 |
Καταραμένος Αλωνάρης
Στ’ αλώνι το δικό μας, αγνάντιο
απ’ το καλύβι, εκείνο που τώρα έχει χορταριάσει και πια δεν ξεχωρίζει,
ζωντάνευαν και οι πέτρες. Νέοι και νιες πήγαιναν κι έρχονταν, φωνές, γέλια, κουβεντολόι,
αγκομαχητά, λιοπύρι. Δρεπάνια στα χέρια, ψάθες στα κεφάλια κι ο θέρος αρχίνιζε. Κι ύστερα, φόρτωμα στα μουλάρια και καρφί για τ' αλώνι.
Και μόλις ξέζευαν απ’ το μουλάρι
τη σβάρνα κι έμενε στ’ αλώνι μπερδεμένο το στάχυ με το στάρι, ο γέρο παππούς παραφύλαγε
τ’ αλώνι όλη νύχτα. Έβγαζε το βιολί του από τη θήκη κι έπαιζε μουσική στα
ξωτικά. Κι εκείνα γλεντάγαν μέχρι να φέξει. Μα τη ροδαυγή έτρεχαν και κρύβονταν
στα δάσα. Και μόνο σαν έπεφτε η νύχτα και γιόμιζε αστέρια ο ουρανός ξεμύτιζαν
ξανά. Κάθε νύχτα, όλη νύχτα, μέχρι το λίχνισμα.
Ο γέρος ήταν από τσιγγάνα μάνα
γεννημένος, ξενόφερτος στον τόπο. Και λεν’ ότι οι τσιγγάνοι τα βλέπουν τα ξωτικά,
γιατί στους καιρούς των ατέλειωτων ταξιδιών τους, τους συντρόφευαν τις νυχτιές
στις ποταμιές και τους αγρούς, εκεί που έστηναν τσαντίρια για να ξαποσταίνουν.
Κάποτες όμως ο γέρος πέθανε. Και
‘μειναν τα ξωτικά δίχως συντροφιά. Κι εκείνον τον Αλωνάρη, απ’ τ’ αλώνι
ακουγόταν τις νύχτες μονάχα ένας θρήνος. Ένας ατέλειωτος θρήνος. Εκείνη τη χρονιά δεν ήρθαν οι αγέρηδες,
ήρθανε βροχές και καταιγίδες. Και πήγαν όλα στράφι.
Τ’ αλώνι έμοιαζε καταραμένο. Κι
όλοι κατηγόρησαν το γύφτο που έφερε τα ξωτικά και την κατάρα στον τόπο.
Τον επόμενο Αλωνάρη, οι χωρικοί
βουβοί θέρισαν, βουβοί δεμάτιασαν, βουβοί αλώνισαν, βουβοί περίμεναν. Ο φόβος
κλώσαγε την κατάρα.
Την πρώτη νύχτα που στρώθηκε το
στάρι στ’ αλώνι έμεινε η εγγόνα του γέρου να προσέχει. Ήταν η μόνη που δε
φοβήθηκε να μείνει με το φάντασμα του γέρου και το θρήνο των ξωτικών. Τα
μεσάνυχτα, ακούμπησε το βιολί του παππού της στο κέντρο τ' αλωνιού. Θυσία στα ξωτικά!
Ύστερα έπεσε σε ύπνο βαθύ. Όταν
χάραξε σηκώθηκε και πήρε στα χέρια της τη θήκη. Όταν την άνοιξε είδε πως από το
βιολί έλειπαν οι χορδές και από το δοξάρι οι τρίχες από την ουρά τ' αλόγου. Χαμογέλασε. Κατάλαβε! Πήρε παραμάσχαλα τη θήκη με το όργανο ορφανό και κατηφόρισε.
Την επόμενη νύχτα παραφύλαξε
πάλι τ’ αλώνι. Και μόλις φώτισε το φεγγάρι, γιόμισε τ’ αλώνι τοσοδούλικα
πλάσματα με γαμψές μυτούλες, ολοστρόγγυλα μάτια και κόκκινα ανακατεμένα μαλλιά.
Φοράγαν μυτερά παπούτσια, λευκά
πουκάμισα, καρό παντελόνια και φούστες οι θηλυκές που ‘δεναν στους ώμους με
τιράντες.
Κι από τις πλάτες κατέβασαν κάτι
παράξενα πράματα. Χρυσές κλωστές δεμένες πάνω σε γυμνά κλαδιά, πετράδια
περασμένα σ’ ασημοκλωστή, φυσοκάλαμα που λαμπίριζαν στο σκοτάδι. Κι εκείνα
έβγαζαν όμορφες μουσικές σαν τα έπιαναν στα χέρια τους τα ξωτικά. Μελωδίες σαν κι αυτές
που παίζουν οι ταξιδευτές του κόσμου.
Η εγγόνα γνώρισε τις μουσικές
που έπαιζε ο παππούς της όταν τα ροζιασμένα δάχτυλα χόρευαν ακόμα στις χορδές και το
δοξάρι του γλίστραγε απάνω τους.
Κατάλαβε πως οι χρυσοκλωστές κι
οι ασημοκλωστές ήτανε φτιαγμένες από τις χορδές του βιολιού.
«Οι τσιγγάνοι πεθαίνουν. Η ψυχή
τους ποτέ» ψιθύρισε σαν πήρε το κατήφορο την αυγή. Ήξερε πως τους αιώνες που θα
ακολούθαγαν, στ’ αλώνι θα ακούγονταν πάντα οι μουσικές του κόσμου κι ένα μάτσο
τραγανά γέλια.
Την άλλη μέρα φύσηξε ο μπάτης
και ξεχώρισε το στάχυ από το στάρι. Το λίχνισμα αρχίνιζε. Ο Αλωνάρης γιόρταζε
ξανά!
Το παραμύθι "καταραμένος Αλωνάρης" ανασύρθηκε για το δρώμενο της Αριστέας από το Η ζωή είναι ωραία... Ένα παραμύθι για μεγάλα "παιδιά".
Η ζωγραφική επένδυση έγινε από το πρωτάκι μου! Σε ευχαριστώ Κων!
Τις καλησπέρες μου!!!!!
31 Comments
Καλημέρα Ελένη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ προκαταβολικά!
Παίρνω τον σύνδεσμο και θα περάσω με την ησυχία μου ξανά μέσα στην ημέρα!
Φιλιά :)))
Καλημέρες ζεστές!!!!!
ΔιαγραφήΌμορφο παραμύθι! Όσο για τη ζωγραφιά- χειροτεχνία δεν έχω λόγια, είναι απλά πανέμορφη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωγραφιά με έκανε κομμάτια!!!
ΔιαγραφήΠανέμορφη ιστορία! Και η χειροτεχνία είναι τέλεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστούμε πολύ!!
ΔιαγραφήΘαυμάσιο παραμύθι και εξαιρετική η ζωγραφιλα/χειροτεχνλια που το πλαισιώνει !!! Μπράβο στο ταλαντούχο πρωτάκι, μπράβο και σε σένα Ελένη για το παραμύθι που μοιράστηκες μαζί μας !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ευχαριστώ που με βάλατε στη παρέα σας!!
ΔιαγραφήΠολύ όμορφο παραμύθι! Ξετρελάθηκα με την χειροτεχνία σας!! Νομίζω ότι για πρωτάκι είναι πολύ μπροστά το παιδί!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο συγκεκριμένο πρωτάκι ακόμη δεν έχει καταφέρει να διαβάσει ολόκληρη πρόταση σωστά... ούτε και μπορεί να γράψει σωστά...
Διαγραφήοι χειροτεχνίες όμως είναι η αγάπη του!!
ωραίο και διδακτικό το παραμύθι! Αλλά νομίζω τις εντυπώσεις κερδιζει ζωγραφιά! Τέλεια,ζήλεψα τα χρωματιστά σύννεφα και το άλογο ,που ούτε μια ουρά δεν μπορώ να φτιάξω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή συνέχεια!
Ούτε εγώ μπορώ να φτιάξω τίποτα από ζωγραφική.. τίποτα όμως....
Διαγραφήγι αυτό κι ανέθεσα στο πρωτάκι τη ζωγραφιά!!!
Πάρα πολύ ωραίο το παραμύθι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχε εικόνες, είχε μυστήριο, είχε μαγεία!
Και φυσικά είχε και την υπέροχη ζωγραφιά!!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
ναι! μαγεία νομίζω ειναι το πιο ταιριαστό!!!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου!!
Όμορφο παραμύθι! Ταξιδεψαμε στο χρόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε χρόνο πολύ μακρινό....
ΔιαγραφήΕλεν μου το παραμυθι σου υπεροχο εξαιρετικο.Η εικονογραφιση- ζωγραφια καταπληκτικη!! Εξαιρετικα ταλεντα κ οι δυο!!! Ενα εχω να πω σε λιγο πραγματικα θα επιμελητε την εικονογραφιση ο Κων!! Μπραβο σασ κ παλι
ΑπάντησηΔιαγραφήμας φαντάζεσαι;;;;
Διαγραφήαχτύπητο παρεάκι!!!!!
τα φιλια μας!!!!
Το εχω κανει εικόνα ήδη!!! Φιλία σε όλους σας!!!
ΔιαγραφήΠολύ μου άρεσε το παραμύθι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαζί με το πρωτάκι σου να φτιάξετε κι άλλα και να μας τα δείξετε.
Φιλάκια πολλά και στους δυο σας.
Χαίρομαι που σας άρεσε!!!
ΔιαγραφήΜε μεγάλη μας χαρά να φτιάξουμε κι άλλο!!!!
Πόσο καλογραμμένο και όμορφα διανθισμένο με τις ζωγραφιές της μικρής!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλεν, ενθουσιάστηκα!
Σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Φιλιά :)))
Εγώ ευχαριστώ για το σκούντηγμα!!!!
ΔιαγραφήΠεριμένω κι άλλα όμορφα πράγματα!!
Τα φιλιά μου!!!
Πολύ όμορφο το παραμύθι σου, και όμορφη και η ζωγραφιά που το συνοδεύει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ σε ευχαριστω!!!!!!!
ΔιαγραφήΠολυ ωραίο παραμύθι, που όμως αντιπροσωπεύει την είναι φτιαγμένο της Ελληνικής υπάιθρου, μιας εποχής που πέρασε με το πλούσιο λεξιολόγιό του μήνας Αλωνάρης ο Ιούλιος, μήνας Θεριστής ο Ιούνιος...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο χάρηκα
Γαβριήλ
Σας ευχαριστω για τα καλά σας λόγια!!!
ΔιαγραφήΠραγματικά δεν είχα συνδιάσει το Θεριστής και το Αλωνάρης... Νόμιζα ότι αφορούν τον ίδιο μήνα...
Να είστε καλά!!
Πανέμορφο παραμύθι, βγαλμένο από τα παλιά... Διάβαζα και ήταν σαν να ακούω τη γιαγιά μου να μου το αφηγείται! Και κάπου εκεί συγκινήθηκα! Μπράβο Έλεν!!! Όσο για την εικονογράφηση του παραμυθιού, δεν έχω λόγια!!! Ταλέντο το μικρό σου πρωτάκι! Να το χαίρεσαι και να το καμαρώνεις! Σε γλυκοφιλώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλα τα χρόνια εκείνα!! κι εγώ τη μορφή της γιαγιάς μου κ του παππού μου έχω!!!
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ για τα υπέροχα λόγια!!
Σε φιλώ!!!!!!!!
Ποσο ομορφο θα ηταν να ζωντανευε και παλι η ζωη στην επαρχια να ζωντανευαν οι υπεροχες παραδοσεις τοτε που ο καματος ηταν αφορμη για γιορτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλες εποχές!!! με ξεχωριστή ομορφιά!!!
ΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: