Τα παράπονα ενός παιδιού...
"Με τίποτα από ότι κάνω δεν είσαι ευχαριστημένη". - Στέφανος, 4 χρονών.
"Δεν είναι που δεν είμαι ευχαριστημένη μάτια μου από όσα κάνεις... Είμαι και παρά είμαι, να είσαι σίγουρος! Απλώς φοβάμαι.
Φοβάμαι που πιάνεις το μαχαίρι να καθαρίσεις μόνος σου το κρεμμύδι. Ξέρω πως ένα τικ χρειάζεται και κόπηκες.
Φοβάμαι που πιάνεις άλλο μαχαίρι και πας να καθαρίσεις τις πατάτες.Το ίδιο θα συμβεί όπως και με το κρεμμύδι.
Φοβάμαι ότι έτσι όπως κοπανάς το ξύλο κοπής από τα νεύρα σου θα σπάσει και θα σου έρθει στο κεφάλι.
Φοβάμαι πως αν ανοίξεις το φούρνο να δεις τα μπιφτέκια θα καείς.
Μην κοιτάς τον αδερφό σου... Είναι 8 χρονών και μπορεί να κάνει πιο πολλά από σένα. Σιγά σιγά θα μπορέσεις κι εσύ. Μέχρι τότε (και πάντα δηλαδή) θα φοβάμαι. Μη χτυπήσεις. Μην κοπείς. Μην κλάψεις. Μην τρέξει αίμα. Μην τσουλήσουν από τα ματάκια σου νεράκια.
Και μέχρι τότε κάθε φορά που θα παραπονιέσαι και θα πικραίνεσαι
και θα νομίζεις πως με τίποτα από όσα κάνεις δεν είμαι ευχαριστημένη εγώ θα σε αγκαλιάζω σφιχτά και θα σου λέω πόσο πολύ σε αγαπάω!!!! Στην κουζίνα μας όλα αυτά βράδυ Σαββάτου όταν ετοιμάζουμε να φάμε (σχεδόν) όλοι μαζί.
Και όταν θα μου λες "σου μιλάω τόση ώρα και εσύ δε με ακούς"..πάλι θα σε αγκαλιάζω σφιχτά και θα σε σηκώνω ψηλά.
Και τα σύννεφα στα μάτια σου θα διαλύονται και θα έρχεται μια αστραφτερή λιακάδα! μέχρι να μου θυμίσεις πως πρέπει να σε αφήσω γιατί θα με πιάσει πάλι η κήλη μου.
Και μετά θα σου εξηγώ πως δεν μπορώ να διαβάζω ένα πρωτάκι και ένα δευτεράκι και ταυτόχρονα να κουβεντιάζω και μαζί σου.
Είναι άδικο το ξέρω. Και το ξέρω πως στο σπίτι μας δέχεσαι τις περισσότερες αδικίες. Αλλά δε φτάνω μάτια μου για όλους σας. Είμαι μόνο μία.
Στο σαλόνι μας όλα αυτά όταν προσπαθούμε να διαβάσουμε και πάλι όλοι μαζί.
Και μετά από τα δικά μου μάτια τρέχουν αφρισμένοι καταρράκτες... Εξιλέωση.
Καλησπέρες άνθρωποι!
30 Comments
Αχ βρε Ελένη μου.. ποσο μα πόσο σε νιωθω.. Μια απο τα ιδια και στο δικο μας σπιτι... Μια μεγαλη αγκαλια απο μας.. φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουράγιο Ελπίδα μου!!!! σε όλες μας!! χε χε χε
ΔιαγραφήΈλα μωρέ ανθρωπάκι μου, εκείνος το βλέπει έτσι εσύ μανούλα λογικό να φοβάσαι! Τέτοια παράπονα μου κάνει και ο δικός μου ο γιος!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχισε να του λες μόνο πόσο πολύ τον αγαπάς και σιγά σιγά θα κατακτήσει όλα όσα θέλει!!
Φιλιά
Μέχρι τότε η δόλια η μάνα θα πέσει σε κατάθλιψη...
ΔιαγραφήΤα φιλία μου Ρεγγινάκι!
Κοπελα μου σε καταλαβαινω απολυτα. Και σενα και τα παιδια! Τα ιδια τραβαμε εδω. Και αν δεν αδικουμε το μικρο, αδικουμε τον μεγαλο και τον τραβαμε πισω για να προστατεψουμε το μικρο.... μα ειμαστε μονο ανθρωποι και κανουμε λάθη. Υπομονη και θα ερθουν και παλι τα ουρανια τοξα στην ζωη σας!!! Σας στελνω αγκαλιες και φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΠω πω να ξέρες πόσο τα περιμένω αυτά τα ουράνια τόξα!!!!!
ΔιαγραφήΠολλά φιλιά κι από εδώ!!!!!
Να ξερες μόνο τι μου έκανες τώρα! Πολύ με συγκίνησες, γιατί όλα αυτά, είναι αυτά που νιώθουμε και σκεφτόμαστε εμείς οι μαμάδες και τα μικρά μας, λόγω ηλικίας, πολλές φορές δεν καταλαβαίνουν και μας κάνουν παραπονάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφο!
Φιλιά πολλά ♥
Μόνο παράπονα κάνουν;; κομμάτια μας κάνουν... κι άντε μετά να ξανά κολλήσουμε...
ΔιαγραφήΤα φιλια μου Ματίνα!
Και εμείς τα ίδια περνάμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Έλα συμπαράσταση!
ΔιαγραφήΦιλιά!!
Ελένη μου!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαγδάκο μου!!!!
ΔιαγραφήΈλα μωρέ Ελένη μου.....Τα μικρά μας στεφανάκια είναι τα τρίτα μας και πιο αδικημένα...♥♥♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ αδικημένα ρε συ Λαμπρινάκο μου... πολύ....
ΔιαγραφήΑχ αχ αχ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να κάνει ένα αχ Γιαννάκο μου;;;;
Διαγραφήδε φτάνει...
Σε φιλώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήμανούλα γλυκιά!
(Γιούλη)
Τα φιλιά μου Γιούλη!
ΔιαγραφήΚαι κλαίω καθώς διαβάζω...πόσες φορές νιώθω πως αδικώ το μικρουλάκι μου και του κλέβω χρόνο για να κάνουμε αυτά που πρέπει με τον μεγάλο. Και μετά σκέφτομαι πως αδικώ τον μεγάλο που παίζουμε παιχνίδια για μικρούς και βαριέται. Και πάλι απ' την αρχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια αγκαλιά συναδελφική!
Κι όλο προσπαθείς να τους ικανοποιήσεις όλους κι όλο δεν είσαι πουθενά... κι άντε πάλι από την αρχή...
ΔιαγραφήΠολλές αγκαλιές συναδελφικές!!!!
Σαν να άκουσα τον μεγάλο μου... αχ βρε μαμά, αχ βρε μαμά, με τίποτα δεν είσαι ευχαριστημένη! Παράπονα από 'δω παράπονα από την άλλη... κουράγιο Ελένη μου! πολλές αγκαλιές κι από μενα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουράγιο;;; που το πουλάνε;;; χε χε χε
ΔιαγραφήΤα φιλία μου!!!!!
Αχ βρε γλυκιά μανούλα πως να καταλάβει ένα παιδί ότι είσαι μόνο μια, ότι μόνο για την ασφάλεια του νοιάζεσαι και τόσα πολλά άλλα ακατανόητα πράγματα σε ένα παιδικό μυαλό. Υπομονή και σε λίγα χρόνια θα διαβάζει αυτά τα λόγια σε αυτή εδώ την γωνιά και θα γελά στα κρυφά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛες να τα διαβάσει;;; και αν γελάει κιόλας;;;
Διαγραφήχε χε μακάρι!!!
Να συνεχίσεις να του λες όλα όσα νιώθεις με ειλικρίνεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν νομίζεις ότι δεν μπορεί να σε καταλάβει, τουλάχιστον θα λάβει τα συναισθήματά σου!
Στεναχωριέμαι που νιώθετε τύψεις πολλές φορές επειδή δεν τα προλαβαίνετε όλα.
Χρειάζεστε συχνά διαλείμματα (να σας φροντίζετε εσωτερικά και εξωτερικά) και να μη τα παίρνετε όλα πάνω σας.. ναι;
Σε φιλώ καλή χρονιά, με αγάπη και υγεία!!
Κατερίνα αυτή η εσωτερική φροντίδα είναι που μου λείπει εμένα... το ότι δεν έχω χρόνο για όλα όσα θέλω! έστω για τα μισά...
ΔιαγραφήΤα φιλιά μου καλή μου!!!!
Μη τρέξει αίμα. Μη τσουλήσουν από τα ματάκια σου νεράκια....
ΑπάντησηΔιαγραφήστη σκεψη κ μονο τσουλησαν απο τα δικά μου
Και στα δικά μου... μη νομίζεις.
ΔιαγραφήΑχου η ψυχουλα μου παραπονακια. Μια μαμαδιστικη αγκαλιά όλα τα γιατρεύει όμως. Που θα παει θα καταλάβουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγωνιστικούς χαιρετισμούς!!!!!
ΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: