Καταραμένος Αλωνάρης
Στ’ αλώνι το δικό μας, αγνάντιο
απ’ το καλύβι, εκείνο που τώρα έχει χορταριάσει και πια δεν ξεχωρίζει,
ζωντάνευαν και οι πέτρες. Νέοι και νιες πήγαιναν κι έρχονταν, φωνές, γέλια, κουβεντολόι,
αγκομαχητά, λιοπύρι. Δρεπάνια στα χέρια, ψάθες στα κεφάλια κι ο θέρος αρχίνιζε. Κι ύστερα, φόρτωμα στα μουλάρια και καρφί για τ' αλώνι.
Φεβρουαρίου 19, 2016
31
Comments
Φεβρουαρίου 15, 2016
36
Comments
Φεβρουαρίου 13, 2016
16
Comments
Φεβρουαρίου 07, 2016
26
Comments
Φεβρουαρίου 05, 2016
13
Comments
Ιανουαρίου 29, 2016
22
Comments
Ιανουαρίου 24, 2016
24
Comments
Ένα βουνό ντυμένο στα λευκά είναι πάντοτε εντυπωσιακό κι αυτό ακριβώς είναι που το κάνει μοναδικό. Το δικό μας αρσενικό βουνό όμως είναι πάντοτε ιδιαίτερο και λαμπερό. Αριστοκρατικό. Κι ότι είναι αριστοκρατικό δεν χρειάζεται πολλά στολίδια για να λάμψει... ίσα μόνο ένα λευκό, ολόλευκο, κοστούμι από μετάξι!
Ιανουαρίου 19, 2016
20
Comments