Και μαζί με το νηπιαγωγείο τέλειωσε κι εκείνη η φάση της ζωής μας που πιάναμε από το χέρι ένα παιδί και το πηγαίναμε στην πόρτα του πολύχρωμου σχολείου - νηπιαγωγείου... ανταλλάσσαμε φιλάκια, αγκαλίτσες και η μέρα μας ξεκινούσε.
Το καπάκι από το βάζο του καφέ έσπασε. Ε και; δεν είναι για πέταμα! Βασικά νομίζω πως τελικά τα περισσότερα παλιά και άχρηστα πράγματα μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν αλλάζοντας εντελώς μορφή.
Ιουνίου 12, 2018
4
Comments
Αυτό είναι ένα πολύ εύκολο παιχνίδι που έφτιαξα για τον μικρό Στέφανο. Σκοπός είναι να γνωρίσει λίγο τα γράμματα μιας και από Σεπτέμβρη ο Στεφ θα πάει πρώτη δημοτικού. Σίγουρα έχει γίνει κάποια προετοιμασία και στο νηπιαγωγείο αλλά τα παιχνίδια σε αυτό το σπίτι μας αρέσουν!
Ιουνίου 11, 2018
2
Comments
Κάποτε πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε και να προσέχουμε τους εαυτούς μας. Σαν να είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε. Γιατί ναι! ο εαυτός μας είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε και σαν τέτοιον πρέπει να τον φροντίζουμε, να τον προσέχουμε και να τον αγαπάμε. Και τότε μόνο θα μπορούμε να τον προσφέρουμε σε όσους αγαπάμε με όλη μας τη χαρά!
Ιουνίου 07, 2018
10
Comments
Μια διδακτική ιστορία που συνέβη σε κάποιον δρόμο. Τίποτε το ιδιαίτερο αν το καλοσκεφτείς. Μας διδάσκει τόσα πολλά όμως για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα και τους ανθρώπους γύρω μας, που αξίζει να την διαβάσουμε.
Ιουνίου 05, 2018
2
Comments
Αυτό είναι το δημιούργημα μας! Το κουκλόσπιτο αυτό που λέτε, φαίνεται εύκολο αλλά ΔΕΝ είναι καθόλου. Χρειάστηκαν πολλές ώρες δουλειά, πολλές λεπτομέρειες, μεγάλη προσοχή. Κάθε λέξη στις οδηγίες είχε τη σημασία της. Φανταστείτε εδώ μέσα να παλεύουμε 5 άτομα -εγώ, ο μπαμπάς μας και 3 αγόρια- να το φτιάξουμε... της Άρτας το γεφύρι. Ολημερίς το χτίζαμε το βράδυ το γκρεμίζαμε... Κάποτε όμως τα καταφέραμε!!
Μαΐου 31, 2018
27
Comments
Αν εξαιρέσεις ελάχιστες περιπτώσεις -πολύ ελάχιστες όμως- δεν υπάρχει περίπτωση μία κακή κατάσταση να μην έχει κάτι καλό πάνω της. Ένα τουλάχιστον θετικό.
Μαΐου 29, 2018
6
Comments
