Πόσοι αλλιώτικοι "κόσμοι" χωράνε στον ίδιο κόσμο;
Ήταν η ώρα που νύχτωνε. Μόλις είχαν αρχίσει τα μπουμπουνητά και η βροχή.
"Άκουσα ένα αεροπλάνο να περνάει. Ήταν κακό αεροπλάνο!" μου λέει, (έχουμε κάνει διαχωρισμό των αεροπλάνων σε καλά τα επιβατηγά και σε κακά τα πολεμικά).
"Δεν ήταν αεροπλάνο" τον καθησυχάζω "μπουμπουνίζει".
Ο μικρός χαμογέλασε. Φανήκαν τα δοντάκια του. "Είμαι τρελούλης...!"
Δε θυμάμαι τι άλλο είπαμε... αν είπαμε...
Αλλά εκείνες τις στιγμές αφέθηκα σε μια αλυσίδα σκέψεων. Σκέψεις που αφορούν τους ανθρώπους που ζουν ή που έζησαν στο παρελθόν στις εμπόλεμες ζώνες... Σκέφτηκα, πως ένας ήχος μπορεί να γεννήσει συναισθήματα, εικόνες, μνήμες. Σκέφτηκα, πόσο τρομερό πρέπει να είναι να ακούς έναν τέτοιο θόρυβο πάνω από το σπίτι σου. Ένα θόρυβο που συνεπάγεται πολλά. Προσπάθησα να μπω στη θέση εκείνων των ανθρώπων... να πανικοβληθώ, να λουφάξω, να κρυφτώ... αλλά δεν τα κατάφερα. Ο τρόμος δεν είναι κάτι που μπορείς να προσποιηθείς ότι το κατάλαβες, αν δε το έχεις ζήσει.
Ύστερα σκέφτηκα πόσο τυχεροί είμαστε που τα παιδιά μας δε ζούνε σε καμιά εμπόλεμη περιοχή. Κι ότι απλώς τρομάζουν από ένα μπουμπουνητό.
Θα έφταναν πολύ μακριά οι σκέψεις μου. Με ξέρω καλά. Και στο τέλος θα γέμιζαν οργή κι απόγνωση. Δεν πρόλαβαν όμως. Ευτυχώς ο δικός μας ουρανός βροντά μόνο από μπουμπουνητά (τουλάχιστον στο τώρα κι εύχομαι στο πάντα για όλη την υφήλιο) και τα άλλα δυο παιδιά φώναζαν να τους ετοιμάσω κάτι να φάνε.
Και τότε αναρωτήθηκα για πρώτη φορά, πόσοι αλλιώτικοι "κόσμοι" χωράνε στον ίδιο κόσμο;
Και κλέβοντας λίγη από τη μαγεία των Χριστουγέννων που πλησιάζουν, ευχήθηκα να σταματούσαν όλα τα άσχημα αυτού του κόσμου κι η ανθρωπότητα να γέμιζε ελπίδα. Ξέρω, κάπως μάταιη η ευχή μου. Αλλά
όταν κάνεις μια ευχή έχεις δικαίωμα να ευχηθείς ότι θες! έτσι δεν είναι;
Τις καλησπέρες μου!
6 Comments
Μακάρι η ευχή για ειρήνη και αγάπη στο κόσμο να πιάσει κάποια στιγμή!!! Εύχομαι το 2016 να είναι μια διαφορετική προς το καλΰτερο χρονιά!!! Φιλάκια πολλά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό τις λίγες ευχές που είναι γεμάτε ουσία, η ευχή σου! ευχές που είναι απαραίτητες στους καιρούς μας!
ΔιαγραφήΜακάρι να βγει η ευχή αληθινή και ποσό δίκαιο εχεις πραγματικά, είμαι αρκετά φορτισμένη με το θέμα πόλεμος αυτές τις μέρες αφού συνεχώς συναντώ προσφυγόπουλα με τρομαγμένο βλέμμα . Πολύ όμορφο το άρθρο σου! Τα συγχαρητήρια μου, έρχομαι απο το πάρτυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά τα τρομαγμένα βλέμματα είναι μαχαίρια.. κουβαλούν όλη τη δυστυχία, την αγωνία, την αδικία και το φόβο αυτού του κόσμου...
ΔιαγραφήΚαλώς ήρθες!
Καμιά ευχή δεν είναι μάταιη... Ακόμα και η πιο τρελή....
ΑπάντησηΔιαγραφήευχές είναι! ας τις κάνουμε από καρδιάς!
ΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: