Παιχνίδια με έναν αφρό ξυρίσματος
Μπορούν ένας αφρός ξυρίσματος και λίγα χρώματα να γεμίσουν ένα απόγευμα;
Φυσικά και μπορούν!
Φυσικά και μπορούν!
Και μπορώ να σας το αποδείξω!
Λοιπόν όλα ξεκίνησαν από ένα χάρτινο κύπελλο από παγωτό και από την όρεξη για παστίτσιο!
Φάγαμε το παγωτάκι μας και πιάσαμε τη χάρτινη θήκη του να δούμε τι μπορούμε να την κάνουμε...
Σκεφτήκαμε... και ξανά σκεφτήκαμε ... και τελικά μας κέρδισε το ταψί που είχε ετοιμαστεί για το παστίτσιο... Αυτό το φαγητό δε μας θέλει εδώ μέσα. Σας τα είχα πει κι εδώ για το παστίτσιο!
Ε λοιπόν να μην τα πολυλογώ (πολυλογού από κούνια βλέπετε) πήρα έναν αφρό ξυρίσματος και τον έριξα μέσα στο ταψί!
Σκεφτήκαμε... και ξανά σκεφτήκαμε ... και τελικά μας κέρδισε το ταψί που είχε ετοιμαστεί για το παστίτσιο... Αυτό το φαγητό δε μας θέλει εδώ μέσα. Σας τα είχα πει κι εδώ για το παστίτσιο!
Ε λοιπόν να μην τα πολυλογώ (πολυλογού από κούνια βλέπετε) πήρα έναν αφρό ξυρίσματος και τον έριξα μέσα στο ταψί!
Πάνω έριξα χρώματα (τέμπερες).
"Ορίστε μάγκες! καινούριο παιχνίδι! παίζουμε;"
"Ορίστε μάγκες! καινούριο παιχνίδι! παίζουμε;"
Και βέβαια παίζουμε! Δεν έχει άλλο λόγο ύπαρξης ο αφρός μέσα στο ταψί!
Στην αρχή βέβαια λίγο διστακικά... με την πίσω μεριά του πινέλου!
Αλλά μόλις πήραμε θάρρος βουτήξαμε μέχρι τους αγκώνες!!
Το καλύτερο παιχνίδι όμως ήταν εκείνο με τα χρώματα!
Ρίχναμε αφρό πάνω σε ένα κομμάτι χαρτόνι κι ύστερα χρώμα. ΄Έτσι το λευκό γινόταν γαλάζιο ή ροζ ή λαχανί κτλ.
Και το ακόμα πιο καλό και χρήσιμο ήταν όταν αρχίσαμε να μπερδεύουμε τα χρώματα.
Μας λύθηκαν πολλές απορίες για το πως φτιάχνονται τα χρώματα.
Εδώ η παλάμη μας είχε αφρό με διάφορα χρώματα από άλλο χαρτί. Κι όμως, το αποτέλεσμα ήταν πανέμορφο!
Κι εδώ φτιάξαμε πρώτα κίτρινο και μετά με λίγο μπλε έγινε πράσινο.
Κι εδώ ένα κόκκινο σύννεφο στον ουρανό!
Ε να μην παίξω κι εγώ λίγο;;;! Εγώ έριξα χρώμα πάνω στον αφρό και τον άπλωσα με μια οδοντογλυφίδα! Την άλλη μέρα δεν είχε μείνει ούτε αφρός ούτε χρώμα αλλά χάρηκα κι εγώ τη διαδικασία!
Μη ρωτήσει κανείς ποιος μάζεψε τον αμάζευτο, ναι;;
Το μόνο σίγουρο είναι δε φάγαμε παστίτσιο!
Το μόνο σίγουρο είναι δε φάγαμε παστίτσιο!
Όταν τα χαρτιά στέγνωσαν αφρός δεν είχε μείνει.. Μόνο χρώματα!
Αν και εμάς δε μας ένοιαξε τόσο το αποτέλεσμα όσο η διαδικασία!
Αν και εμάς δε μας ένοιαξε τόσο το αποτέλεσμα όσο η διαδικασία!
Γιατί τα παιδιά πραγματικά το ευχαριστήθηκαν!
Μη βιαστείτε να φύγετε από το twoboysandhope! έχει πολλές όμορφες ιδέες να πάρετε!!
Τις καλησπέρες μου άνθρωποι!
8 Comments
Ποσο χαίρομαι που σας αρεσε!!! Χαλαλι το παστιτσιο που δεν φαγατε.. Χαχαχα !!! Πολλα φιλιά Ελένη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαλάλι δε λες τίποτα!! Δίνε μας εσύ ιδέες και τρώμε σκέτα μακαρόνια!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου Ελπίδα!!
Βρε Ελένη μου. τι να πω παιδί μου για την ευρεσιτεχνία σας.....! Απίθανο πραγματικά και εντυπωσιακό. Αν μου το έλεγες χωρίς να το δω δεν θα πίστευα ότι θα μπορούσε να γίνει τέτοιο αποτέλεσμα. Για δες λοιπόν η φαντασία τι μπορεί να παράξει. Μπράβο σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όμως Γιάννη!! και το καλύτερο είναι πως το κατά χάρηκαν και τα παιδιά!!!
Διαγραφήδεν το εχουμε δοκιμασει ποτε. αλλα νομιζω πιο πολυ θα παιξω εγω απο τα μικρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ καλά! κι εγώ έπαιξα πιο πολύ από τα παιδιά!!
ΔιαγραφήΕκπληκτικό;;; Να...αυτά τα πειραματάκια τα λατρεύω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠείραμα που πέτυχε έτσι!!
ΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: