Με λένε Ελένη κι έχω τρία παιδιά.

by Ελένη B - Οκτωβρίου 19, 2017

Σας κοιτώ που βλέπετε μια ταινία και τα τρία μαζί. Καθισμένα το ένα δίπλα από το άλλο. Πάντα κατά ηλικία. Πρώτα ο μεγάλος, μετά ο μεσαίος και μετά ο μικρός. Κωνσταντίνος. Νικόλας. Στέφανος. Ποτέ δε χαλάει αυτή σειρά. Στήνεστε πάντα το ίδιο. Τώρα, πως το έχετε καταφέρει αυτό... άγνωστο.

Μεγαλώσατε! Μακρύνατε απότομα πολύ. Έτσι μου φαίνεται. Μοιάζει να πέρασε τόσος λίγος καιρός από τότε που σας κράταγα τα χέρια για να κάνετε τα πρώτα σας βήματα.

Είμαι εδώ! κάθε μέρα είμαι εδώ. Επέλεξα να μη δουλέυω για να είμαι εδώ. Κοντά σας. Να τα ζήσω όλα! Εγώ! κανείς άλλος. Εγώ να ακούσω πρώτη το "μαμά" σας και το "μπαμπά" σας. Εγώ να δω τη μέρα που θα κατορθώσετε να κάνετε τα πρώτα σας βήματα! Εγώ! όχι η νταντά, όχι η γιαγιά, όχι η δασκάλα του παιδικού. Είμαι εδώ να τα ζήσω όλα. Να δω. Να ακούσω. Να μυρίσω. Να γευτώ. Να αγγίξω. Να ζήσω το μεγαλείο σας!

Κι όμως αυτή η ηλίθια ανθρώπινη επινόηση του χρόνου τρέχει κατοστάρι κι εγώ ξοπίσω της να προφτάσω να τα ζήσω όλα. Μα δε φτάνω. Εσείς είστε πάντα ένα βήμα πιο μπροστά.

Κι έχω την άτιμη την αίσθηση πως μια μέρα εκείνα τα μωρά θα έχουν γίνει έφηβοι κι ύστερα αντράκια κι εγώ θα καμαρώνω αλλά ταυτόχρονα θα ψάχνω και κάτι μωρά .Θα κοιτώ τις πλάτες σας στο δρόμο και θα θυμάμαι πως χτες στον ίδιο δρόμο κράταγα ένα ποδήλατο χωρίς βοηθητικές με κάποιον από σας πάνω στο ποδήλατο να προσπαθεί να ισορροπήσει. Εσείς όμως θα έχετε πάρει αυτοκίνητο και το ποδήλατο κάπου θα σκουριάζει.

Θα μυρίζω όμως ακόμη όλα τα λουλούδια που μου φέρνατε στις αγκαλιές σας και θα ξέρω πως υπήρξα ευλογημένος άνθρωπος

"Μεγάλωσα μαμά"

"Κι εγώ παιδί μου"

Η φωτογραφία είναι από το pixabay.

Καλησπέρα!

Tags : ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, παιδί

18 Comments

Νίκη Σκουτέρη19 Οκτωβρίου 2017 στις 9:27 μ.μ.
Αχ Ελένη μου πόση αλήθεια κρύβουν τα λόγια σου! !!!!!@
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Mia19 Οκτωβρίου 2017 στις 9:41 μ.μ.
Πολύ γλυκιές σκέψεις, Ελένη μου, που μαρτυρούν μεγάλες αλήθειες! Να χαίρεσαι τα παιδάκια σου, φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Μαρία Κανελλάκη19 Οκτωβρίου 2017 στις 10:14 μ.μ.
Να το είχαν αυτό το "μανιφέστο μητρικής αγάπης" σ' όλες τις σχολές γονέων!
Είσαι ευλογημένη Ελένη!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
My Little World20 Οκτωβρίου 2017 στις 10:13 π.μ.
Αχ μωρέ με συγκίνησες... Να τα καμαρώνεις πάντα τα αντράκια σου! Φιλιάαααα
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Μαρία Νικολάου20 Οκτωβρίου 2017 στις 10:20 π.μ.
Πολύ γλυκό.
Καλά έκανες και απείχες από την δουλειά σου για να τα μεγαλώσεις.
Να είναι γερά και να τα χαίρεσαι!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
konstantina handy mama crafts20 Οκτωβρίου 2017 στις 11:52 π.μ.
πόσο με συγκίνησες!!! 3 αγόρια κι εγώ...και το μικρό μου "Στέφανος" κι αυτός!! Έτσι κάθονται κι εμένα όταν βλέπουν ταινία...μεγαλώνουν...κι εγώ δεν μπορώ ακόμα να πιστέψω ότι ο μεγάλος μου γιός που είναι 10 πλέον...αλλά αντράκι στο μπόι και φοράει 14άρι στα ρούχα σε ένα χρόνο θα με περνάει στο ύψος (1,75 είμαι εγώ)!!! Προχθές έπαιζαν μπάλα στην αυλή κι εγώ καθόμουν και τα χάζευα...κρύωνα λιγάκι και έβαλα στην πλάτη μου τη ζακέτα του...και μετά έβαλα και τα μανίκια...και μου έκανε μια χαρά!!! Ποιός...αυτό το μικράκι που "χθες" νομίζω ήταν που σκέπαζε με το "νάνι" του την φουσκωμένη μου κοιλιά για να μην κρυώσει το άλλο μωράκι που περιμέναμε τότε...μεγάλωσε και κάθε μέρα μεγαλώνει...και μεγαλώνω κι εγώ, μόνο που εγώ έχασα πολλά δουλεύοντας...ιδίως καλοκαίρια...καλοκαίρια χαμένα...που έφυγαν και δεν πρόλαβα να τα χαρώ με τα παιδιά μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
LitsArt20 Οκτωβρίου 2017 στις 12:20 μ.μ.
βούρκωσα.....πολυ συγκινητικη αναρτηση και σε νιώθω....
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
despina20 Οκτωβρίου 2017 στις 6:33 μ.μ.
Αγορομάνα και συ;3 αγόρια κι εγώ....24,19 και 11....ούτε εγώ δούλεψα για να μεγαλώσουμε μαζί να μη χάσουμε τίποτα....
Να τα χαίρεσαι και να τα καμαρώνεις πάντα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Ariadne22 Οκτωβρίου 2017 στις 7:25 μ.μ.
Αχ τι όμορφα που τα λες, αχ πώς περνάει ο άτιμος ο χρόνος!AriadnefromGreece!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις