Μια Κυριακάτικη βόλτα στην Ακρόπολη σημαίνει μια βόλτα στην ιστορία. Μια βουτιά χωρίς ανάσα σε κάτι καιρούς αλλιώτικους και ξένους, τόσο μακριά και συνάμα τόσο κοντά. Η Ακρόπολη πάντα προκαλεί δέος (τώρα βέβαια θα μου πείτε και τι Αρχαίο Ελληνικό δεν προκαλεί δέος και δίκιο απόλυτο θα έχετε!) αλλά να, η Ακρόπολη των Αθηνών αισθάνομαι πως βουλιάζει λίγο περισσότερο κάτω από το βάρος της ιστορίας της, της μοναδικής αρχιτεκτονικής της και φυσικά της σπουδαιότητάς της για όλους εμάς τους Έλληνες. Φυσικά η Ακρόπολη από το 1987 ανήκει στα Μνημεία Πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO και ήταν από τα πρώτα μνημεία που η UNESCO συμπεριέλαβε στον κατάλογο της. Είναι τέτοια η σημασία την Ακρόπολης όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρη την ανθρωπότητα που ακόμη και το σήμα κατατεθέν της UNESCO είναι ο Παρθενώνας.
Ιανουαρίου 22, 2019
4
Comments
Εσείς ξέρετε πως υπάρχουν φυλαχτήρια αναμνήσεων και μάλιστα κυκλοφορούν ανάμεσά μας; Κι όμως υπάρχουν! μπορεί να μην υπάρχει λέξη στο λεξικό που να δηλώνει τον χώρο που φυλάμε κάτι αγαπημένο και να ονομάζεται φυλαχτήριο... αλλά ναι αν το θέλουμε πραγματικά, υπάρχει ένας τέτοιος χώρος! Καταρχήν υπάρχει στις ψυχές μας κι εφόσον υπάρχει μέσα μας τότε μπορεί να υπάρχει παντού!
Ιανουαρίου 21, 2019
2
Comments
Τα Μετέωρα ίσως τα δημιούργησε η φύση για να δείξει στον άνθρωπο πως μπροστά της είμαστε όλοι μικροί και ασήμαντοι. Πως μόνο αυτή μεγαλουργεί και είναι ικανή να δημιουργήσει την ομορφιά, τη μαγεία, το απόλυτο και το απροσπέλαστο για τον άνθρωπο. Ίσως πάλι τα δημιούργησε για να μας υπενθυμίσει το σεβασμό που της πρέπει. Ποιος ξέρει; τα Μετέωρα πάντως είναι εκεί, σκαρφαλωμένα μεταξύ γης και ουρανού, το ίδιο μετέωρα και το ίδια γερά θεμελιωμένα στη γη, εκεί που απαντώνται ο άνθρωπος και ο Θεός.
Ιανουαρίου 18, 2019
8
Comments
Αλήθεια βρίσκετε κι εσείς ξεχασμένα πράγματα στις τσέπες σας που τα έχουν ρίξει τα παιδιά εκεί μέσα όταν εσείς κάπου χαζεύατε ή απλά σας τα χάρισαν ή σας τα έδωσαν μόνο και μόνο για να τους τα φυλάξετε; Εγώ ναι, βρίσκω πολλά τέτοια στις τσέπες μου και να σας πω την αλήθεια μου δεν τα πετάω ποτέ. Τα φυλάω κι εγώ με τη σειρά μου σε γυάλινα βάζα! Έχω την εντύπωση πως αυτοί οι μικροί θησαυροί κάποτε θα πάψουν να βρίσκονται στις τσέπες μου σαν μικρές εκπλήξεις γιατί απλά κάποτε τα παιδιά θα μεγαλώσουν και δεν θα έχουν καμιά όρεξη για τέτοια.
Ιανουαρίου 18, 2019
4
Comments
Τα παιδιά ξέρετε έχουν μέσα τους μια αστείρευτη πρωτότυπη, αλλιώτικη και μοναδική φαντασία. Είναι παιδιά κι ο κόσμος τους δεν έχει προλάβει να βομβαρδιστεί ακόμη με όλα αυτά τα πρέπει και τα λογικά της ενήλικης ζωής. Το θέμα είναι να μην επεμβαίνουμε εμείς οι μεγάλοι και με τις δήθεν γνώσεις μας ή τις λογικές μας να βάζουμε όρια και να φράζουμε αυτό που κυλάει μέσα τους ανεξέλεγκτο.
Ιανουαρίου 17, 2019
8
Comments
Τα Τρίκαλα και ο Ληθαίος ποταμός είναι ένα και το αυτό. Είναι το στολίδι της πόλης, εκείνο που τη χαρακτηρίζει και για όσους ζουν εκεί είναι απλά η καθημερινότητά τους. Όποιος έχει περάσει έστω και για λίγο από τα Τρίκαλα αυτό που θα θυμάται (ανάμεσα στα άλλα πολλά όμορφα) είναι η κεντρική τοξωτή γέφυρα, η πλούσια βλάστηση στο κέντρο της πόλης και ο κόσμος τριγύρω. Λες και όλοι όσοι ζουν εκεί έχουν σαν κεντρικό άξονα τη γέφυρα.
Ιανουαρίου 15, 2019
2
Comments
Ιανουαρίου 14, 2019
No Comments
Ιανουαρίου 12, 2019
8
Comments