"Μαμά δε θέλω να πεθάνεις"

by - Ιουλίου 09, 2017

"Μαμά-δε-θέλω-να-πεθάνεις"

5 λεξούλες ίσα ίσα... μία φράση μόνο. Μα μέσα σε εκείνες τις 5 λεξούλες συσσωρεύεται και συρρικνώνεται μια τεράστια αλήθεια.
Εκείνη η αλήθεια που όλοι φοβούνται. Μικροί και μεγάλοι. Γιατί όταν ένα παιδί λέει στη μαμά του πως δε θέλει εκείνη να πεθάνει, το εννοεί.  Το έχει σκεφτεί. Και το φοβάται. Αναμφίβολα το φοβάται.

Και η μαμά όμως το φοβάται. Το φοβάται το ίδιο πολύ. Μη σας πω και πιο πολύ.   
Φοβάται μη χρειαστεί ποτέ να ξεστομίσει σε κάποιο πηχτό σκοτάδι "τι θα γίνουν τα παιδιά;" 
Φοβάται μη φύγει όταν τα παιδιά της τη χρειάζονται ακόμη, Μην τα αφήσει μόνα τους. 
Γιατί όλες οι μανάδες αυτού του κόσμου πιστεύουν (και συγχωρήστε με που έτσι πιστεύω κι εγώ πως είναι) πως κανείς άνθρωπος στον κόσμο δεν μπορεί να φροντίσει τα παιδιά τους όπως εκείνες. Γιατί κάθε μάνα ξέρει τα παιδιά της με κλειστά μάτια, καλύτερα από τον καθένα. 

Ξέρει τι θέλουν, πότε το θέλουν, τον τρόπο που το θέλουν. 
Ξέρει τι περιμένουν τα παιδιά της. 
Τι φοβούνται. 
Τι αγαπάνε.
Με τι ξετρελαίνονται.
Με τι κλαίνε.
Με τι γελάνε.
Τι χρειάζονται στις κακές στιγμές τους. 
Ξέρει πως πίνουν το γάλα τους και ποια δημητριακά τους αρέσουν. 
Ξέρουν ποια είναι η αγαπημένη τους ταινία.
Ξέρει πότε κρυώνουν και πότε θέλουν μια σφιχτή αγκαλιά. 
Ξέρει να ξεχωρίζει τη μυρωδιά τους και τα μάτια τους ανάμεσα σε χιλιάδες παιδιά.
Όλα τα ξέρουν οι μαμάδες για τα παιδιά τους. 
Γι αυτό φοβούνται περισσότερο από τον καθένα μη φύγουν πριν τα παιδιά τους ανοίξουν τα φτερά τους και πετάξουν και δεν τις έχουν πια ανάγκη.  

Κάποτε νόμιζα πως τέτοιες σκέψεις τις κάνω μόνη μου... Πως είμαι τρελή και γρουσούζα. Αργότερα ανακάλυψα πως οι περισσότερες μαμάδες τα ίδια λίγο πολύ σκέφτονται μέσα τους.

Τις καλησπέρες μου φίλοι!

You May Also Like

14 Comments

  1. Όταν ήμουν παιδάκι,
    το είχα πει στη μαμά μου κι εγώ!
    (Γιούλη)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εκπληκτικό.....! αληθινό πέρα για πέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελένη μου είναι ακριβώς όπως τα γράφεις! Όλες οι μαμάδες έχουμε τους ίδιους φόβους και τις ίδιες ανησυχίες και ναι μόνο εμείς ξέρουμε τα παιδιά μας τόσο μα τόσο καλά! Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τουλάχιστον Σωτηρία μου ξέρω πως δεν είμαι μόνη....
      τα φιλιά μου!!

      Διαγραφή
  4. Ίδιοι οι φόβοι και οι αγωνίες.... υπέροχη ανάρτηση για άλλη μια φορά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και νομίζω αυτές οι αγωνίες και αυτοί οι φόβοι δε θα πάψουν ποτέ...

      Διαγραφή
  5. Ελένη δεν είσαι μόνη..και εγώ φοβάμαι πολύ μην αρρωστήσω ή πάθω κάτι γενικότερα..δεν σκέφτομαι έτσι σαν άνθρωπος αλλά κάποιες φορές επηρεάζομαι από όσα ακούω να συμβαίνουν σε συνανθρώπους μου!..τα παιδιά μου είναι η ζωή μου..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ πριν κάνω παιδιά δεν τα σκεφτόμουν.. τώρα όμως...

      Διαγραφή
  6. Η δουλειά μου έχει και ταξίδια. Πρινντα παιδιά ήταν η καλύτερη μου, τώρα τρέμω όταν είμαι στο δρόμο μη πάθω κάτι και τι θα γίνει με τα παιδιά. Εδώ όταν είμαι με τον αντρα μου δυο μας στο αυτοκίνητο σκέφτομαι τα χειρότερα....λες να τρελενομαι , χααχαχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάλλον όλες τρελαινόμαστε... είναι αυτή η αγωνία για τα παιδιά μας μάλλον...

      Διαγραφή
  7. καλώς σε βρίσκω!
    συγχαρητήρια για το ενδιαφέρον υλικο του blog!
    θα σε παρακολουθώ!

    ตารางคะแนนลาลีกา

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ο λόγος δικός σας: