Τι με δίδαξε ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες.
Θα σας μιλήσω για μένα και το παιδί μου, το οποίο έχει χαρακτηριστεί σαν παιδί με μαθησιακές δυσκολίες.
Και όταν λέμε μαθησιακές δυσκολίες εννοούμε ότι τελειώνουμε την τρίτη δημοτικού και για παράδειγμα ακόμα δεν έχουμε εμπεδώσει ούτε μισό κανόνα ορθογραφίας. Αυτό βέβαια έχει τα άσχημα του (απελπισία για εκείνα τα ρήματα που καταλήγουν όλα σε -ο) αλλά και τα καλά τους (ε είναι αστείες κάτι λέξεις γραμμένες όπως να 'ναι, να όπως η ηκογαινηα).
Φέτος περιμένουμε να πάρουμε τη διάγνωση για το τι ακριβώς συμβαίνει (βλέπε ελληνικό δημόσιο και θα καταλάβεις).
Αυτά λοιπόν που κατάλαβα εδώ και 3 χρόνια που πάει σχολείο ο Κωνσταντίνος είναι τα εξής:
✔️ Κάθε παιδί χρειάζεται τον χρόνο του σε όλα τα πράγματα (κόψιμο πάνας, κόψιμο θηλασμού, περπάτημα, ομιλία κτλ). Το ίδιο συμβαίνει και με το σχολείο. Δεν μαθαίνουν όλα τα παιδιά στον ίδιο χρόνο.
Φέτος περιμένουμε να πάρουμε τη διάγνωση για το τι ακριβώς συμβαίνει (βλέπε ελληνικό δημόσιο και θα καταλάβεις).
Αυτά λοιπόν που κατάλαβα εδώ και 3 χρόνια που πάει σχολείο ο Κωνσταντίνος είναι τα εξής:
✔️ Κάθε παιδί χρειάζεται τον χρόνο του σε όλα τα πράγματα (κόψιμο πάνας, κόψιμο θηλασμού, περπάτημα, ομιλία κτλ). Το ίδιο συμβαίνει και με το σχολείο. Δεν μαθαίνουν όλα τα παιδιά στον ίδιο χρόνο.
✔️ Κάποια πράγματα ένα παιδί με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να μην τα μάθει ποτέ. Ε και;
✔️ Τα περισσότερα ιδιωτικά κέντρα του είδους και οι περισσότεροι ειδικοί (λογοθεραπευτές, εργοθεραπευτές κτλ) μας βλέπουν σαν 30 ευρώ / την ώρα. Κάθε ένας από όλους αυτούς του ειδικούς και τους "ειδικούς" βγάζει και την δική του διάγνωση. (5 διαφορετικά κέντρα επισκεφτήκαμε 5 διαφορετικές διαγνώσεις πήραμε - μπορεί και καμία σωστή).
✔️ Τα ΚΕΔΔΥ -όποτε λειτουργούν- κάνουν πολύ καλή δουλειά.
✔️ Η παράλληλή στήριξη στα σχολεία κάνει μικρά θαύματα. Μακάρι τα μαθήματα στις τάξεις να γίνονταν όπως γίνονται στις αίθουσες της παράλληλης στήριξης.
✔️ Ένα παιδί που δεν μπορεί να μάθει εύκολα, γρήγορα και σωστά χρειάζεται ενθάρρυνση όχι πίεση.
✔️ Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας αποδεικνύει για άλλη μια φορά πως σκοπό έχει -κυρίως- να παιδεύει τα παιδιά.
✔️ Δεν γίνεται όλα τα παιδιά να είναι άριστα σε όλα τα μαθήματα. Μοιραία, κάποιο μάθημα θα αγαπήσουν περισσότερο και κάποιο άλλο θα αντιπαθήσουν.
✔️ Εμείς οι γονείς καλά θα κάνουμε να μην περιμένουμε από τα παιδιά μας όσα δεν καταφέραμε εμείς. Και πολύ καλά θα κάναμε να μην τα πιέζουμε να κάνουν πράγματα πάνω από τις δυνατότητες τους ούτε και να κουβαλούν περισσότερα βάρη από όσα αντέχουν οι αδύναμοι ώμοι τους.
✔️ Υπάρχουν άπειροι τρόποι -παιδικές εγκυκλοπαίδειες, ντοκιμαντέρ, διαδραστικά παιχνίδια, θέατρο, καλλιτεχνικά- να μάθει κανείς πράγματα. Δεν είναι μόνο τα βιβλία και τα φυλλάδια του σχολείου. Και όλοι οι άλλοι τρόποι -εκτός των φυλλαδίων και των τυποποιημένων γνώσεων του σχολείου- είναι απείρως καλύτεροι.
✔️ Κάθε παιδί έχει κι ένα κρυφό ταλέντο. Φτάνει να το αφήσουμε να το αναδείξει.
Εγώ λοιπόν ως μάνα παιδιού με μαθησιακές δυσκολίες ένα πράγμα έχω να πω: "Θέλω το παιδί μου να είναι ευτυχισμένο. Όχι φωστήρας".
Και σε όσους ειδικούς (και μη) είπα αυτό ακριβώς το πράγμα, ότι θέλω το παιδί μου να μη νιώθει άσχημα που δεν τα καταφέρνει καλά στο σχολείο και να νιώθει καλά με τον εαυτό του και χαρούμενο, με κοίταζαν όλοι με ορθάνοιχτα μάτια. Δεν κατάλαβα ποτέ τον λόγο. Εγώ όμως επιμένω και λέω: "Θέλω το παιδί μου να είναι ευτυχισμένο!"
Ευτυχώς η δασκάλα μας στην πρώτη και την δευτέρα δημοτικού σεβάστηκε αυτή την άποψη και βοήθησε όπως και όποτε μπόρεσε ένα παιδί να τα έχει καλά με τον εαυτό του! Και για μένα πέτυχε. Γιατί δάσκαλος είναι πρώτα το παιδί και ύστερα ο μαθητής.
Και όταν ένιωσα πως τραβούσα ένα παιδί από το λουρί σαν σκυλάκι σέρνοντας το από κέντρο σε κέντρο και από ειδικό σε ειδικό, όταν έβλεπα τα παιδί μου να δυσανασχετεί και να θυμώνει με όλα αυτά δεν ξανά πήγαμε πουθενά. Το παλεύουμε μόνοι μας. Και είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα έτσι.
Τι θέλω να πω με όλα αυτά;
✔️ Πως πρέπει να συμμεριζόμαστε την άποψη του παιδιού μας. Σίγουρα ξέρει κι αυτό πολλά. Δεν είμαστε εμείς οι μόνοι έξυπνοι του σύμπαντος.
✔️ Πως εκεί έξω δεν αγαπούν όλοι το ίδιο τα παιδιά και δεν νοιάζονται γι αυτά όπως θα έπρεπε ή όπως θα όριζε η ηθική.
✔️ Το ένστικτο στον άνθρωπο είναι αλάθητο.
Η φωτογραφία είναι από το pixabay.
Καλησπέρες φίλοι!!!
13 Comments
Ελένη συμφωνώ σε όλα μαζί σου!!!!!!!!!!!!!! ΣΕ ΟΛΑ ΟΜΩς!!!!!!!! Το πιο ενδιαφέρον άρθρο των τελευταίων ημερών!! Κοινοποιώ με περηφάνια! ευχαριστώ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ σε ευχαριστώ που είσαι εδώ!!! Η στήριξη από μερικούς ανθρώπους είναι τόσο μα τόσο σημαντική!!!!
ΔιαγραφήΌσο για τα θέμα των μαθησιακών δυσκολιών το έχουμε ζήσει τόσο έντονα οπότε κάπου ήθελα να τα πω κι εγώ...!
Μεγαλωσα ενα τετοιο παιδι.περασαμε πολλα.πολλοι μας καταστρεψαν και αλλοι μας βοηθησαν πολυ.ενα εχω να σας πω.ακολουθηστε το ενστικτο σας και μη σταματησετε τις προσπαθειες.η δικη μου τα καταφερε πηγε και σε ιεκ και σημερα ειναι μαμα 2 αγοριων.σας ευχομαι ολου του κοσμου τα καλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό Λίτσα... το ένστικτο. Γιατί τελικά όσα ξέρει η μάνα για το παιδί της (χαρακτήρας, ιδιαιτερότητες, ευαισθησίες) δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Και δυστυχώς πολύ λίγοι ε΄χουν όρεξη να βοηθήσουν πραγματικά.
ΔιαγραφήΣε ευχαριστώ!!
Δεν φαντάζεσαι πόσο με λυπεί το γεγονός που κάποιοι "ειδικά" και κάποια "κέντρα" λειτουργούν με αυτόν τον τρόπο.. Έχοντας κάνει κάποιες σπουδές στην Ειδική Αγωγή, ένα μικρό χρονικό διάστημα πρακτικής σε ΚΕΔΔΥ και από την μικρή μου εργασιακή εμπειρία είμαι αρκετά ευαισθητοποιημένη με το θέμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε τόσο πίσω σε αυτή τη χώρα, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε διαταραχές από ασθένειες, ιδιαιτερότητες κλπ κλπ. Μακάρι όλοι οι γονείς αλλά και οι επαγγελματίες να είχαν την δική σου
νοοτροπία. Οι μαθησιακές δυσκολίες δεν είναι χαμηλό IQ σε καμία περίπτωση. Απλώς πρόκειται-ανάλογα με την περίπτωση- για κάποια διαφορετική εγκεφαλική λειτουργία. Και όπως πολύ σωστά
ανέφερες θέλουν εναλλακτικές μεθόδους εκμάθησης! Όλα αυτά προϋποθέτουν αφοσίωση, υπομονή, λίγο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για να φανούν αποτελέσματα αλλά πίστεψέ με (αν και ήδη θα το έχεις βιώσει) η διαδρομή αυτή θα σας κάνει όλους στην οικογένεια να ζήσετε θετικές εμπειρίες και να ανακαλύψετε την ουσία.
Με συγχωρείς για το σεντονάκι, δεν το συνηθίζω! Μη το βάζεις κάτω με τους ανάξιους επαγγελματίες, αναζήτησε ποιοτικούς (λίγοι μα υπάρχουν) που θα σας στηρίξουν και θα σας διευκολύνουν. Τα ΚΕΔΔΥ κάνουν καλή δουλειά για το αρχικό μόνο στάδιο αλλά υπάρχει τόση αναμονή από τα αιτήματα που δυσλειτουργούν.. Άσε που πάλι γίνονται αλλαγές, καταργούνται και δημιουργούν διαφορετικά διαγνωστικά κέντρα.
Για να μη σε ζαλίζω με άλλα σταματώ εδώ! :)
κάποιοι "ειδικοί" ήθελα να πω και από την σύγχυση με δαύτους άλλα αντί άλλων έγραψα..
ΔιαγραφήΞέρει τι γίνεται βρε συ Κατερίνα; Κάποιοι (ευτυχώς όχι όλοι!) αυτό το θέμα το βλέπουν καθαρά σαν δουλειά. Πελάτης μπαίνει πελάτης βγαίνει... Δεν υπάρχει χρόνος να ασχοληθούν με το παιδί ουσιαστικά γιατί έξω περιμένει ο επόμενος. Και κάθε παιδί είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ άρα πρέπει αν το χειριστούν με διαφορετικό τρόπο που να ταιριάζει αλλά και να βοηθά το παιδί. Λίγοι το κάνουν αυτό.
ΔιαγραφήΓι αυτό κι εγώ λέω πως όταν υπάρχει θέληση αλλά και χρόνος στο σπίτι αυτός που θα ασχοληθεί με το παιδί κάνει μικρά θαύματα. Ε οκ, κι αν δεν τα μάθει όλα το παιδί δεν χάθηκε ο κόσμος. Να περνάει καλά και να νιώθει όμορφα.
Επίσης συμφωνώ πως οι περισσότεροι του τομέα δεν ξεχωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει με το κάθε παιδί... κι αυτό είναι άλλη μια ταλαιπωρία.
Σε ευχαριστώ πάντως για το σεντόνι σου!!!!
Αχ τι μου θύμησες! Είπα κάποτε σε ένα σχολικό σύμβουλο ότι με ένδιαφέρει πρώτα να είναι ψυχικά υγιής η κόρη μου και μετά αν θα μάθει να διαβάζει και να γράφει.Σήμερα είναι 17 χρονών και γράφει δικό της βιβλίο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες ότι όλοι τελικά έχουν κάτι που αγαπάνε και τίποτα δεν τους σταματά!! Πολύ χαίρομαι για την κόρη σου!!!
ΔιαγραφήΕπειδή συμπάσχουμε...κρατώ αυτό "Θέλω το παιδί μου να είναι ευτυχισμένο. Όχι φωστήρας". Είστε πολύ τυχεροί που είχατε εκπαιδευτικό στο σχολείο που ενθάρρυνε το παιδί!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι είμαστε! κυρίως για΄τι οι πρώτες τάξεις του δημοτικού είναι και οι πιο σημαντικές. Όχι για το τι θα μάθουν αλλά για την ψυχολογία τους!
ΔιαγραφήΚαλησπερα φιλη μου με λένε Ελενη εγω μεγαλωσα τρεις γιους ο μικρότερος λοιπόν που τωρα ειναι 22 περασε μεγαλο μπουλινγκ απο τους δασκαλους και καθηγητες απο γονεις συμμαθητων καθως δεν ηθελαν το παιδι τους να κανει παρέα με κακο μαθητή δεν αφησαν κανεναν χωρις να παρει το μεριδιο σημερα το παιδι μου ειναι σε μια πολυ καλη δουλεια δεν τελειωσε πανεπιστημιο ομως τη θεση του τη ζηλευουν Η αγαπη ανοιγει φτερα μονο αυτη
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ακούς τέτοια περιστατικά νιώθεις λες και ζεις σε μια ζούγκλα. Ένας ατέλειωτος αγώνας επιβίωσης. Θα συμφωνήσω απόλυτα πως μόνο η αγάπη δίνει φτερά. Κι έτσι κι ανοίξει ένα παιδί -άνθρωπος- τα φτερά τους δεν τον πιάνει κανείς. Δεν είναι εύκολο αλλά δεν είναι και ακατόρθωτο.
ΔιαγραφήΕγώ έχω ξεκαθαρίσει πως θέλω το παιδί μου να είναι ευτυχισμένο. Μόνο αυτό. ¨ολα τα άλλα θα έρθουν μόνα τους.
Σε ευχαριστώ που πέρασες από δω!
Καλή συνέχεια!
Ο λόγος δικός σας: