Η γενιά των πληροφοριών μεγαλώνει τα παιδιά της!
Είναι γεγονός!
Η εποχή που οι πληροφορίες κονταροχτυπιούνται με τα ένστικτα, μεγαλώνει τα παιδιά της!
Ναι, είμαστε οι γονείς που ζούμε στην εποχή της μεγάλης πληροφόρησης. Δεχόμαστε συνέχεια και από παντού πληροφορίες.
Κάνουμε μια "βόλτα" στο διαδίκτυο και τα μάτια μας "πέφτουν" συνέχεια σε έρευνες και συμβουλές ειδικών. Λες κι όλοι είναι βαλτοί να πέφτουν "μπροστά" μας. Τα πάντα για παιδιά, σε τιμή που συμφέρει.
Σχεδόν όλα μας ακούγονται σωστά και τρέχουμε να τα εφαρμόσουμε (ή να τα προβάρουμε) στα παιδιά μας. Από τη διατροφή τους μέχρι και τη σωστή μέθοδο του ύπνου. Από τα υπέρ και τα κατά του (δημόσιου) θηλασμού μέχρι το ιδανικό παπούτσι. Μέθοδοι για να μη βαριούνται τα παιδιά μας, για να γεμίσουμε το χρόνος τους με δραστηριότητες και για να τους φτιάξουμε αναμνήσεις.
Κατάλληλες μέθοδοι για να κοιμίσουμε το παιδί μας... από τη μια έρευνα που λέει αφήστε το να κλαίει μέχρι να κάνει εμετό, μέχρι την άλλη που μας προτρέπει να κοιμηθούμε μαζί του. Και τι παράξενο... κι οι δυο μας βεβαιώνουν πως με το δικό τους τρόπο η κάθε μια, θα εξασφαλίσει στο παιδί μας ανεξαρτησία και μια σωστή ενήλικη ζωή.
Συμβουλές για το γάλα στη διατροφή των παιδιών που από τη μια όχθη ο ειδικός θα πει ότι είναι απαραίτητο κι από την άλλη όχθη ο άλλος ειδικός θα φωνάξει ότι είναι περισσότερο επικίνδυνο παρά ωφέλιμο.
Δυσκολίες και "δυσκολίες" των παιδιών. Πειθόμαστε τόσο εύκολα πως τα παιδιά μας πάσχουν από κάτι σοβαρό όταν ας πούμε δε μπορούν να διαβάσουν γρήγορα και στρωτά που τρέχουμε από ειδικό σε "ειδικό" για να εντοπίσουμε το πρόβλημα και να το διορθώσουμε.
Και στο φινάλε, συμβουλές για να τους λέμε "σ' αγαπώ" ή για να μην τους λέμε "σ' αγαπώ" από φόβο και τα δυο, μην τα κακομάθουμε.
Προς θεού μην κακομάθουν τα παιδιά με τα ξελιγωμένα "σ' αγαπώ" μας.
Νιώθω εδώ, πως η αγωνία μας να μη μεγαλώσουν τα παιδιά μας όπως μεγάλωσαν οι γονείς μας εμάς αλλά να μεγαλώσουμε πιο καλά, έξυπνα, γεμάτα και ψυχικά ισορροπημένα παιδιά, μας ωθεί να υιοθετούμε στο πόδι, ότι μας σερβίρεται, ας είναι και ωμό.
Έρευνες. Μέθοδοι. Συμβουλές. Πειράματα. Τόσες πληροφορίες. Κάθε μέρα. Τι από όλα αυτά προλαβαίνουμε να επεξεργαστούμε; τι φιλτράρουμε στο μυαλό μας πριν "πειραματιστούμε" στα παιδιά μας;
Και για να το τραβήξω πιο πολύ το σκοινί μιας που το τέντωσα, τι από όλα αυτά που συνειδητά ή ασυνείδητα υιοθετούμε ταιριάζει στα παιδιά μας, σε εμάς τους ίδιους σαν γονείς και την οικογένεια μας σαν σύνολο;
Ποιους φόβους ταΐζουμε συνέχεια και από ποιους θέλουμε να απαλλαγούμε;
Η τελειότητα που με τόση μανία αποζητάμε υπάρχει ή είναι αποκύημα της φαντασίας μας;
Δίνουμε καθόλου ελευθερία στα παιδιά μας να ζήσουν; να υπάρξουν; να επιλέξουν; ή μπαίνουμε μπροστά εμείς για το "καλό" τους;
Τα αφήνουμε να ζωγραφίσουν ένα γάτο με φτερά κι ένα λουλούδι με κονσερβοκούτια για πέταλα ή δεν είναι σωστά αυτά τα "πράγματα";
...και άλλα πολλά "τι;" "πως;" και "γιατί;"... για να καταλήξω στη μεγάλη ερώτηση:
Το ένστικτο μας λειτουργεί ή θυσιάστηκε κι αυτό μπρος τις μεθόδους και τις έρευνες;
Τον τελευταίο καιρό συζητάω αρκετά το θέμα με "φίλους" και φίλους. Κι οι απορίες μου αντί να λύνονται μπλέκονται περισσότερο.
Ελπίζω εσείς φίλοι, να τα πηγαίνετε καλύτερα από μένα!
Τις προβληματισμένες
καλησπέρες μου!
καλησπέρες μου!
24 Comments
Τα ίδια σκέφτομαι κι εγώ και αναρωτιέμαι μήπως μήπως μέσα από αυτήν την πληθώρα πληροφοριών κάνουμε τελικά περισσότερα λάθη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω και εγώ;;; έτσι σκέφτομαι... κάνουμε τα πάντα για τα παιδιά μας... χρειάζονται τελικά όλα αυτά τα κάνουμε γι αυτά ή για μας;;;
ΔιαγραφήΕλένη ακολούθησε το μητρικό σου ένσικτο. Πίστεψέ με είναι αλάνθαστο. Όλοι έχουμε περάσει από αυτούς τους προβληματισμούς. Ως 《μεγαλομάνα》πια θα σου πω : έκφραζε την αγάπη σου, χάιδεψε όταν πρέπει, μάλωσε όταν χρειαστεί ( είσαι μητέρα και όχι φίλη τους ) ,συζήταγε μαζί τους , τόνισέ τους αξίες και αρετές και πίστεψέ με , τίποτε δε θα πάει χαμένο. Είναι κουραστικές πια αυτές οι έρευνες, μελέτες , προσεγγίσεις κλπ κλπ. Φιλάκια Καλή μου και καλή δύναμη. Μια χαρά τα πας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο εύχομαι ρε Νίκη από όσα λέω στα παιδιά μου (και θεωρώ σωστά) κα΄τι έστω να κρατήσουν μέσα τους!! Πάντα θα φοβάμαι όμως πως τα δικά μου λόγια θα τα κουκουλώσουν λόγια φίλων τους ή άλλων ανθρώπων που θα έρθουν κοντά τους...
ΔιαγραφήΑπλά θα σου πω εγώ που έχω μεγάλα παιδιά κλείσε τον υπολογιστή και μη διαβάζεις τίποτε. Ό,τι θες, ό,τι απορίες έχεις ρώτα τον παιδίατρό σου καλύτερα. Και για να τους δώσεις σωστή κατεύθυνση άσε την αγάπη σου να σε οδηγήσει. Θα μας τρελάνουν όλες αυτές οι έρευνες και οι ερευνητές...και δεν είναι μόνο ό,τι αφορά τα παιδιά. Το είχα μανία να ψάχνω για νέες έρευνες και τα σχετικά και κόντεψα να πάθω...Αν κατορθώσεις τα παιδιά σου να σου μιλάνε για όλα είναι ό,τι σπουδαιότερο για τα μετέπειτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα όλη μέρα και χαλαρά θα πω εγώ.
Αυτό Άννα δε ξέρω πως θα το καταφέρω... να μιλάμε πραγματικά με τα παιδια μου.. να μιλάμε για εκείνα που τα απασχολούν... για εκείνα που σκέφτονται ή που φοβούνται.. δύσκολο μου φαίνεται να το καταφέρω...
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου!!!
Χμ, και γιατί διαβάζουν οι άνθρωποι όλες αυτές τις πληροφορίες που έχουν μπροστά τους, αν δεν τις χρειάζονται; Αν δεν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα, θέλω να πω. Και γιατί, ακόμη και όταν νομίζουν ότι κάτι πηγαίνει στραβά, δεν αφήνουν λίγο χρόνο να περάσει για να σιγουρευτούν πως υπάρχει πρόβλημα, αντί να αγχωθούν και να βιαστούν να βρουν λύσεις; Τα περισσότερα θέματα που προκύπτουν είναι περιστασιακές δυσκολίες που, με ηρεμία, τα παιδιά μπορούν να τα τακτοποιήσουν μόνα τους. Γιατί οι γονείς άραγε πιστεύουν πως οφείλουν να διευθετούν τα πάντα, ακόμη και λειτουργώντας, αντικανονικά, στη θέση των παιδιών τους; Κατάλοιπο της νοοτροπίας πως είναι παντοδύναμοι; Αναρωτιέμαι, επειδή μού έχουν τύχει γονείς γεμάτοι υστερία για ζητήματα που αν τα άφηναν απλά να εξελιχθούν για να μπορέσουν να τα παρατηρήσουν, θα διαπίστωναν πόσο απλά και ασήμαντα ήταν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως δεν έχεις άδικο. Είναι η κούραση ή απελπισία ακόμα μερικές φορές που μας κάνει να τρέχουμε να βρούμε τη λύση. Κι είναι σωστό αυτό που τελικά λες ότι πολλές φορές τα παιδιά βρίσκουν μόνα τους την άκρη! Κι εμείς μένουμε με το τεράστιο όγκο πληροφοριών να βαραίνει το κεφάλι μας...
ΔιαγραφήΑχ, τι είπες τώρα! μεγάλες κουβέντες.. αλλά νομίζω μετά από λίγο..βγάζεις την άκρη.. ακολουθείς το ένστικτο.. και πιθανως.. στο 2ο παιδί δεν έχεις χρόνο να τα διαβάζεις όλα αυτά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου να δεις στο τρίτο Δάφνη χα χα χα!!!
Διαγραφήτις καλησπέρες μου!!
συμφωνω απολυτα! προσωπικα εχω κουραστει και δε δινω πλεον σημασια στους "ειδικους". το καθε παιδι και ο καθε γονιος ειναι διαφορετικοι...με το συναισθημα και το ενστικτο, προς το παρων παει καλα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ισχύει. Κάθε παιδί, κάθε γονιός και κάθε οικογένεια σα σύνολο είναι ειδικές περιπτώσεις!
ΔιαγραφήΟι ειδικοί κάθε κατηγορίας πάντα θα είχαν και θα έχουν να πουν πολλά. Όταν όμως χάνεται το μέτρο και η ισορροπία, όταν απουσιάζει ο τρόπος που νιώθουμε εμείς την ανάγκη του παιδιού μας, τότε έχουμε πρόβλημα... Ο δικός μου προβληματισμός... ένα μικρό συμπλήρωμα στον δικό σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο σπουδαίο είναι αυτό που λες Μάγδα! να νιώθουμε πραγματικά τη κάθε ανάγκη του παιδιού μας. Να μπαίνουμε στη καρδούλα του και στο μυαλουδάκι του!!!
ΔιαγραφήΑΓΑΠΗ! ! !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό χρειάζονται τα παιδιά,
απλά πράγματα δηλαδή!
Σε φιλώ!
(Γιούλη)
Αγάπη και σε μεγάλες δόσεις!!! εννοείται!!
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου Γιούλη!!!
Έχεις δίκιο... υπάρχει υπερ-πληροφόρηση και δεν είναι πάντοτε απαραίτητα σωστή. Θέλει φιλτράρισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω ότι εκεί έγκειται η συνταγή της επιτυχίας: δεν υιοθετούμε άκριτα τα πάντα, αλλά εξετάζουμε, κι αν κρίνουμε ότι ταιριάζει στη δική μας περίπτωση και οικογένεια, εφαρμόζουμε. Και αξιολογούμε τα αποτελέσματα.
Φιλιά!
Αυτός είναι ο σωστότερος τρόπος! Ακούω, σκέφτομαι και αποφασίζω αν αυτό μου ταιριάζει ή όχι.
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου!!!
Πάντα πιστεύω ότι η όλη "παιδεία" ξεκινάει και τελειώνει στην οικογένεια.όμως με τις σημερινές συνθήκες στα σχολεία φοβάμαι ότι βγαίνουμε από το παιχνίδι της σωστής διαπαιδαγώγησης.Οι πληροφορίες αμέτρητες από παντού μα όχι τεκμηριωμένες οι πηγές και τα παιδιά μας απορροφούν όλα αυτά χωρίς έλεγχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα παιδιά αχτίδα μου κι εμείς... πραγματικά νομίζω πως μερικές φορές δε μπορούμε να επεξεργαστούμε τις πληροφορίες που παίρνουμε.
ΔιαγραφήΚοίτα να δεις που δεν το είχα σκεφτεί.. Έχεις δίκιο, ακόμα κι εμείς οι μεγάλοι δεν μπορούμε να ταξινομήσουμε τόσες πληροφορίες, πόσω μάλλον να τις χρησιμοποιήσουμε ως "οδηγό προς ναυτιλομένους".. Η παιδεία πάντως, αποκτάται αποκλειστικά και μόνο από την οικογένεια, και καμία..τεχνολογία δεν μπορεί να διαμορφώσει χαρακτήρες... Τα φιλιά μου! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό! δεν υπάρχει χρόνος μερικές φορές να επεξεργαστεί το μυαλό σου αυτό που άκουσες ή διάβασες. Κι είναι σα να το καταπίνεις αμάσητο.
Διαγραφήτα φιλιά μου Πετράδι!!!
Ευτυχώς που μεγαλώσαμε από γονείς που δεν διάβαζαν τα μάνιουλ στο ίντερνετ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ζήσαμε τα λάθη τους, γιατί αυτή είναι η ουσία ρε Ελενάκι μου.
Να κάνουμε λιγότερα και να τους αφήσουμε χώρο να μας ξεπεράσουν.
Τα παιδιά δεν θέλουν εγχειρίδια και κανόνες, μόνο αγάπη ατόφια.
Φιλιά πολλά και μακριά από "τσελεμεντέδες" ;-)
Τουλάχιστον νομίζω πως κάνουμε λιγότερα λάθη. Τουλάχιστον κάποια από τα λάθη που θεωρούμε πως έκαναν οι δικοί μας γονείς δε τα κάνουμε εμείς. Φυσικά εμείς μπορεί να κάνουμε άλλα λάθη που στο τώρα δε φαίνονται...
ΔιαγραφήΚαι τα δικά μου φιλιά Μαράκι!!!!
Ο λόγος δικός σας: