Οι δουλειές του σπιτιού δεν είναι μόνο για τη μαμά... είναι για όλους!!
Στο σπίτι μας μεγαλώνουν τρία αγόρια συν δυο γονείς το σύνολο πέντε άτομα! Καλά μέχρι εδώ; Φανταστείτε λοιπόν πόσο πρέπει να τρέξει το άτομο που πρέπει να τα κάνει όλα μόνο του, χωρίς καμιά βοήθεια από πουθενά. Δε χρειάζεται να σκεφτείτε πολύ γιατί οι περισσότεροι το ξέρετε από πρώτο χέρι.
Λοιπόν μια φίλη μου είπε το εξής: "δεν ζητάω βοήθεια για τις δουλειές του σπιτιού επειδή δεν μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου, απαιτώ βοήθεια γιατί σε αυτό το σπίτι δεν ζω μόνη μου".
Χμ... σαν η φίλη λοιπόν να είχε δίκιο.
Στο δικό μου το σπίτι ας πούμε δεν στρώνω τραπέζι για να κάτσω μόνη μου να φάω, στρώνω για να κάτσουμε και οι 5 να φάμε. Οπότε το τραπέζι δεν είναι μόνο δική μου υπόθεση. Είναι όλων όσων θα φάμε. Επομένως και βοηθάμε όλοι να στρωθεί, να ετοιμαστεί η σαλάτα και φυσικά μετά να μαζευτεί το τραπέζι.
Πλυντήριο δεν βάζω μόνο για τα δικά μου ρούχα, βάζω για όλη την οικογένεια. Οπότε κάποιος θα πρέπει να βοηθήσει σε αυτό είτε απλώνοντας τα ρούχα είτε μαζεύοντας τα είτε απλά αδειάζοντας το πλυντήριο.
Το πλύσιμο των πιάτων επίσης δεν είναι δική μου υπόθεση. Δεν τα χρησιμοποιώ μόνο εγώ. Το σκούπισμα του σπιτιού δεν είναι δική μου υποχρέωση. Στην τελική δεν σκορπάω εγώ το κέικ σε όλα τα μήκη και σε όλα τα πλάτη του σπιτιού.
Σε όλο αυτό φυσικά, μέχρι τώρα δεν μου ρίχνει άδικο κανένας και όλοι προσπαθούν. Και φυσικά το πιο σημαντικό είναι πως ο μπαμπάς μας, πάντα κάνει ότι μπορεί τις λίγες ώρες που βρίσκεται στο σπίτι. Κι αυτό σαφέστατα είναι το καλύτερο παράδειγμα για τα παιδιά.
Αν και μερικές φορές το να κάνουν τα παιδιά δουλειές είναι πολύ πιο χρονοβόρο από το να τις κάνω μόνη μου εξαρχής. Ας πούμε το να πλύνει ένα παιδί τα πιάτα συνεπάγεται με μια μικρή καταστροφή. Όμως αν δεν κάνεις λάθη δεν θα μάθεις κιόλας.
Γιατί τα λέω όλα αυτά; γιατί οι δουλειές του σπιτιού είναι κάτι που έχει παρεξηγηθεί και άδικα έχει χρεωθεί στη γυναίκα - μαμά. Και το χειρότερο είναι όταν η μαμά είναι και εργαζόμενη. Για μένα αυτό είναι λάθος και όπως και η φίλη που ανέφερα πιο πάνω, απαιτώ συμμετοχή από όλους. Εδώ μέσα δεν ζω μόνη. Αν ζούσα μόνη, θα είχα να κάνω πολύ λιγότερα και φυσικά θα χρειαζόμουν πολύ λιγότερο χρόνο.
Πολλές φορές έχω κατηγορηθεί για αυτό που χρεώνω να κάνουν τα μικρά παιδιά μου. Εγώ όμως τα παιδιά μου, δεν τα θεωρώ μικρά ούτε ανίκανα να στρώσουν τραπέζι ή να πλύνουν τις κούπες από το γάλα τους ή να αδειάσουν το πλυντήριο. Αν θέλουν να έχουν χρόνο μαζί μου και να κάνουν πράγματα (βόλτες, δραστηριότητες, χειροτεχνίες, παιχνίδια) πρέπει να συμμετέχουν στις δουλειές του σπιτιού.
Μα το πιο σημαντικό για μένα είναι πως θέλω να φτιάξω ανεξάρτητους ανθρώπους. Να φύγουν από το σπίτι μας και να ζήσουν μόνοι τους χωρίς η μαμά (η αφεντιά μου δηλαδή) κάθε 15 μέρες να τρέχει με τάπερ να τους ταΐσει και σκούπες να τους καθαρίσει. Δε θέλω τα παιδιά μου από την εξάρτηση τη δική μου να πάνε στην εξάρτηση μιας άλλης γυναίκας - της γυναίκας τους ή της συντρόφου τους. Πόσο άσχημο ακούγεται όλο αυτό αλήθεια...
Θέλω να φτιάξω ανεξάρτητους ανθρώπους. Αγόρια ικανά να συντηρήσουν τους εαυτούς τους. Άντρες ικανούς να στηρίξουν τη σύντροφο τους, τη γυναίκα τους, το σπίτι τους, τα παιδιά τους (αν φυσικά αποφασίσουν να κάνουν κάτι τέτοιο στη ζωή τους).
Γι αυτό μαθαίνω τα αγόρια μου να κάνουν δουλειές.
Γιατί κάποτε θα τους χρειαστεί... όπως χρειάστηκε και σε εμένα κι ας μην γεννήθηκα αγόρι!
Δείτε εδώ και τι λένε τα κορίτσια του e-mama.gr για το θέμα!
Οι φωτογραφίες είναι από το pixabay!
Δείτε εδώ και τι λένε τα κορίτσια του e-mama.gr για το θέμα!
Οι φωτογραφίες είναι από το pixabay!
Καλησπέρες φίλοι μου!
15 Comments
Mακάρι οι κόρες μας να πέσουν στους γιους σου, αν τα καταφέρεις, Ελένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάτσε πρώτα να δούμε!!! ελπίζω πάντως!!
ΔιαγραφήΠολύ καλά κάνεις! Εμένα βασικά μου αρέσει να κάνω δουλειές του σπιτιού, αλλά τώρα με το παιδί, μοιάζει σαν να μην φτάνουν οι ώρες της μέρας. Οπότε και ο μπαμπάς μας βοηθά όσο μπορεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
Με τα παιδιά Μαρία μου, ποτέ δεν φτάνουν οι ώρες και για τίποτα! νόμος.
ΔιαγραφήΤα πιο γλυκά φιλιά μου!!!
Ε ναι!!! Δεν θα μπορούσα να συμφωνώ περισσότερο. Αυτό που δεν καταλαβαίνω βέβαια είναι τον λόγο για τον οποίο σε κατακρίνουν. Ή μάλλον τον καταλαβαίνω, αλλά δεν θέλω να το πιστέψω. Κουράστηκα να συναντάω ανθρώπους εξαρτημένους μέχρι τα γεράματα από τους γονείς τους με τα ταπεράκια να πηγαίνουν και να έρχονται και τα δικά τους πόδια αραγμένα πάνω στο τραπέζι, ωσάν τους αγάδες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ γλυκά!!
Χριστίνα
Νομίζω πως δύσκολα θα αλλάξει η νοοτροπία των Ελληνίδων σχετικά με το θέμα... δεν πρόκειται να δεχτούν πως οι άντρες είναι υποχρεωμένοι να συνεισφέρουν στο σπίτι!
ΔιαγραφήΚαι κάπως έτσι διαιωνίζονται τα ταπεράκια!! χε χε χε
Σε γλυκοφιλώ!!!!!!!!!
Εννοείται πως η μαμά θέλει βοήθεια, δεν το συζητάμε.....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν χωράνε προκάτ ρόλοι και καταστάσεις εδώ.
Την καλησπέρα μου.
Την καλησπέρα μου αγαπητέ Γιάννη!!! πάντα ένα βημά μπροστά από τους άλλους!! γι αυτό και χαίρομαι που είσαι εδώ!!!
ΔιαγραφήΣυμφωνω στην φιλοσοφια αυτη ειδικα στο θεμα φυλου δεν μπορω να δεχτω διαφορετικη αποψη! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ δεν μπορώ να δεχτώ διαφορετική άποψη.... αλλά δυστυχώς από ότι βλέπεις είμαστε λίγες...!
ΔιαγραφήΚαταπληκτικό ακούγεται Ελένη μου. Το έχεις θέσει ακριβώς όπως θα έπρεπε να είναι, για να γίνουν τα παιδιά ανεξάρτητα, παράλληλα όμως, να σέβονται και τις συντρόφους τους αργότερα. Γενικότερα, το να βοηθά ο ένας τον άλλον, δεν θα πρέπει να έχει ρόλους, γιατί μας αφορά όλους. Πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα το σπίτι που ζούμε έτσι κι αλλιώς μας αφορά!! όλου μας!! Μακάρι μεγαλώνοντας να συνεχίσουν να βοηθάνε!!!
ΔιαγραφήΠόσο συμφωνώ μαζί σου δε λέγεται! Τυχερές θα είναι οι γυναίκες των αγοριών σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να τα καταφέρουν!! να γίνουν πάνω απ' όλα ανεξάρτητοι άνθρωποι!!!!
ΔιαγραφήThank you!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ λόγος δικός σας: