια στιγμή όταν ίσως ακόμα ήμασταν παιδιά ή ίσως και αργότερα όταν μεγαλώσαμε. Όλα όμως υπάρχουν μέσα μας, άλλα άγουρα και άλλα μεστωμένα. Το θέμα είναι τι από όλα αυτά εμείς θα ταΐσουμε. Γιατί αυτό που θα ταΐσουμε και θα φροντίσουμε αυτό είναι που θα γευτούμε τελικά και που θα μας μείνει.
Θέλω να είμαι ευτυχισμένος άνθρωπος και χαρούμενος; θα ταΐσω τη χαρά, την ελπίδα, την αλήθεια, τα όνειρά μου, την αγάπη, τη φιλία, όλα τα όμορφα πράγματά μου. Θέλω να είμαι μίζερος άνθρωπος; ε τότε θα ταΐσω τη γκρίνια, τη θλίψη, τον θυμό, τη στεναχώρια, την απληστία και ότι άσχημο έχω μέσα μου. Και ξέρετε ε; είναι το ίδιο εύκολο να δώσεις τροφή και στους δυο λύκους σου. Κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στους εαυτούς μας.
Ας δούμε ένα τυχαίο παράδειγμα. Είμαστε στο αυτοκίνητο στον δρόμο και έχουμε ξεκινήσει χαρούμενοι από το σπίτι μας για να να πάμε να συναντήσουμε έναν φίλο μας. Ακούμε ένα όμορφο τραγούδι στο ράδιο και σιγοτραγουδάμε όταν ένα αυτοκίνητο πετάγεται από stop. Τελευταία στιγμή ακινητοποιούμε το αυτοκίνητο και ευτυχώς δεν παθαίνει κανείς τίποτα. Καμία υλική ζημιά και κυρίως καμία σωματική. Ποια είναι η αντίδρασή μας; θυμώνουμε, γινόμαστε έξω φρενών και τσακωνόμαστε με τον οδηγό που έκανε το λάθος; ή σκεφτόμαστε πως ο άλλος οδηγός ήταν απρόσεκτος και τον οποιοδήποτε λόγο και πάλι καλά που δεν πάθαμε τίποτα και τέλος καλό όλα καλά; Στην πρώτη περίπτωση ταΐσαμε τον κακό μας λύκο και προφανώς η μέρα μας και όλη η καλή μας διάθεση χάλασε. Στη δεύτερη περίπτωση ταΐσαμε τον καλό μας λύκο και η μέρα μας θα συνεχίσει να είναι χαρούμενη. Ίσως ο άλλος οδηγός να ζήτησε συγνώμη κι εμείς να του χαμογελάσαμε. Το μόνο σίγουρο είναι πως σε αυτή την περίπτωση θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε το όμορφο τραγούδι μας.
Δεν ξέρω αν αυτό το παράδειγμα είναι επιτυχές αλλά σίγουρα οι περισσότεροι από εμάς έχουμε βρεθεί στον δρόμο θύματα του λάθους κάποιου άλλου οδηγού αλλά και κάποιοι από εμάς ήμασταν αυτοί που έκαναν το λάθος.
Θέλει δουλειά να ξέρετε η διαδικασία του ταΐσματος. Δεν είναι καθόλου εύκολη και απλή. Θέλει χρόνο και θυσίες, θέλει πολλές ώρες κουβέντας με τους εαυτούς μας. Σκεφτείτε όμως πως στο τέλος θα έχουμε τον νικητή. Έναν γιγάντιο λύκο αρχηγό μέσα μας. Εκείνος που δεν θα του φέρνει αντιρρήσεις κανείς και δεν θα του κοκορεύεται κανείς. Θα κάνει ότι θέλει αυτός, θα παίρνει τις αποφάσεις αυτός και τέλος θα ορίζει τις ζωές μας αυτός. Ένας λύκος θα υπερισχύσει μόνο όμως. Εκείνος που θα ταΐσουμε! Γι αυτό ας κάνουμε μια προσπάθεια να ταΐσουμε τον καλό μας λύκο.
8 Comments
Καταψηφίζω ...δαγκωτό τη μιζέρια Ελένη ! ούτε καν ! χαμογελάμε στην ευτυχία και στη θετική όψη της ζωής. Όμορφο Σάββατο να έχεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μόνη μας ελπίδα να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει είναι να βλέπουμε τη θετική πλευρά των πραγμάτων!!!!
ΔιαγραφήΘετική ενέργεια!!! Θετική σκέψη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνοιχτή σκέψη!
Δεν είναι δύσκολο, θέλει να συνειδητοποιήσεις πόσο αναγκαίο είναι, μετά έρχεται μόνο του.
Ελένη μου είχε κάνει πολύ εντύπωση όταν διάβασα αυτό τον μύθο, κι εμένα. Βρίσκουμε τόσο σωστά πράγματα σε απλές ιστορίες. Διδακτικότατο!
Καλό σαββατοκύριακο!
Καλησπέρα! αυτό πιστεύω κι εγώ! θετική σκέψη και να βλέπεις στα πράγματα την καλή τους πλευρά! εκεί είναι που θα νιώσεις όμορφα! που θα νιώσεις χαρούμενος και κατ' επέκταση ευτυχισμένος άνθρωπος!!!!
ΔιαγραφήΌσο για τις απλές ιστορίες έχουν αν διδάξουν τα πιο σπουδαία πράγματα!!
Καλά να περνάτε!!!
Υπέροχο κείμενο! Χαίρομαι που ξαναθυμήθηκα και αυτή την όμορφη και διδακτική ιστορία! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι που έβαλα το λιθαράκι μου ώστε να θυμηθείς την ιστορία!!
ΔιαγραφήΚαλώς ήρθες από δω!!!!
Χαίρομαι πολύ που σε ανακάλυψα και φυσικά συμφωνώ απόλυτα με τις τοποθετήσεις σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες στο καρυδότσουφλο!!
ΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: