Ο απίστευτος κόσμος των παιδιών
Ξύπνησα με ένα κεφάλι έτοιμο να σπάσει. Κι αν ξυπνήσω με πονοκέφαλο δε μου περνάει μέσα στη μέρα ότι κι αν κάνω. Ήταν από τις σπάνιες φορές που κοιμήθηκα και άφησα τα παιδιά να βλέπουν παιδικά. Με το ένα μάτι σχεδόν ανοιχτό και τα αυτιά τεντωμένα αλλά αποκοιμήθηκα.
Λοιπόν τα παιδιά με είχαν στο νου τους. Έβλεπαν παιδικό και ρωτούσαν κάθε λίγο αν είμαι πιο καλά. Με ενημέρωναν για το τι γίνεται, ποιος ήπιε νερό, πόσες φορές χτύπησε το τηλέφωνο, τι παιδικό παίζει κτλ.
Δε με σήκωσαν καθόλου. Ότι χρειάστηκαν το έκαναν μόνα τους. Αυτό βέβαια έχει ξανά συμβεί όταν κάποτε είχα πέσει στο κρεβάτι με ιγμορίτιδα. Θυμάμαι τότε μου διάβαζαν τις εικόνες από τα παραμύθια!
Σήμερα μου ετοίμασαν και κρύο τοστ να φάω. Εντάξει δεν ήμουν του θανατά αλλά είναι ωραίο να σε περιποιούνται 3 σπόροι!
Ύστερα τα παρατηρούσα σχεδόν όλη μέρα. Βγήκαμε στις 11:30 από το σπίτι και μπήκαμε στις 17:30. Όταν έχει καλό καιρό δε θέλω να μένουμε μέσα. Παίξαμε στην αυλή με τους φίλους τους και μετά πήγαμε βόλτα με δυο φίλες τους!
Εκεί λοιπόν βρέθηκαν 5 παιδιά ηλικίας 8 και κάτω, να πετάνε πέτρες στο ποτάμι με σκοπό να κάνουν γεφύρι να περάσουν απέναντι. Αφού είδαν ότι γεφύρι δε θα χτιστεί, τα παιδιά ύστερα μάζεψαν ξυλαράκια και προσπαθούσαν να ανάψουν φωτιά τρίβοντας τα ξύλα μεταξύ τους.
Φυσικά ούτε φωτιά άναψε. Το πίστευαν όμως πως μπορεί να συμβεί. Έτριβαν για ώρα τα ξύλα και πέταξαν πολλές πέτρες στο νερό. Οι κουβέντες τους ήταν αληθινές και οι διάλογοι με το σχέδιο δράσης ήταν αληθινοί. Όλα ειπωμένα από τα στόματα τους χωρίς πρέπει και λογική. Μόνο με εκείνο το ατσάλινο ΘΕΛΩ τους, που δυστυχώς για εμάς τους μεγάλους το διαθέτουν μόνο τα παιδιά.... Ήθελαν να ανάψουν φωτιά τρίβοντας τα ξύλα. Και προσπαθούσαν! Τέλος! Καμιά λογική δεν τα σταμάτησε. Και για να πω κι ολόκληρη την αλήθεια οι μαμάδες τα αφήσαμε να προσπαθούν και πιάσαμε τη κουβέντα!
Κι αν δε φυσάει για να βγάλουμε φωτογραφία τα φύλλα που πέφτουν κουνάμε μόνοι μας τα κλαδιά!
Και βρίσκουμε και απολιθώματα από την εποχή των δεινοσαύρων! Αμέ!
Κι όταν έρχονται αγκαλιές γεμάτες με λουλούδια ψάχνω θρόνο να καθίσω!
Τις καλησπέρες μου!!!!!
26 Comments
Αχ και πάλι αχ... Αγαπώ την σκέψη σου.... Περαστικά γλυκιά μου μανούλα...
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ καλή μου Γιάννα!
ΔιαγραφήΗ τελευταία φωτογραφια με αποτελείωσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι τόσο μαγικές αυτές οι στιγμές!
Λιώνω με κάτι τέτοια!!!
Διαγραφήπόσο υπέροχη ανάρτηση, οι φωτογραφίες...τα αγόρια σου τόσο τρυφερά και η τελευταία φωτογραφία όλος ο θησαυρός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μπαμπάς τα έχει μάθει αν μου φέρνουν λουλούδια!!! κ αυτά δε το ξεχνάν σχεδόν ποτέ όταν πηγαίνουν βόλτες χωρίς εμένα!!
ΔιαγραφήΤι γλυκειά ανάρτηση!!! Κ τελευταια φωτογραφία με αποτελείωσε ειλικρινά! Ποσο ευλογημένη είναι μια γυναίκα που είναι Μανουλα!!! Να τα χαίρεσαι τα αγγελουδια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστω πολύ!!!!
ΔιαγραφήΤα παιδιά είναι ευλογία στον άνθρωπο!!!
Πολύ ωραίες φωτογραφίες, ειδικά η πρώτη, παραμυθένια!
ΑπάντησηΔιαγραφήένα από τα καλά όταν ζεις εκτός πόλης!
ΔιαγραφήΜα τι να πρωτοπώ για τα τόσο γλυκά αγόρια σου...!Είσαι πολύ τυχερή που έχεις τόσους άντρες να σε προσέχουν, τι να πω και εγώ που έχω έναν και μου έχει πάρει τα μυαλά...
ΑπάντησηΔιαγραφήή έναν έχεις ή δέκα έχεις τα μυαλά τα χάνεις! χα χα χα χα χα
Διαγραφήτι ομορφες εικονες!!! Και τι γλυκα παιδια!! Τυχερη μαμα που σε περιποιουνται και σε προσεχουν τετοια παιδια!! Ελπιζω να εισαι καλυτερα σημερα!! φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήαφού δεν άκουσα κανένα ξυπνητήρι το πρωί, ναι χόρτασα ύπνο κ είμαι μια χαρά!!!!!!
Διαγραφήτα φιλια μου!!!
Αυτό το μπουκέτο από αυτά τα χεράκια είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να σου κάνουν! Πανέμορφες εικόνες! Καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ ναι!! δώρο από καρδιάς! αθώας καρδιάς!
Διαγραφήκαλή εβδομάδα!!!
Χαίρομαι πολύ που σε βρίσκω Έλεν με μια τόσο τρυφερή ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι αγαπούληδες τα παιδάκια σου, να μην ενοχλούν τη μαμά που είναι αδιάθετη αλλά να την κρατούν στο κλίμα ενημερώνοντάς την τι γίνεται στο σπίτι! Γέλασα με το είναι ωραίο να σε περιποιούνται τρεις σπόροι! Να τους χαίρεσαι!
Όσο για το ατσάλινο θέλω των παιδιών... κι εγώ το θαυμάζω. Ψυχούλες μου. Πώς αλλάζουμε έτσι στην πορεία και εγκαταλείπουμε τα όπλα μας τόσο εύκολα μερικές φορές.
Καλό σου απόγευμα καλή μου!
Γι αυτό κι εγώ Μαρία τα λέω... για να τα ακούω και να παραδειγματίζομαι από τα απιδιά μου!!! κάτι ξέρουν παραπάνω από μας! έχουν οδηγό το ένστικτο κι όχι της λογική....
ΔιαγραφήΚαλώς ήρθες λοιπόν!!!!
σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια!!
Πόσο αληθινή η λεζάντα της τελευταίας φωτογραφίας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πόσο τρυφερά σε περιποιήθηκαν!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!
Μαρία μου, τα παιδιά πράττουν με τη καρδιά!!
Διαγραφήγι αυτό κ κάνουν τη διαφορά!
Τα φιλια μου!!
τι όμορφο κείμενο :)
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστω!!!
ΔιαγραφήΚαλως σε βρήκα Ελεν.. με τα μικρα σου .. που ξερουν να περιποιουνται την μαμα οταν ειναι αρρωστη...έτσι ειναι τα παιδια κανουν πραγματα που μας αφηνουν αφωνους..να περνατε ομορφα όλοι μαζί φιλακιααααα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ήρθες!!!
Διαγραφήτα παιδιά πάντα έχουν το τρόπο να μας εκπλήσσουν!
Τι ωραία να σε προσέχουν τρεις σπόροι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία να είστε τόσο κοντά στην φύση. Τι ωραία να σε ανεβάζουν σε θρόνο με μια τόσο όμορφη κίνηση 😘
Αχ αυτοί οι θρόνοι ρε συ Ρεγγίνα!!!!!! να μη θες να κατέβεις μετά!!!!!!
ΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: