"Μαμά έλα να δεις... τα πουλάκια τα έφαγαν τα σποράκια μας!"

by Ελένη B - Ιουλίου 10, 2018

Αυτό είναι ένα μπολάκι που μέσα βάζουμε ψίχουλα και σποράκια που περισσεύουν από το σπίτι μας ή απλά ψωμί που το κάνουμε εμείς ψίχουλα ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία για να μην καταλήξει στο μπολάκι στο παράθυρο. Εκεί λοιπόν έρχονται τα πουλάκια και τα κερνάμε φαγητό!

Όλα ξεκίνησαν όταν ένας τρυποκάρυδος στάθηκε στο περβάζι μας και εμείς κρυφτήκαμε για να τον θαυμάσουμε! Δεν είχαμε ξανά δει κανείς μας τρυποκάρυδο και ομολογώ εντυπωσιαστήκαμε από τη μεγάλη μύτη του και τα χρώματά του!
Σκεφτήκαμε να του βάλουμε λίγα ψίχουλα ώστε να έχει κίνητρο το πουλί να έρχεται πιο συχνά στο παράθυρο μας.

Ο τρυποκάρυδος ήρθε λοιπόν και την επόμενη μέρα αλλά μετά δεν τον ξανά είδαμε. Ξεχάσαμε λοιπόν και το πουλί, ξεχάσαμε και τα ψίχουλα και όλα. Καλοκαίρι βλέπεις και οι ασχολίες μας πολλές!

Ώσπου μετά από κάνα μήνα ο Στέφανος πήρε ένα βοηθητικό σκαλοπατάκι, ανέβηκε στο παράθυρο και φώναξε: "μαμά, παιδιά, ελάτε να δείτε! τα πουλιά έφαγαν τα σποράκια μας!" Το φώναξε με χαρά! μεγάλη χαρά! λες και ήταν κάτι που περίμενε με ανυπομονησία εδώ και καιρό ή κάτι που είχε έννοια και επιτέλους όλα έγιναν όπως τα ήθελε!

Δεν ξέρω γιατί μου φαίνονται τόσο σπουδαίες και μαγικές κάτι τέτοιες μικρές καθημερινές στιγμές... αλλά πιστεύω ότι κρύβουν μέσα τους τεράστια μαγεία! και όχι μόνο... κάτι τέτοιες μικρές στιγμούλες κρύβουν όλη την αθωότητα των παιδιών. Όλα εκείνα που θεωρούν μεγάλα και σημαντικά σε αντίθεση με τα μεγάλα και σημαντικά που θεωρούν οι μεγάλοι άνθρωποι.

Δεν είναι το ακριβό κινητό μας, δεν είναι οι τέλειες διακοπές μας, δεν είναι το καινούριο μας φόρεμα, δεν είναι το αμάξι των ονείρων μας...

Αυτές οι στιγμές είναι τα παιδιά μας είναι όλα όσα μας διδάσκουν, τα απλά μεγαλεία της ζωής! Τίποτα άλλο.

Είμαι τυχερή που μέσα στο σπίτι μας κυκλοφορούν 3 μικροί τέτοιοι δάσκαλοι!