Σελ Σιλβερστάιν: ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς παιδικών βιβλίων

by Ελένη B - Μαρτίου 23, 2019

Σελ-Σιλβερστάιν-το δέντρο-που-έδινε-το κομμάτι-που-λείπει-συναντά-το-μεγάλο-Ο

Ο Σελ Σιλβερστάιν δικαίως θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς παιδικών (και όχι μόνο) βιβλίων σε παγκόσμιο επίπεδο. Φημίζεται για την απλότητα των ιστοριών του και για τη λυτή εικονογράφηση των βιβλίων του. Χωρίς πολλά λόγια, χωρίς χρώματα στις σελίδες και χωρίς στολίδια έρχεται να μας ταρακουνήσει και να μας "μιλήσει" για τα πιο σημαντικά πράγματα της ζωής μας. Προσέξτε όχι των παιδιών... ίσως τα παιδιά δεν έχουν ακόμη οριστικοποιήσει περίπλοκες έννοιες στα παιδικά μυαλά τους, αλλά έρχεται να ταρακουνήσει εμάς τους ενήλικες.

Τα βιβλία του έχουν κερδίσει πολλά βραβεία και στις λίστες με τα καλύτερα βιβλία πάντα βρίσκονται στη πρώτη εκατοντάδα. Και φανταστείτε υπήρξαν αρκετοί εκδοτικοί οίκοι που αρχικά αρνήθηκαν την έκδοση του λυπητερού βιβλίου "το δέντρο που έδινε".

Εγώ θα σας μιλήσω για δυο βιβλία του Σελ Σιλβερστάιν. Το ένα, μας είναι πολύ πολύ γνωστό και πολυδιαβασμένο από τους περισσότερους γονείς και εννοώ "το δέντρο που έδινε". Ο ίδιος συγγραφέας όμως έχει γράψει ένα ακόμη (μεταξύ πολλών άλλων) αξιόλογο βιβλίο που όλοι εύκολα μπορούμε να νομίσουμε πως είναι ένα απλό παιδικό βιβλίο αλλά εγώ πιστεύω και νομίζω κάθε φορά που θα διαβάζω ένα αξιόλογο παιδικό βιβλίο αυτή η άποψή μου θα ενισχύεται, πως τα παιδικά βιβλία δεν γράφονται μόνο για τα παιδιά αλλά και για τους μεγάλους. Κυρίως για τους μεγάλους!

Ας πιάσουμε το πρώτο βιβλίο, αυτό που έχουμε διαβάσει οι περισσότεροι γονείς στα παιδιά μας και οι πιο τολμηροί ας παραδεχτούμε πως τη δεύτερη φορά δεν το διαβάσαμε για τα παιδιά αλλά για εμάς τους ίδιους.

"Το δέντρο που έδινε" είναι το βιβλίο που έρχεται να μας μιλήσει για την απληστία του ανθρώπου από τη μια πλευρά, για τη μανία του να τα θέλει όλα και να μη διστάζει να ξεζουμίζει τους γύρω του μέχρι να πετύχει τον σκοπό του. Κι από την άλλη έχουμε την αγάπη εκείνου που δεν μετράει τι θα χάσει ή τι θα κερδίσει αν θα δώσει κάτι από αυτά και έτσι δίνει ότι έχει και δεν έχει για αρκεί να ευτυχίσει ο αγαπημένος του. Ο αγαπημένος μπορεί να είναι ο σύντροφος, ο φίλος, η κόρη ή ο γιος, ο γονιός, ο οποιοσδήποτε αγαπά.

Στο βιβλίο, ο πλεονέκτης είναι ένα μικρό αγόρι που σε όλη του τη ζωή θέλει να παίρνει από τη φίλη του τη μηλιά. Κι εκείνη δίνει, και δίνει, και δίνει μέχρι που στο τέλος δεν έχει να δώσει τίποτα αλλά παρόλα αυτά δεν θέλει και να δυσαρεστήσει τον φίλο της το αγόρι που πια κι αυτό έχει έχει γεράσει. Ένα πραγματικά συγκινητικό βιβλίο!

"Το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο" είναι ένα απίστευτο βιβλίο που μιλά για τις ανασφάλειες μας, για την αγωνία μας να ανήκουμε κάπου, σε ένα σύνολο, σε μια ομάδα, σε οτιδήποτε κι ας μην μας ταιριάζει ή μας εκφράζει αυτό το κάτι. Μιλά για τη διάθεσή μας να πάμε και να κουμπώσουμε πάνω σε κάτι, σε οτιδήποτε αρκεί αυτό το κάτι να μας πάρει μαζί του γιατί απλά φοβόμαστε να είμαστε μόνοι, να είμαστε ο εαυτός μας και να ξεκινήσουμε το ταξίδι μόνοι μας. Είναι η μοναξιά μας που παλεύουμε να βρούμε ένα ταίρι για να την μετριάσουμε. Και τελικά είναι το δικό μας "ζύμωμα" με τον εαυτό μας, η δική μας προσωπική πορεία (που αλίμονο ακόμη κι αυτή χαρακτηρίζεται από τη δική της μοναξιά) μέχρι που γινόμαστε ένα με τους εαυτούς μας και μαθαίνουμε να τους αγαπάμε.

Αν θεωρήσουμε ότι η ιστορία του δέντρου που έδινε είναι μια απλή ιστορία με λίγα λόγια και λιτή εικονογράφηση χωρίς χρώματα, τότε το το κομμάτι που λείπει συναντά το μεγάλο Ο έρχεται να μας αποδείξει πως υπάρχει μια ακόμη ιστορία με πολύ λιγότερα λόγια και ακόμα πιο λιτή εικονογράφηση.

Εν ολίγοις αυτά τα δυο βιβλία μέσα από την απλότητά τους μας διδάσκουν σπουδαία πράγματα γιατί τελικά όλα τα σπουδαία πράγματα στη ζωή στέκονται μπροστά μας γυμνά, απαλλαγμένα από άχρηστα στολίδια και περισπούδαστους λόγους.

Και τα δυο βιβλία κυκλοφορούν από τις εκδόσεις ΔΩΡΙΚΟΣ.

Μέχρι το επόμενο ταξίδι

μέσα από τις σελίδες κάποιου αξιόλογου βιβλίου

να θυμάστε να διαβάζετε, μας κάνει καλύτερους!