Αν αφήναμε τα παιδιά...
Αλήθεια, τι θα γινόταν αν αφήναμε τα παιδιά;
✔ Να μιλήσουν (χωρίς να τα διακόπτουμε)!
✔ Να εκφραστούν (χωρίς υποδείξεις)!
✔ Να δημιουργήσουν (ότι θέλουν)!
✔ Να τολμήσουν (χωρίς όριο)!
✔ Να πέσουν (από οπουδήποτε)!
✔ Να σηκωθούν (μόνα τους)!
✔ Να κάνουν ποδήλατο χωρίς βοηθητικές!
✔ Να γελάνε (ακόμα κι όταν δεν πρέπει)!
✔ Να κλαίνε (όποτε θέλουν)!
✔ Να ορίζουν τα "θέλω" τους!
✔ Να μείνουν παιδιά!
✔ Να....
✔ Να....
Ο κατάλογος των "να" δεν τελειώνει ποτέ. Απλώς να... σκέφτομαι στα αλήθεια, πως θα ήταν ο κόσμος μας αν αφήναμε τα παιδιά ελεύθερα. Κι εμείς ακόμη... πώς θα ήμασταν τότε εμείς;
Τις καλησπέρες μου!
11 Comments
Αν πάρω στα σοβαρά τα λόγια σου εν μέρη θα ήταν υπέροχο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη φοβάμαι ότι όλη μέρα θα γελούσαν τρώγοντας σοκολάτα και θα ήταν κρεμασμένα στα φωτιστικά!
Αλλά ναι ρε Ελένη προσπάθω να μην επεμβαίνω πάντα σε όλα γιατί αν και μικρά ανθρωπάκια ξέρουν και έχουν πολύ ωραία άποψη για όλα!
Φαντάσου το επί τρία έτσι;;; Ο χαμός!
ΔιαγραφήΚαι ρε Ρεγγίνα συμφωνώ πως τα απιδιά έχουν φοβερή άποψη για όλα! Τα γυαλιά μας βάζουν κι είναι υπέροχο!!
Μεγάλη κουβέντα άνοιξες φίλη μου... Μάλλον θα ήταν όλα όπως πρέπει. Ωστόσο, τα παιδιά νιώθουν και ασφάλεια μέσα σε κάποια πλαίσια που ορίζουμε. Αρκεί τα πλαίσια να είναι τα απολύτως απαραίτητα. Τα ασφαλείας λέω εγώ και αυτά που δεν περιορίζουν και τη δική μου ελευθερια στα δικά μου να... Σσ φιλώ γλυκά υπέροχα σκεπτόμενη φίλη μου... (το καφεδάκι θα το πιούμε το νιώθω!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτά τα όρια συμφωνώ! μόνο για την ασφάλεια τους... αλλά να πάψουμε να το παίζουμε ξερόλες εμείς οι μεγάλοι!
ΔιαγραφήΠω πω φίλε!! καφέ μαζί;;;; πόσο το θέλω!!
Αυτό το post μου θύμισε αυτό που λέω πάντα όταν βλέπω μαμάδες να περιορίζουν τα παιδιά τους με το ¨ΜΗ!" και "ΜΗ!" , ότι όταν με το καλό αποκτήσω δικά μου παιδιά θα τα αφήσω να πέσουν για να μάθουν, να παίξουν όσο θέλουν κλπ κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια όσοι είναι έξω απ'τον χορό... ισχύει! Είδομεν λοιπόν :)
Αν υπάρχει η καλή διάθεση και το μυαλό λιγάκι ανοιχτό όλα μπορούμε να τα κάνουμε!!
Διαγραφή...θα γινόντουσαν καλύτεροι ενήλικες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πιο ανεξάρτητοι.. Φιλιά πολλά καλό τριήμερο ✿
Μάλλον!!! Και τι όμορφα που θα ήταν τότε!
ΔιαγραφήΤο είχαμε συζητήσει κάποτε με μια παιδοψυχολόγο. Θυμάμαι την παρομοίωση που μας διηγήθηκε, αν αφήναμε για λίγο χρόνο τα παιδιά να δράσουν όπως θέλουν, δίχως καμιά παρέμβαση. Είναι σαν ν' αφήνεις ένα παιδί στην ταράτσα πολυόροφου κτιρίου. Θα πάει ακριβώς στο κέντρο της ταράτσας και θα παραμείνει ακινητοποιημένο από φόβο. Θέλοντας έτσι να μας πει πως είναι καθοριστικό για την εξέλιξή τους, να τους βάζουμε όρια και να τους χαρτογραφούμε τις περιοχές "ασφαλείας". Αυτό βέβαια απέχει πολύ απ' τα χιλιάδες "ΜΗ" που τα λούζουμε και τη χειραγώγηση που τους κάνουμε άθελα μας ή σκόπιμα. Είναι θέμα ισορροπιών όλα. Αν τις βρούμε εμείς εγκαίρως, θα τις περάσουμε και στα παιδιά. Δυστυχώς όμως, τις πιο πολλές φορές αποδεικνύεται πως εμείς γινόμαστε πιο παιδιά κι απ' τα παιδιά μας, με φοβίες, ψυχαναγκασμούς και στερεότυπα. Αυτά που βιώσαμε δηλαδή εμείς, ακόμα και τα πιο τραυματικά, τα επαναλαμβάνουμε. Και πάει λέγοντας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως Ελένη μου, ακόμα κι αυτές οι αναζητήσεις σου, δείχνουν πόσο τολμηρή και καινοτόμα είσαι, να χαράξεις τους δικούς σου δρόμους και να τα εμπιστευτείς.
Καλή δύναμη και δίχως βοηθητικές ρόδες στη ζωή τους!
Ναι Μαρία!! έτσι όπως το θέτεις έχεις απόλυτο δίκιο!!
ΔιαγραφήΌρια πρέπει να υπάρχουν κυρίως για την ασφάλεια τους και τη συμπεριφορά τους!!
από κει και πέρα όμως οι γονείς καλά θα κάνουν να σιωπούν την ώρα των παιδιών!!
Επίσης έχω πια βεβαιωθεί πως κάνω λάθη με τα παιδιά μου και πολλές φορές χωρίς να το καταλάβω τους φορτώνω κι ένα δικό μου βάρος.
Χωρίς βοηθητικές!!
i really likes your blog and You have shared the whole concept really well. and Very beautifully soulful read! thanks for sharing.
ΑπάντησηΔιαγραφήผลบอลเมื่อคืน
Ο λόγος δικός σας: