Τι θα έκανα με το εκπαιδευτικό σύστημα αν ήμουν υπουργός παιδείας!

by Ελένη B - Σεπτεμβρίου 18, 2018

Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας ευγενικά θα λέγαμε πως έχει τα χάλια του... ωμά θα λέγαμε πως είναι για κλωτσιές. Η ουσία παραμένει πως παίζει να έχουμε ένα από τα χειρότερα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου. Γιατί; Γιατί σκοπός αυτού του συστήματος είναι να παιδεύει και να αγχώνει τα παιδιά. Να τους στερεί το δικαίωμα στην παιδική τους ηλικία, να καταστρέφει τη φαντασία τους και τη δημιουργικότητα τους. Ορίστε λοιπόν γιατί μικροί και μεγάλοι βιαζόμαστε να έρθει το καλοκαίρι, οι διακοπές των Χριστουγέννων, οι διακοπές του Πάσχα και τα Σαββατοκύριακα.... για να γλιτώσουμε από όλα αυτά. Τα παιδιά έχουν ανάγκη την παιδική τους ηλικία, αυτό άραγε το θυμάται κανείς;

Τι πιστεύω πως χρειάζεται αυτό το άθλιο σύστημα; Κάποιον τρελό! ναι έναν τρελό που δεν θα φοβηθεί να το πετάξει στα σκουπίδια και να το φτιάξει από την αρχή. Κάποιον που θα αγαπάει τα παιδιά! Προσοχή εδώ... όχι κάποιον που να αγαπάει τους μαθητές... αλλά κάποιον που να αγαπάει τα παιδιά, πρώτα σαν παιδιά κι ύστερα σαν μαθητές. Κάποιον που θα έχει μέσα του ακόμη ζωντανή τη φλόγα της αθωότητας και κάπου κρυμμένα θα έχει μερικά όνειρα που περιμένουν να πραγματοποιηθούν!

Αν λοιπόν, αν (λέμε τώρα) είχα τη δύναμη να έφτιαχνα ένα άλλο εκπαιδευτικό σύστημα θα έκανα τα εξής απλά πράγματα:

✔️ Θα καταργούσα διάβασμα στο σπίτι. Το θεωρώ περιττό. Ποιος ο λόγος ένα παιδί μετά από 5 ώρες στο σχολείο να συνεχίζει στο σπίτι άλλον έναν μικρό Γολγοθά;

✔️ Θα έδινα τεράστια βάση στην ελληνική γλώσσα. Να μάθουν τα παιδιά όσο καλύτερα γίνεται τη γλώσσα μας. Να μιλάνε και να γράφουν σωστά και να αποφεύγουν τις παγίδες της ελληνικής γλώσσας. Μια από τις αρχαιότερες και εξυπνότερες γλώσσες του κόσμου όπως είναι τα ελληνικά είναι κρίμα να μην τη διδάσκονται σωστά τα παιδιά μας τη στιγμή που πολλοί ξένοι λαοί δίνουν τεράστια σημασία στην Ελληνική γλώσσα.

✔️ Μεγάλη βάση θα έδινα στην ιστορία του τόπου μας, όχι όμως με βιβλία ακαταλαβίστικα γεμάτα ημερομηνίες και ονόματα τοποθεσιών κτλ (αλήθεια, πόσοι τα θυμούνται όλα αυτά;) Θα ήθελα τα παιδιά να μάθαιναν πραγματική ιστορία μέσα από εργασίες, από έρευνες και από μελέτες. Είναι δυνατόν οι Έλληνες να είμαστε ανιστόρητοι;

✔️ Θα καταργούσα τεστ και διαγωνίσματα στο σχολείο. Που ακούστηκε να αγχώνεις παιδιά δημοτικού επειδή γράφουν τεστ;;; φρικτό.

✔️ Η μελέτη περιβάλλοντος θα γινόταν μόνο με ντοκιμαντέρ και εκδρομές. Μιλάμε ας πούμε για ποτάμια; Βλέπουμε ντοκιμαντέρ, μιλάμε γι αυτό το θέμα, ψάχνουμε πληροφορίες και μαθαίνουμε για τα μεγαλύτερα ποτάμια της γης, για τη χλωρίδα και την πανίδα τους κτλ. Πάμε και μια εκδρομή στον κοντινότερο ποταμό μας και τα βλέπουμε όλα από κοντά.

✔️ Για το μάθημα της μουσικής θα υπήρχε αίθουσα με μουσικά όργανα κι από εκεί τα παιδιά θα γνώριζαν τη μουσική. Θα μάθαιναν (ακούγοντας φυσικά) για τις μουσικές όλου του κόσμου και για τα μουσικά όργανα. Και όποιος ήθελε σε μεγαλύτερες τάξεις θα μπορούσε να μάθει και ένα μουσικό όργανο.

✔️ Στο μάθημα της γυμναστικής θα υπήρχε γυμναστήριο για τα μεγαλύτερα παιδιά και παιχνίδια με γυμναστή για τα μικρότερα παιδιά. Έτσι, δεν θα τρέχαμε στο προαύλιο χωρίς σκοπό και προορισμό την ώρα της γυμναστικής.

✔️ Θα υπήρχε θεατρική αγωγή σαν κύριο μάθημα όπου τα παιδιά θα έμπαιναν συνέχεια σε ρόλους, θα έγραφαν τα δικά τους θεατρικά, θα σκηνοθετούσαν και θα παρουσίαζαν στους μεγάλους τη δουλειά τους. Δεν φαντάζεστε πόσο ελευθερώνεται ο άνθρωπος όταν μπαίνει στον ρόλο κάποιου άλλου, πόσο καταλαβαίνει τον άλλο και πόσα κερδίζει μέσα από αυτό.

✔️ Θα υπήρχαν πολλές πολλές εκδρομές στα πλαίσια των μαθημάτων της ιστορίας, της γεωγραφίας, της μελέτης κτλ. Πολύ καλύτερη η πράξη παρά οι ατέλειωτες θεωρίες πάνω από βαρετά ακαταλαβίστικα βιβλία. Αλλά οι εκδρομές θα είχαν και λίγο "μάθημα". Μιλάμε για παράδειγμα, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αρχαίας Ελλάδας; πάμε μέχρι την Ολυμπία και τα βλέπουμε όλα από κοντά.

✔️ Θα υπήρχαν πολλά εργαστήρια και λίγα (ή και καθόλου) βιβλία στα μαθήματα φυσικής και χημείας.

✔️ Θα υπήρχαν ξένες γλώσσες φυσικά. Με τη διαφορά όμως το παιδί παίρνει πτυχία ξένης γλώσσας μέσα από το σχολείο και όχι από το φροντιστήριο.

✔️ Το ίδιο ισχύει και για τους υπολογιστές. Ποτέ δεν κατάλαβα το νόημα να διδάσκονται τα παιδιά μαθήματα που πρέπει να πάνε και στο φροντιστήριο μετά.

✔️ Στα μαθήματα των καλλιτεχνικών θα υπήρχαν εργαστήρια σε πολλούς τομείς. Σκοπός θα ήταν να "ξύσουν" τη φαντασία των παιδιών και εκείνα από το τίποτα να δημιουργήσουν κάτι από ας πούμε, άσχετα μεταξύ τους υλικά. Να δημιουργούν όμως όχι να ζωγραφίζουν μόνο.

✔️ Κάποιο απόγευμα μέσα στην εβδομάδα στο σχολείο θα έπαιζε και μια ταινία για παιδιά.

Αυτά κι άλλα τόσα θα έκανα στο δικό μου εκπαιδευτικό σύστημα! Βασικά όλα θα τα πέταγα στα σκουπίδια και θα άρχιζα πάλι από την αρχή! Η φαντασία μου βλέπεις καλπάζει. Τώρα αυτό βέβαια, δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό.

Πάντως, η ουσία είναι πως στο δικό μου εκπαιδευτικό σύστημα -της φαντασίας μου δηλαδή- υπάρχει παιχνίδι! Υπάρχει ελεύθερος χρόνος! Υπάρχει η φιλοσοφία του να περνάμε καλά και μέσα από όλα αυτά να αγαπάμε το σχολείο μας και να χαιρόμαστε που πηγαίνουμε σε αυτό όχι να βιαζόμαστε να σχολάσουμε για να το ξεφορτωθούμε.

Και μη μου πείτε πως όλα αυτά στοιχίζουν! Δεν το δέχομαι. Λεφτά για να τρώει όλη η Βουλή υπάρχουν; υπάρχουν. Άρα θα υπήρχε και γι αυτό!

Και όλα αυτά τα λέω γιατί: αν σε μια χώρα δεν υπάρχει παιδεία και υγεία αυτή η χώρα καταρρέει κάθε μέρα, απλά οι πολίτες της δεν το καταλαβαίνουν. Η παιδεία και η υγεία για έναν λαό είναι το παν!

Καλησπέρες φίλοι!

Tags : ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, παιδί

12 Comments

Unknown18 Σεπτεμβρίου 2018 στις 10:03 π.μ.
Ελένη συμφωνώ σε όλα !!!!!!!!!!!!!!!!!! Σε όλα όμως!!Ποιος τα ακούει όμως!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Yianna Panou18 Σεπτεμβρίου 2018 στις 10:26 π.μ.
Έχεις απόλυτο δίκιο...
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Unknown18 Σεπτεμβρίου 2018 στις 10:59 π.μ.
Να! Γι' αυτό σε αγαπάω εγώ εσένα! Γιατί μοιραζόμαστε τα ίδια όνειρα
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Giannis Pit.18 Σεπτεμβρίου 2018 στις 2:59 μ.μ.
Το να διαφωνήσω θα σήμαινε ότι ήμουνα παράφρων. Αλλά μιλάμε για ονειρική παιδεία Ελένη μου και δυστυχώς αφορά κοινωνία με άλλες αξίες και άλλους στόχους.
Μου έφτιαξες τη μέρα με τις προτάσεις σου.
Την καλησπέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Δέσποινα18 Σεπτεμβρίου 2018 στις 3:14 μ.μ.
Πολύ ωραία όλα αυτά,Ελένη μου. Η λογική πίσω από τα περισσότερα που γίνονται όμως στο σχολείο είναι αυτή που λες κι εσύ. Απλά κάποιοι δεν την εφαρμόζουν και δεν είναι μόνο οι δάσκαλοι. Είναι και οι γονείς και είναι και τα παιδιά. Κυρίως τα παιδιά που γι'αυτά γίνονται όλα. Πρέπει να μάθουν να είναι δεκτικά σε νέα πράγματα και να μην τα θέλουν όλα έτοιμα, μασημένη τροφή. Να θέλουν να μαθαίνουν νέα πράγματα και να μη βαριούνται να προσπαθήσουν. Σου μιλώ ως εκπαιδευτικός και σύζυγος εκπαιδευτικού και χωρίς εριστική διάθεση. Θα σου πω ένα παράδειγμα ελπίζοντας να γίνω πιο κατανοητή: Πάει το παιδάκι σπίτι και αμέσως ρωτάει η μαμά του: τι σας έβαλε σήμερα; Τίποτα μαμά. Πώς τίποτα; Αποκλείεται! Κάτι θα σας έβαλε!. Στο ίδιο παράδειγμα ποτέ δεν έχω ακούσει γονιό να ρωτάει τι καινούριο έμαθες ή έκανες πρώτη φορά σήμερα. Μόνο τι σας έβαλε και άντε να τα κάνεις να τελειώνουμε.Έχω κι άλλα πολλά παραδείγματα να σου δώσω αλλά νομίζω ότι κατάλαβες τη λογική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις
Μαρία Νικολάου20 Σεπτεμβρίου 2018 στις 8:40 π.μ.
Συμφωνώ σε όλα! Θεωρώ πως τρία πράγματα είναι τα πολύ βασικά να ξέρει ένας άνθρωπος. Γλώσσα, ιστορία και γεωγραφία. Εκεί πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη βάση. Και επιτέλους μην τα ρίχνουμε όλα στο σχολείο. Και οι γονείς έχουμε έναν ρόλο στο πως θα μορφώσουμε το παιδί μας.
Εγώ έχω ένα κόλλημα με την γεωγραφία. Θέλω το παιδί μου να ξέρει που πατά και που βρίσκεται. Θα το καθοδηγήσω σε αυτήν την κατεύθυνση. Λες να καταλήξω σαν τον Πόποτα και να της λέω συνέχεια ''Νομός Ευρυτανίας, πρωτεύουσα;'' Χαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφή
Απαντήσεις