Ότι πιο υπέροχο έχω δει...μακάρι να είχαν σωθεί κάποιες κατασκευές μου και χειροτεχνίες μου από την παιδική μου ηλικία. Αξία ανεκτίμητη που αυτά τα κάνεις και με τα παιδιά σου...η κασέτα επαναλαμβάνεται αλλά πιο σωστά τώρα, με περισσότερη αγάπη και απόλυτη συνείδηση στο σήμερα!

Μην μελαγχολείς, είναι όλα υπέροχα και θα 'ρθουν κι άλλα! Τα φιλιά μου :)

Κορίτσι μου, απο τις πιο ιδιαίτερες αναρτήσεις που έχω διαβάσει.
Καπου έχω κι εγω κάποιες κατασκευές μου απο το νηπιαγωγείο και τωρα σκέφτομαι να τις ζητήσω απο την μαμά μου.

Να πούμε και ένα μπράβο στη μαμά που στις φυλαξε. Πολύ συγκινητική ανάρτηση!

Νομίζω πως δεν μεγάλωσες καθόλου :) Πρώτη φορά περνάω από δω. Μου άρεσε η συμμετοχή σου στο παιχνίδι με τις λέξεις γιατί είχε μια δροσιά, και τώρα με αυτές τις φωτογραφίες καταλαβαίνω και από που προέρχεται :) Το νηπιαγωγείο πιστεύω ότι είναι η πιο σημαντική εκπαίδευση της ζωής μας. Εκεί μαθαίνουμε όλα όσα χρειαζόμαστε για τη ζωή μας. Φυσικά δεν το λέω εγώ, υπάρχει σχετικό βιβλίο.
Ωραίες φατσούλες :)

Μου αρέσει ο τρόπος που γράφεις... ο προβληματισμός σου. Λοιπόν εγώ νομίζω ότι εκείνη την εποχή την κουβαλάμε για πάντα μέσα μας. Είναι που ήταν τόσο σημαντική για μας!! Ρουφούσαμε τον κόσμο γύρω μας και μας έκανε εντύπωση το παραμικρό. Έτσι δεν είναι περίεργο που την ξαναζούμε καθώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Να είσαι καλά!! Καλό βράδυ!!!

Εντυπωσιάστηκα με την ανάρτηση σου!!! Ευαίσθητο μου πλάσμα την αθωότητα της παιδικότητας σου την κουβαλάς μεσα δεν σε εγκατέλειψε ποτε για αυτο πιστεύω πως εισαι τοσο υπέροχη μανούλα άλλωστε!!! Τα φιλία μου

φυσικα και εχω αναμνησεις κ προσπαθω να τα επαναλαβω με τα μικρα. η διαφορα? δουλευω και δεν εχω οσο χρονο ειχε τοτε η μητερα μου (οχι πως αποτελει δικαιολογια αυτο), μενουμε Αθηνα ενω εγω μεγαλωσα επαρχια σε μια υπεροχη παραθαλασσια πολη με αλανες για να παιζουμε...

καλη σου μερα!