Γκρίζο, σαν και τα μάτια σου (φθινοπωρινές ιστορίες)

Φθινοπώριασε. Επιστρέφω στο σπίτι από τον δρόμο με τα πλατάνια, περπατώντας. Δεν πήρα αυτοκίνητο σήμερα ούτε λεωφορείο ούτε ποδήλατο. Τίποτα τελοσπάντων που να κινείται πάνω σε ρόδες. Σήμερα είχα μια λαχτάρα να περπατήσω! Μια λαχτάρα άλλο πράγμα σου λέω.

Καμιά φορά να ξέρετε, τις μαμάδες τις παίρνει ο ύπνος σε βρεγμένα μαξιλάρια...

Είναι μεγάλη αλήθεια αυτά τα βρεγμένα μαξιλάρια να ξέρετε. Κι οι λόγοι για να πάρει ο ύπνος μια μαμά πάνω σε ένα μουσκεμένο μαξιλάρι είναι πολλοί. Είναι αμέτρητοι. Οι μανούλες αυτής της Γης ξέρουν τους λόγους. Και τους ξέρουν από προσωπική τους εμπειρία. Η κάθε μια περπατώντας τον δικό της δρόμο. Άλλοτε στρωμένο ρε ρόδα κι άλλοτε με αγκάθια. 

Δάσκαλος θα πει, πρώτα να κοιτάει το παιδί κι ύστερα τον μαθητή!

5 Οκτωβρίου: παγκόσμια ημέρα εκπαιδευτικών! Μπορεί στην Ελλάδα να μην γνωρίζουμε ή να μην τιμάμε αυτή την ημέρα όμως υπάρχει. και με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να πω δυο λόγια σ' αυτούς τους ανθρώπους, που μπορεί η δουλειά τους να μοιάζει εύκολη ή ιδανική, καθόλου όμως δεν είναι. 

Ξεβολέψου. Ξεκουρδίσου. Σβήσε και άναψε ξανά!

Από όταν άρχισα να ξεβολεύομαι, να κάνω διαφορετικά πράγματα, να βγαίνω εκτός προγράμματος παρασέρνοντας μαζί μου και όλη την οικογένεια, από όταν έπαψα να είμαι ευγενική με όλους κι από όταν άρχισα να χρησιμοποιώ τη λέξη "θέλω" στη ζωή μου  άρχισα να ζω αλλιώς. Καλύτερα! Πολύ Καλύτερα! Πίστεψέ με!

Τι θα έκανα με το εκπαιδευτικό σύστημα αν ήμουν υπουργός παιδείας!

Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας ευγενικά θα λέγαμε πως έχει τα χάλια του... ωμά θα λέγαμε πως είναι για κλωτσιές. Η ουσία παραμένει πως παίζει να έχουμε ένα από τα χειρότερα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου. Γιατί; Γιατί σκοπός αυτού του συστήματος είναι να παιδεύει και να αγχώνει τα παιδιά. Να τους στερεί το δικαίωμα στην παιδική τους ηλικία, να καταστρέφει τη φαντασία τους και τη δημιουργικότητα τους. Ορίστε λοιπόν γιατί μικροί και μεγάλοι βιαζόμαστε να έρθει το καλοκαίρι, οι διακοπές των Χριστουγέννων, οι διακοπές του Πάσχα και τα Σαββατοκύριακα.... για να γλιτώσουμε από όλα αυτά. Τα παιδιά έχουν ανάγκη την παιδική τους ηλικία, αυτό άραγε το θυμάται κανείς; 

Γράμμα προς όλες τις μαμάδες από μια τρίτεκνη μαμά...

Είμαι μαμά 3 παιδιών. Φέτος όλα τα παιδιά μου πάνε στο μεγάλο σχολείο. Τελειώσαμε με το μικρό - πολύχρωμο σχολείο. Όσο να πεις, μεγαλώσαμε λίγο και ο καιρός με τον άπλετο χρόνο στη διάθεση μας και όλα εκείνα τα μικρά υπέροχα πραγματάκια στο σπίτι (δραστηριότητες, κατασκευές, βόλτες κτλ) λιγοστεύει. 
Διάβασε λοιπόν τι έχω να σου πω για τα παιδιά που όλο μεγαλώνουν... 

Η χαμένη μας αθωότητα...

Τι θα κάνατε αν είχατε τον παρακάτω διάλογο με το 9χρονο παιδί σας;
"Κοίτα μαμά ένα ωραίο αμάξι! γαμάτο!"

"Τι λες παιδί μου; νεκροφόρα είναι."

"Ε και; χωράει άνετα όλα μας τα ποδήλατα μέσα!"

Ξεκούραστες διακοπές μαζί με τα παιδιά... εδώ γελάμε! γιατί αυτά τα πράγματα απλά ΔΕΝ γίνονται

Διακοπές σημαίνει ξεκούραση!

Διακοπές με τα παιδιά σημαίνει περιπέτειες στις αχανείς εκτάσεις του Αμαζονίου! Τι, δεν με πιστεύετε;

Μπορεί άλλες οικογένειες να τα βιώνουν αλλιώς τα πράγματα, αλλά στο σπίτι μας και με 3 αγόρια ηλικιών 6 χρονών, 8 χρονών και 9 χρονών οι διακοπές είναι όντως περιπέτεια στα βάθη του Αμαζονίου...

Δήμιοι και ήρωες την επόμενη μέρα του εφιάλτη

Αν ξυπνούσες ένα πρωί και άνοιγες τηλεόραση -να δουν ας πούμε τα παιδιά σου παιδικά- κι αντίκριζες κόσμο μέσα στη θάλασσα και πίσω ένα φλεγόμενο τοπίο θα έλεγες ότι η Μικρά Ασία ξανά καίγεται ή ίσως να έλεγες ότι γυρίζεται κάποια ταινία επιστημονικής φαντασίας από εκείνες που περιγράφουν το τέλος του κόσμου. Αλλά όχι. Γρήγορα θα καταλάβαινες πως όλο αυτό ήταν πραγματικότητα. Ένας αληθινός εφιάλτης που εσύ τον παρακολουθούσες από μια οθόνη ενώ κάποιοι άλλοι τον ζούσαν. Αληθινά. 

"Μαμά έλα να δεις... τα πουλάκια τα έφαγαν τα σποράκια μας!"

Αυτό είναι ένα μπολάκι που μέσα βάζουμε ψίχουλα και σποράκια που περισσεύουν από το σπίτι μας ή απλά ψωμί που το κάνουμε εμείς ψίχουλα ώστε να μην υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία για να μην καταλήξει στο μπολάκι στο παράθυρο. Εκεί λοιπόν έρχονται τα πουλάκια και τα κερνάμε φαγητό!  

Μια μέρα που δεν ήταν καθόλου σαν τις άλλες!

Ήταν μια από αυτές τις μέρες που η συννεφιά δεν είναι ικανή να μας κρατήσει στο σπίτι. Ελπίζουμε (μεγάλο πράγμα η ελπίδα στον άνθρωπο) πως θα γλιτώσουμε τη βροχή, οργανωνόμαστε με παιχνίδια, φαγητά, νερά, καφέ και βιβλίο για μένα και φυσικά όλη την καλή μας διάθεση και φεύγουμε να περάσουμε καλά έξω από το σπίτι! 

10+1 λόγοι που λατρεύουμε πραγματικά τον όρο diy!

Οι περισσότεροι γνωρίζεται ότι σε αυτό το σπίτι αγαπάμε πολύ να φτιάχνουμε πράγματα μόνοι μας. Να πιάνουμε ένα τίποτα και να το κάνουμε κάτι! κάτι όμορφο, γλυκό, τρελό, μαγικό!
Ορίστε λοιπόν 10+1 λόγοι που σε αυτό το σπίτι λατρεύουμε πραγματικά τον όρο diy! 

Μια λίστα με 20+1 πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε να κάνουμε αυτό το καλοκαίρι!!

Επειδή σε αυτό το σπίτι όλο μπλα μπλα μπλα είμαστε με πράγματα που θέλουμε οπωσδήποτε να κάνουμε... και που αν προσπαθήσεις να τα μετρήσεις πάει χάθηκες... Κάτι σαν να λέμε από φαντασία που καλπάζει, όνειρα και άλλα όνειρα, σχέδια κτλ... ε λοιπόν γι αυτό το καλοκαίρι φτιάξαμε μια λίστα με τα πράγματα που ΔΕΝ πρέπει σε καμιά περίπτωση να ξεχάσουμε να κάνουμε! Εδώ πρέπει να παραδεχτώ ότι έφερα τη λίστα κάπως στα μέτρα μας για να μπορέσουν να πραγματοποιηθούν αν όχι όλα, τα περισσότερα από όσα γράψαμε!

Τέρμα το νηπιαγωγείο... το σχολείο με τα πολλά χρώματα και τις χίλιες φαντασίες!!

Και μαζί με το νηπιαγωγείο τέλειωσε κι εκείνη η φάση της ζωής μας που πιάναμε από το χέρι ένα παιδί και το πηγαίναμε στην πόρτα του πολύχρωμου σχολείου - νηπιαγωγείου... ανταλλάσσαμε φιλάκια, αγκαλίτσες και η μέρα μας ξεκινούσε.

Κάποτε πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε και να προσέχουμε τους εαυτούς μας!

Κάποτε πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε και να προσέχουμε τους εαυτούς μας. Σαν να είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε. Γιατί ναι! ο εαυτός μας είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε και σαν τέτοιον πρέπει να τον φροντίζουμε, να τον προσέχουμε και να τον αγαπάμε. Και τότε μόνο θα μπορούμε να τον προσφέρουμε σε όσους αγαπάμε με όλη μας τη χαρά! 

Ποιος είναι ο πλούσιος και ποιος είναι ο φτωχός; (αληθινή ιστορία)

Μια διδακτική ιστορία που συνέβη σε κάποιον δρόμο. Τίποτε το ιδιαίτερο αν το καλοσκεφτείς. Μας διδάσκει τόσα πολλά όμως για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα και τους ανθρώπους γύρω μας, που αξίζει να την διαβάσουμε. 

Ουδέν κακόν αμιγές καλού ή αλλιώς "ενός κακού, μύρια καλά έπονται"!

Αν εξαιρέσεις ελάχιστες περιπτώσεις -πολύ ελάχιστες όμως- δεν υπάρχει περίπτωση μία κακή κατάσταση να μην έχει κάτι καλό πάνω της. Ένα τουλάχιστον θετικό. 

Κι εκεί που χαϊδεύαμε τους ανθρώπους... τώρα χαϊδεύουμε οθόνες!

Ούτε που το κατάλαβα πως φτάσαμε εδώ οι άνθρωποι. Βλέπεις οι εξελίξεις καμιά φορά μας προσπερνούν κι όταν εμείς ανοίξουμε τα μάτια εκείνες ήδη έχουν κάνει τη δουλειά τους. 
Και τότε είναι πολύ αργά για μας... 

Με αυτό τον τρόπο έκανα τα παιδιά μου να τρώνε όλα τα φαγητά!

Νομίζω δεν είμαστε το μόνο σπίτι που τα παιδιά αρνούνται να φάνε από όλα τα φαγητά.

Και γι αυτό όμως βρήκαμε λύση και είμαστε όλοι ευτυχισμένοι!

Τι με δίδαξε ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες.

Θα σας μιλήσω για μένα και το παιδί μου, το οποίο έχει χαρακτηριστεί σαν παιδί με μαθησιακές δυσκολίες.