Ο απίστευτος κόσμος των παιδιών

by - Φεβρουαρίου 07, 2016

άρρωστη-μαμά

Σήμερα λοιπόν η μέρα ήταν παράξενη... λίγο κακιά θα έλεγα... λίγο υποτονική, λίγο κουρασμένη... λίγο κάπως!

Ξύπνησα με ένα κεφάλι έτοιμο να σπάσει. Κι αν ξυπνήσω με πονοκέφαλο δε μου περνάει μέσα στη μέρα ότι κι αν κάνω. Ήταν από τις σπάνιες φορές που κοιμήθηκα και άφησα τα παιδιά να βλέπουν παιδικά. Με το ένα μάτι σχεδόν ανοιχτό και τα αυτιά τεντωμένα αλλά αποκοιμήθηκα. 

Λοιπόν τα παιδιά με είχαν στο νου τους. Έβλεπαν παιδικό και ρωτούσαν κάθε λίγο αν είμαι πιο καλά. Με ενημέρωναν για το τι γίνεται, ποιος ήπιε νερό, πόσες φορές χτύπησε το τηλέφωνο, τι παιδικό παίζει κτλ.

Δε με σήκωσαν καθόλου. Ότι χρειάστηκαν το έκαναν μόνα τους.  Αυτό βέβαια έχει ξανά συμβεί όταν κάποτε είχα πέσει στο κρεβάτι με ιγμορίτιδα.  Θυμάμαι τότε μου διάβαζαν τις εικόνες από τα παραμύθια! 

Σήμερα μου ετοίμασαν και κρύο τοστ να φάω. Εντάξει δεν ήμουν του θανατά αλλά είναι ωραίο να σε περιποιούνται 3 σπόροι!

Ύστερα τα παρατηρούσα σχεδόν όλη μέρα. Βγήκαμε στις 11:30 από το σπίτι και μπήκαμε στις 17:30. Όταν έχει καλό καιρό δε θέλω να μένουμε μέσα. Παίξαμε στην αυλή με τους φίλους τους και μετά πήγαμε βόλτα με δυο φίλες τους!

Εκεί λοιπόν βρέθηκαν 5 παιδιά ηλικίας 8 και κάτω, να πετάνε πέτρες στο ποτάμι με σκοπό να κάνουν γεφύρι να περάσουν απέναντι. Αφού είδαν ότι γεφύρι δε θα χτιστεί, τα  παιδιά ύστερα μάζεψαν ξυλαράκια και προσπαθούσαν να ανάψουν φωτιά τρίβοντας τα ξύλα μεταξύ τους.


άρρωστη-μαμά


Φυσικά ούτε φωτιά άναψε. Το πίστευαν όμως πως μπορεί να συμβεί. Έτριβαν για ώρα τα ξύλα και πέταξαν πολλές πέτρες στο νερό. Οι κουβέντες τους ήταν αληθινές και οι διάλογοι με το σχέδιο δράσης ήταν αληθινοί. Όλα ειπωμένα από τα στόματα τους χωρίς πρέπει και λογική. Μόνο με εκείνο το ατσάλινο ΘΕΛΩ τους, που δυστυχώς για εμάς τους μεγάλους το διαθέτουν μόνο τα παιδιά.... Ήθελαν να ανάψουν φωτιά τρίβοντας τα ξύλα. Και προσπαθούσαν! Τέλος! Καμιά λογική δεν τα σταμάτησε. Και για να πω κι ολόκληρη την αλήθεια οι μαμάδες τα αφήσαμε να προσπαθούν και πιάσαμε τη κουβέντα! 


άρρωστη-μαμά


Κι αν δε φυσάει για να βγάλουμε φωτογραφία τα φύλλα που πέφτουν κουνάμε μόνοι μας τα κλαδιά!


άρρωστη-μαμά

Και βρίσκουμε και απολιθώματα από την εποχή των δεινοσαύρων! Αμέ!


άρρωστη-μαμά

Κι όταν έρχονται αγκαλιές γεμάτες με λουλούδια ψάχνω θρόνο να καθίσω!


Τις καλησπέρες μου!!!!! 

You May Also Like

26 Comments

  1. Αχ και πάλι αχ... Αγαπώ την σκέψη σου.... Περαστικά γλυκιά μου μανούλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η τελευταία φωτογραφια με αποτελείωσε!
    Ειναι τόσο μαγικές αυτές οι στιγμές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πόσο υπέροχη ανάρτηση, οι φωτογραφίες...τα αγόρια σου τόσο τρυφερά και η τελευταία φωτογραφία όλος ο θησαυρός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο μπαμπάς τα έχει μάθει αν μου φέρνουν λουλούδια!!! κ αυτά δε το ξεχνάν σχεδόν ποτέ όταν πηγαίνουν βόλτες χωρίς εμένα!!

      Διαγραφή
  4. Τι γλυκειά ανάρτηση!!! Κ τελευταια φωτογραφία με αποτελείωσε ειλικρινά! Ποσο ευλογημένη είναι μια γυναίκα που είναι Μανουλα!!! Να τα χαίρεσαι τα αγγελουδια σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστω πολύ!!!!
      Τα παιδιά είναι ευλογία στον άνθρωπο!!!

      Διαγραφή
  5. Πολύ ωραίες φωτογραφίες, ειδικά η πρώτη, παραμυθένια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μα τι να πρωτοπώ για τα τόσο γλυκά αγόρια σου...!Είσαι πολύ τυχερή που έχεις τόσους άντρες να σε προσέχουν, τι να πω και εγώ που έχω έναν και μου έχει πάρει τα μυαλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ή έναν έχεις ή δέκα έχεις τα μυαλά τα χάνεις! χα χα χα χα χα

      Διαγραφή
  7. τι ομορφες εικονες!!! Και τι γλυκα παιδια!! Τυχερη μαμα που σε περιποιουνται και σε προσεχουν τετοια παιδια!! Ελπιζω να εισαι καλυτερα σημερα!! φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αφού δεν άκουσα κανένα ξυπνητήρι το πρωί, ναι χόρτασα ύπνο κ είμαι μια χαρά!!!!!!
      τα φιλια μου!!!

      Διαγραφή
  8. Αυτό το μπουκέτο από αυτά τα χεράκια είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να σου κάνουν! Πανέμορφες εικόνες! Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Χαίρομαι πολύ που σε βρίσκω Έλεν με μια τόσο τρυφερή ανάρτηση!
    Τι αγαπούληδες τα παιδάκια σου, να μην ενοχλούν τη μαμά που είναι αδιάθετη αλλά να την κρατούν στο κλίμα ενημερώνοντάς την τι γίνεται στο σπίτι! Γέλασα με το είναι ωραίο να σε περιποιούνται τρεις σπόροι! Να τους χαίρεσαι!
    Όσο για το ατσάλινο θέλω των παιδιών... κι εγώ το θαυμάζω. Ψυχούλες μου. Πώς αλλάζουμε έτσι στην πορεία και εγκαταλείπουμε τα όπλα μας τόσο εύκολα μερικές φορές.
    Καλό σου απόγευμα καλή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι αυτό κι εγώ Μαρία τα λέω... για να τα ακούω και να παραδειγματίζομαι από τα απιδιά μου!!! κάτι ξέρουν παραπάνω από μας! έχουν οδηγό το ένστικτο κι όχι της λογική....
      Καλώς ήρθες λοιπόν!!!!
      σε ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια!!

      Διαγραφή
  10. Πόσο αληθινή η λεζάντα της τελευταίας φωτογραφίας!
    Και πόσο τρυφερά σε περιποιήθηκαν!
    Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, τα παιδιά πράττουν με τη καρδιά!!
      γι αυτό κ κάνουν τη διαφορά!
      Τα φιλια μου!!

      Διαγραφή
  11. Καλως σε βρήκα Ελεν.. με τα μικρα σου .. που ξερουν να περιποιουνται την μαμα οταν ειναι αρρωστη...έτσι ειναι τα παιδια κανουν πραγματα που μας αφηνουν αφωνους..να περνατε ομορφα όλοι μαζί φιλακιααααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. καλώς ήρθες!!!
      τα παιδιά πάντα έχουν το τρόπο να μας εκπλήσσουν!

      Διαγραφή
  12. Τι ωραία να σε προσέχουν τρεις σπόροι!!!
    Τι ωραία να είστε τόσο κοντά στην φύση. Τι ωραία να σε ανεβάζουν σε θρόνο με μια τόσο όμορφη κίνηση 😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ αυτοί οι θρόνοι ρε συ Ρεγγίνα!!!!!! να μη θες να κατέβεις μετά!!!!!!

      Διαγραφή

Ο λόγος δικός σας: